Welkom bij het begin van mijn verslaving. Dit was mijn allereerste auto ooit, een Nissan (Datsun) 200SX uit 1980. Ik geloof dat ik er 700 dollar voor heb betaald.

Mijn vrienden zullen aan de hand van deze foto waarschijnlijk snel opmerken dat mijn gevoel voor stijl (of gebrek daaraan) op het gebied van kleding in tien jaar tijd niet is veranderd.

Dit was mijn eerste ervaring met het werken aan auto’s. Mijn eerste pogingen om roest te repareren, te verven, stereo’s te installeren. Alles behalve motorwerk. Ik heb zelfs geleerd om filters te vervangen in deze auto. Het was een geweldige auto om in te leren, alhoewel ik in die tijd, nooit zo’n uitspraak zou hebben gedaan. Oh nee, dit was de coolste auto ooit in die tijd.

Hij was blauw toen ik hem kreeg.Hij had een beetje roest, maar wat Bondo zorgde daarvoor. Ik heb er een hele tijd mee rondgereden in de grondverf. Uiteindelijk besloot ik hem zelf te verven, maar ik verpestte het zo erg, dat ik hem naar een winkel moest brengen. Ik belde elke zaak in het boek totdat ik er een vond die de klus zou klaren voor de $200 die ik het hele jaar in kwartjes had gespaard. Ja, ik heb echt met kwartjes betaald. Ik heb hem 6 uur voor “senior week” in Ocean City laten spuiten. Ik reed er 3 uur heen, nog nat. Vreemd genoeg zaten er niet zoveel steenslagresten in de lak, zoals ik dacht.

Het mooiste aan deze auto was het interieur. Ik had een Sony cassettedeck, waarvan ik me altijd heb afgevraagd waarom ik nooit problemen had met mensen die hem probeerden te stelen, maar nu weet ik het. Het was een goedkoop model met 2 schachten. Hoe dan ook, het signaal van daar ging naar een grafische equalizer met een aantal echt mooie lichten. Tenslotte zijn grafische equalizers eigenlijk alleen maar nette lampjes, toch?

Dat loopt dan naar 4 Pioneer-luidsprekers, en naar een 30 dollar JCWhitney-versterker, die……

…….2 vijftien inch subwoofers van Radio Shack voedt.

OK, ik was dus 16. Ik was er meer mee bezig dat het systeem er goed uitzag, dan dat het goed klonk. Ik geloof niet dat de subwoofers ooit echt hebben gewerkt. De Pioneer-luidsprekers op het dek stonden zo hard dat ik het niet echt kon horen. Er was geen cross-over, de versterker was goedkoop, er waren te veel dingen mis mee om op te noemen.

Zo goedkoop als dit was, waardeer ik het echt als een leerervaring. Elke auto die ik heb gehad, bouwde voort op wat ik in de vorige had geleerd. Dit is weliswaar een slechte installatie, met slechte onderdelen. Maar toch, ik heb veel geleerd van deze ‘fouten’, die elke volgende installatie zoveel beter maken. Trouwens, de plank waar de subwoofers in zitten was de pingpongtafel van mijn familie. Onnodig te zeggen dat pa een beetje overstuur was toen hij erachter kwam. We gebruikten hem niet meer zo vaak, dus ik dacht dat ik er wel mee weg kon komen. Sorry, pap, ik verontschuldig me. Nogmaals, ik was 16 en dacht niet zo goed na. :)Je hebt de TV nu wel gezien…

Maar wacht, het wordt nog beter. Ja, dat klopt, wat heb je aan een TV zonder een Atari? ….

Al met al was dit een geweldige auto. Ik moest hem verkopen toen ik op de universiteit zat en geen geld meer had. Toen ik hem verkocht, heb ik alle spullen eruit moeten halen, want hoe gaaf het ook was, het maakte de auto niet meer verkoopbaar.

Articles

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.