Wyświetl prezentację slajdów z dźwiękiem
Witam, jestem dr Daniel Tsin i dzisiaj zamierzam przedstawić technikę mini-laparoskopową zwaną Sacralpromontory Cervical Colpoplexy, z jedną zmianą tylnego odcinka przepustowego w procedurze skróconej.
Istnieje wiele procedur operacyjnych w leczeniu wypadania macicy. Najczęściej stosowana jest brzuszna sakrocolpopleksja.
Istnieje kilka podejść chirurgicznych, moim zdaniem minilaparotomia musi być rozważana jako kolejna alternatywa.
Reperacje były wykonywane z histerektomią lub bez histerektomii oraz z histerektomią nadszyjkową. Wykonywanie histerektomii nadszyjkowej może mieć pewne zalety. Jest możliwe, że otwarcie misy pochwy może zwiększyć ryzyko infekcji. Procedura ta nie usuwa szyjki macicy. A umieszczenie chusty w kikucie szyjki macicy zamiast w pochwie mogłoby zmniejszyć częstość występowania nadżerek.
Minilaparotomia nie jest nową procedurą. Położnicy-ginekolodzy od dawna wykonują zabiegi podwiązania jajowodów po porodzie. Zabiegi te mają szereg zalet.
Przypadek macicy u tej pacjentki został wybrany do minilaparotomii. Miała ona wcześniejsze laparotomie, a także małe włókniaki.
Aby pomóc w minilaparotomii, używam tego elastycznego retraktora. Retraktor składa się z dwóch elastycznych pierścieni połączonych rękawem z tworzywa sztucznego. Wewnętrzny pierścień jest niebieski, przeciska się go przez nacięcie brzuszne i pozwala na otwarcie w stosunku do otrzewnej ciemieniowej. Ocena palcem jest dokonywana w celu upewnienia się, że trzewia nie są uwięzione pomiędzy pierścieniem a przednią ścianą jamy brzusznej.
Pierścień zewnętrzny jest podciągany do góry, co powoduje napięcie rękawa, a następnie zwijany w kierunku ściany jamy brzusznej. W ten sposób elastyczny retraktor tworzy obszar, który mocno przytrzymuje całą grubość ściany jamy brzusznej. Pracując w małych nacięciach, metalowy retraktor traci przyczepność, głównie w warstwie otrzewnej. W przypadku retraktora elastycznego nie będzie to miało miejsca.
Widok na pole operacyjne nie jest utrudniony, można zastosować pakiety brzuszne i mały retraktor metalowy, tak jak w laparotomii.
Odsłanianie otrzewnej krzyżowej jest łatwe dzięki wypadnięciu macicy. Aby macica nie blokowała drogi, esicę odsuwa się na lewą stronę, wykonuje się podłużne nacięcie od promontorium do rogu kości krzyżowej i przytrzymuje długimi kleszczykami.
Tworzy to wystarczającą przestrzeń w tym obszarze, aby założyć dwa szwy lub podwiązkę. W tym konkretnym przypadku używam szwu tuperine.
Szew jest umieszczany w powięzi krzyżowej i sprawdzany pod kątem jego siły trzymania. W razie wątpliwości zakładam drugi szew.
Po przecięciu, identyfikacji i zabezpieczeniu obu tętnic macicznych, a przed amputacją trzonu macicy, dno macicy jest utrzymywane ku górze za pomocą trakcji przedniej i ogonowej. Pomaga to w identyfikacji ujść macicy i torebki Douglasa.
Ten łącznik jest wiązany w pozycji z dolnym końcem na tylnym wierzchołku szyjki macicy i górnym końcem w powięzi krzyżowej.
Cały obszar zostanie pokryty otrzewną, a siatka będzie leżeć za tą osłoną. Następnie usunięto elastyczny retraktor i zamknięto otrzewną ciemieniową. Nacięcie dało wystarczającą ekspozycję, aby wykonać prawidłową procedurę.
Unieruchomienie krzyżowo-guziczne pozostaje najczęstszym sposobem leczenia wypadania macicy i punktem odniesienia, do którego porównuje się wiele innych procedur.
To podejście było tradycyjnie wykonywane przez laparotomię, ale można je wykonać przez minilaparotomię. Zachowanie szyjki macicy było wykonywane z wcześniej wymienionych powodów. Technika ta umożliwiła leczenie ubytku przedniego, tylnego i koniuszkowego w sposób minimalnego dostępu.
Dziękuję bardzo za uwagę.