Het is tijd om de duizenden toepassingen van hennep opnieuw te bekijken, en hoe sommige van deze toepassingen ons milieu ten goede zouden kunnen komen. Deze keer kijken we naar hennepbrandstof. We kennen de schadelijke effecten die sommige brandstoffen op de natuur kunnen hebben, maar kan hennep helpen?
Wat is hennepbrandstof?
Hennep kan worden gebruikt om biobrandstoffen (de term voor brandstoffen die van planten worden gemaakt) te maken, bio-ethanol en biodiesel genoemd. Het kan ook worden gebruikt als brandstof in een biomassacentrale. Biobrandstoffen kunnen worden gemaakt door gebruik te maken van zowel de vrucht en het graan van een plant als de vezels van de planten (cellulose-ethanol). Hennep wordt hoofdzakelijk gebruikt om cellulose-ethanol te produceren.
Het proces om hennepplanten in brandstof om te zetten, omvat een aantal stappen. Allereerst wordt de geoogste plant versnipperd en met chemicaliën verhit, zodat de cellulose vrijkomt. Vervolgens worden enzymen gebruikt om de cellulose in suikers af te breken.
Microben worden dan toegevoegd om het fermentatieproces van de suikers te helpen – en ze in ethanol om te zetten. Ten slotte wordt de ethanol gezuiverd en gedestilleerd, waarna de uiteindelijke biobrandstof overblijft.
Effecten van traditionele brandstoffen
Traditionele brandstoffen – of fossiele brandstoffen – zijn het belangrijkste aandachtspunt geworden van de internationale bezorgdheid over het milieu. De vorming van fossiele brandstoffen kan duizenden jaren duren, en in de korte tijd dat we ze hebben geoogst, hebben ze een verwoestend effect op het milieu gehad.
Energetische brandstoffen zoals steenkool, aardgas en olie worden uit de aarde geoogst en verbrand. Benzine en diesel worden gemaakt van ruwe olie, die bestaat uit koolwaterstoffen. Bij verbranding wekt de brandstof energie op – maar daarbij komen ook giftige chemicaliën vrij.
De koolwaterstoffen in de olie worden bij verbranding omgezet in kooldioxide, en andere schadelijke bijproducten. Veel landen over de hele wereld zijn nu overeengekomen hun gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen ten gunste van milieuvriendelijkere en hernieuwbare alternatieven.
Bovendien zijn fossiele brandstoffen beperkt door hun lange vormingstijd. Sinds de industriële revolutie verbruiken we fossiele brandstoffen in een onhoudbaar tempo (sneller dan de aarde ze kan aanmaken).
Voordelen van hennepbrandstof
Biobrandstoffen hebben het voordeel dat ze veel duurzamer zijn. Dit komt omdat we de materialen om biobrandstof te maken in een duurzaam tempo kunnen blijven verbouwen en oogsten. Maar wat maakt hennep bijzonder geschikt om als brandstof te worden gebruikt?
Het grootste deel van de biobrandstof wordt momenteel gemaakt van maïs of suikerriet. Dit zijn geweldige bronnen van ethanol, omdat ze veel suiker bevatten. Maar het nadeel van deze gewassen is dat ze concurreren met de voedselproductie. Om brandstof te maken uit deze planten, gebruik je materiaal dat anders waardevol voedsel zou kunnen zijn.
In vergelijking daarmee zijn de bladeren en cellulosevezels van de hennepplant geen waardevolle voedselbronnen. Dit gezegd hebbende, kunnen de bijproducten van de zaden van de planten worden gebruikt om voedingsrijke voedingsproducten te maken.
Hennep kan ook vrij gemakkelijk worden geteeld, in de meeste klimaten (in tegenstelling tot maïs en suikerriet). Dit betekent dat de meeste landen over de hele wereld de mogelijkheid zouden hebben om hun eigen brandstof te verbouwen. De gewassen hebben meestal ook geen pesticiden en herbiciden nodig, en zijn binnen vier maanden volgroeid – wat betekent dat er sneller meer biobrandstof kan worden geproduceerd.
Wat zijn de tegenslagen?
Natuurlijk is het niet allemaal van een leien dakje als het gaat om biobrandstof uit hennep of biobrandstof als geheel. In vergelijking met traditionele fossiele brandstoffen is er ongeveer 50% meer biobrandstof nodig om dezelfde hoeveelheid energie te produceren. De hernieuwbare en duurzame kwaliteiten van biobrandstof compenseren dit ongemak echter ruimschoots.
Wanneer de productie van hennepbrandstof wordt vergeleken met die van andere biobrandstoffen, vormen de kosten de grootste tegenvaller. Dit is te wijten aan het aantal processen dat nodig is om hennepvezels om te zetten in brandstof. In tegenstelling tot suikerriet, waarvoor alleen fermentatie nodig is – en zelfs maïs, waarvoor hydrolyse en fermentatie nodig zijn – moet hennepmateriaal worden voorbehandeld voordat deze processen kunnen plaatsvinden.
Het langere proces dat nodig is om hennep, en andere cellulose-rijke planten, in brandstof om te zetten, heeft de industrie beperkt. Om van de grond te komen, moet de cellulose-ethanolindustrie investeren. Deze investering zou de ontwikkeling van nieuwe technologie en apparatuur ten goede komen, wat op zijn beurt zou zorgen voor een meer levensvatbare brandstofsector.