W moim poście Dr. Strangepart: How I Learned to Stop Worrying and Love the BOM , zaczęliśmy rozmawiać o niezwykle złożonym procesie zarządzania listą materiałową (BOM). Ta dyskusja skupiła się na inteligentnych numerów części, ale dziś chcę przejść do pytania, czy BOM jest przede wszystkim kluczem od funkcjonalnego wykorzystania części lub konkretnego numeru części. Jest to napięcie, które istniało od czasu, gdy rachunki materiałów zostały stworzone, kiedy człowiek poślubił oś do koła.
Dlaczego ludzie dbają o to, czy BOM jest napędzany przez numery części lub części funkcji? Odpowiedź jest taka, że każdy z nich ma pewne zalety. Prowadzenie BOM przez rzeczywiste numery części jest bardzo przydatne dla zakupów i produkcji, a także gdy inżynier koncentruje się na pojedynczym kawałku sprzętu. Jednakże, gdy inżynier lub kierownik produktu przechodzi z jednego produktu do drugiego, BOM oparty na funkcjach pozwala mu na łatwiejsze porównywanie komponentów.
Zdolność do porównywania BOM-ów ma ogromny wpływ na zdolność inżynierii do udanego ponownego użycia części. Ponowne użycie obniża zarówno koszt samego sprzętu (poprzez ponowne wykorzystanie oprzyrządowania i zwiększenie wielkości produkcji), jak i skraca czas inżynierii potrzebny do zaprojektowania nowej części. Ponowne użycie było wielką białą nadzieją społeczności inżynierskiej od niepamiętnych czasów, ale jest to bardzo trudne.
Chociaż producenci oprogramowania do zarządzania cyklem życia produktu mówią o ponownym użyciu, większość firm wykonuje bardzo słabą pracę. Próba zarządzania ponownym użyciem bez inteligentnych numerów części i funkcjonalnego sposobu patrzenia na BOM jest jak szukanie pojedynczego przedmiotu w piwnicy złodzieja, która jest zapchana pudełkami bez etykiet. W końcu się poddajesz, idziesz do sklepu i kupujesz nowy! To jeden z głównych powodów, dla których ponowne użycie ma problemy w społeczności inżynierskiej.
Jak więc zrównoważyć napięcie między tymi dwiema rzeczami? Oto proste ramy do myślenia o BOM, które nazywam Formą, Dopasowaniem i Funkcją.
Przez funkcję rozumiem, co dana część właściwie robi, jaki jest jej cel w życiu. Przez formę rozumiem konkretny element sprzętu lub część, z którą mamy do czynienia. Na rysunku 1 znajduje się prosty przykład tego, jak funkcja i forma odnoszą się do siebie. Zazwyczaj supersetem będzie funkcja. Funkcją w tym przypadku jest zapewnienie widoczności do tyłu kierowcy pojazdu. Funkcja jest wynikiem prawidłowego działania części. Część sama w sobie jest formą, która „dostarcza” tę funkcję. W tym przypadku możemy zapewnić widoczność do tyłu poprzez zaprojektowanie lusterka, kamery lub jakiegoś rodzaju czujnika.
Rysunek 1 – Funkcja i forma na liście materiałowej
Trzecią częścią ramy jest dopasowanie części. Jednakże, przez dopasowanie nie mam na myśli rzeczywistych tolerancji geometrycznych lub nieruchomości, które część zajmuje. Chodzi mi o to, „Jakie są unikalne atrybuty części, które sprawiają, że „pasuje” ona do funkcji, tj. realizuje tę funkcję?”.
Rysunek 2 pokazuje inny przykład BOM kontrolowanego funkcjonalnie. W tym przypadku używamy przykładu napędu pojazdu, być może samolotu odrzutowego. W tym przypadku pokazujemy napęd jako funkcję najwyższego poziomu, wraz z podpoziomami agregatu napędowego, sposobu przekazywania mocy i systemu chłodzenia.
Rysunek 2 – zestawienie materiałowe formy, dopasowania i funkcji
Płyn chłodzący jest formą, która spełnia funkcję układu chłodzenia. Przydzielamy inteligentny numer części dla konkretnego płynu chłodzącego. Można by zapytać, kiedy przechodzę od funkcji do numeru części (formy)? Odpowiedź brzmi: kiedy tylko będzie to wygodne. To zajmie trochę czasu dla swojego zespołu, aby rozwinąć funkcjonalny BOM, który ma zarządzalny poziom hierarchii w nim.
WSKAZÓWKA: Każdy więcej niż trzy lub cztery poziomy hierarchii
może być bardzo trudne do zarządzania.
Istnieje relacja many-to-many pomiędzy Funkcją a Formą (częścią). W zależności od tego, jak daleko w dół drzewa Funkcji idziemy, możemy potrzebować dołączyć więcej niż jedną Formę (część), aby spełnić funkcję. Z drugiej strony, jeśli nasze drzewo funkcyjne jest głębsze, na niektórych produktach może istnieć jeden zespół (Forma), który spełnia więcej niż jedną Funkcję na drzewie funkcyjnym.
Przechodząc do Dopasowania, widzimy, że każda Forma może mieć wiele atrybutów (sposobów dopasowania funkcji). Płyn chłodzący „pasuje” do naszej potrzeby funkcjonalnej poprzez atrybuty, które posiada. Ogólnie rzecz biorąc, będzie relacja jeden do wielu między Form (część) i Fit (atrybuty) odpowiednio.
Forma, Dopasowanie i Funkcja to prosty sposób, aby spojrzeć na to, jak strukturyzujemy nasze produkty. Nadaje się dobrze do ponownego wykorzystania części, ale także do ponownego wykorzystania struktur podziału pracy, które są używane w przemyśle lotniczym i obronnym.
Niektóre firmy pracują obecnie nad konstrukcją szkieletowych „Starter” lub „Universal” BOM, które ponownie wykorzystują dla każdego nowego produktu. Chodzi o to, aby zacząć od ogólnego BOM, a następnie dodawać i usuwać, aby dopasować się do potrzeb nowego produktu. Celem jest, aby firma miała jeden uniwersalny BOM, lub jeden dla każdej unikalnej grupy produktów.
Jest to świetny pomysł w teorii, ale to nie jest trywialne do wykonania. Aby to zrobić w swojej własnej firmie prawdopodobnie zajmie zespół inżynierów, zarządzanie produktem i konsultanta rok lub więcej, aby znaleźć strukturę, która odpowiada Twoim potrzebom. Jednakże, gdy już to zrobimy, korzyści wynikające z szybkości i ponownego użycia powinny być znaczące. Mamy nadzieję, że Form, Fit, and Function BOM Framework da Ci prosty sposób, aby o tym pomyśleć!
Eric Hiller jest partnerem zarządzającym w Hiller Associates , operacyjnej i strategicznej firmie konsultingowej, specjalizującej się w zarządzaniu kosztami produktu, modelowaniu finansowym, operacjach, planowaniu biznesowym, zarządzaniu produktami oprogramowania i rozwoju produktu.