Wstępne krótkoterminowe badania toksyczności izomaślanu octanu sacharozy (SAIB) u psów wykazały, że dodanie tego dodatku do diety było związane ze wzrostem wielkości wątroby i podwyższonym poziomem fosfatazy zasadowej w surowicy krwi.Wstępne badania toksyczności krótkoterminowej izomaślanu octanu sacharozy (SAIB) u psa wykazały, że dodanie tego dodatku do diety wiązało się ze wzrostem wielkości wątroby i podwyższoną aktywnością fosfatazy alkalicznej w surowicy, bez dowodów zmian patologicznych w mikroskopie świetlnym. W celu określenia podłoża tych zmian przeprowadzono 12-tygodniowe badanie toksyczności doustnej SAIB na psach i podobne badanie na szczurach. SAIB był podawany w diecie grupom sześciu psów rasy beagle każdej płci w stężeniach 0, 0,5, 1,0, 2,0 i 4,0%. SAIB podawano również grupom 40 szczurów Sprague-Dawley każdej płci w stężeniach 0, 2,5, 5,0 i 10,0%. W badaniu na szczurach, oprócz rutynowych parametrów toksykologicznych, określano indukcję mikrosomalnych enzymów wątrobowych za pomocą testu hipnotycznego zoksazolaminą, wydalanie kwasu askorbowego z moczem i oznaczanie aktywności karboksylasteraz wątrobowych. Fenobarbital sodu podawano grupom 20 szczurów każdej płci w dawce 100 mg/kg masy ciała/dobę przez zgłębnik jako kontrolę pozytywną dla indukcji enzymów mikrosomalnych wątroby. W badaniu na psach rutynowe badania toksykologiczne uzupełniono o badania retencji bromsulfotaleiny (BSP), barwienie histochemiczne wycinków wątroby na glikogen, fosforylazę, dehydrogenazę bursztynianową oraz fosfatazy kwaśne i zasadowe. Oznaczono również poziom lipidów wątrobowych, białka, glikogenu oraz aktywność karboksylesteraz. Wykonano badania mikroskopowe elektronowe wycinków wątroby z badań na psach pod koniec 12-tygodniowego okresu karmienia SAIB i po 2-tygodniowym okresie karencji. Podawanie SAIB szczurom nie wykazało dowodów na jakikolwiek wpływ na czynność wątroby i nie było oznak indukcji enzymów mikrosomalnych. Przyrost masy ciała samców szczurów karmionych SAIB był zmniejszony, prawdopodobnie w wyniku zmniejszenia smakowitości diety; SAIB nie miał wpływu na przyrost masy ciała u samic. Zmiany obserwowane u psów karmionych SAIB obejmowały zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej w surowicy, bez zmian w aktywności aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy asparaginianowej i dehydrogenazy mlekowej w surowicy oraz bez zmian w poziomie elektrolitów, białka, glukozy i bilirubiny w surowicy. Nie zaobserwowano zmian hematologicznych. Retencję BSP obserwowano na wszystkich poziomach dawek SAIB. W badaniu mikroskopem świetlnym nie stwierdzono zmian patologicznych związanych z SAIB w żadnym narządzie. Badanie za pomocą mikroskopu elektronowego wykazało rozszerzenie kanalików żółciowych i wzrost gładkiego retikulum endoplazmatycznego w porównaniu z kontrolą. Badania histochemiczne wykazały również zwiększoną aktywność enzymatyczną kanalików żółciowych. Zmiany ujawnione za pomocą mikroskopu elektronowego zostały całkowicie odwrócone podczas 2-tygodniowego okresu odstawienia leczenia. W badaniu na psach nie ustalono poziomu braku wpływu dla zmian w czynnościach wątroby i dróg żółciowych wywołanych podawaniem SAIB.