The 1989 Oakland Athletics są wielkim mistrzowskim zespołem, któremu udało się prześlizgnąć pod radarem historii baseballu. Odciągnęli się w wyścigu AL West, dzięki czemu większość uwagi w sezonie regularnym skupiła się na bardziej ekscytującym wyścigu w AL East. The A’s przetoczyli się przez playoffy, ale wielką historią 1989 World Series było trzęsienie ziemi, które zniszczyło bitwę Bay Area z San Francisco Giants, spowodowało opóźnienie o dziesięć dni między grami, a co ważniejsze, spowodowało ogromne ludzkie cierpienie.
GREAT 1980s SPORTS MOMENTSZacznij czytać już dziś.
To właśnie z tych powodów – wraz z faktem, że ta sama podstawowa obsada postaci przegrała World Series jako silni faworyci zarówno w 1988 roku z Los Angeles Dodgers, jak i w 1990 roku z Cincinnati Reds – Oakland A’s z 1989 roku mogą prześlizgnąć się pod historycznym radarem. Ale nie powinny.
Oakland jest znany z posiadania „The Bash Brothers” Jose Canseco i Mark McGwire, a McGwire uderzył 33 home runs w 1989 roku. Canseco doznał jednak kontuzji nadgarstka przed sezonem i nie wrócił aż do przerwy All-Star, grając tylko w 65 meczach. Dave Stewart wygrał 21 meczów z ERA 3,32 i rozegrał 257 inningów jako as rotacji. Bob Welch był zwycięzcą 17 meczów z 3.00 ERA. Mike Moore, podpisany na rynku wolnych agentów, wygrał, a jego ERA wyniosła 2,61 Zarówno Welch, jak i Moore przepracowali ponad 200 inningów.
Dennis Eckersley był najlepszym w grze closerem, z 33 save’ami i ERA na poziomie buck-56. Most z rotacji do Eck był silny, z Toddem Burnsem, Genem Nelsonem i Rickiem Honeycuttem, którzy mieli dobre lata. I nikt nie wiedział, jak obsługiwać bullpen jak menedżer Tony LaRussa.
Z tego rodzaju pitching, to nie trzeba dużo ofensywy, ale nawet bez Canseco, A’s nadal zdobył czwarte-najwięcej punktów w American League. Nadrabiali braki w dostawie prądu bieganiem. Trzeci bazowy Carney Lansford ukradł 37 baz, a 21 czerwca Oakland dokonało wymiany z New York Yankees, pozyskując Rickey’a Hendersona. Lewy pomocnik zakotwiczył w miejscu leadoff, ukradł 52 bazy w resztę drogi i skończył z .425 on-base percentage.
Dave Parker wypełnił część pustki mocy i DH uderzył 22 home runy i skończył z 97 RBI. A kiedy Canseco wrócił, uderzył 17 home runów w mniej niż pół sezonu gry.
Oakland grał dobrze od samego początku, podział był trudny. A’s byli 33-16 w Memorial Day, ale tylko nieznacznie wyprzedzili California Angels, Kansas City Royals i Texas Rangers. Na początku lata wyniki A’s były bardziej średnie, a w All-Star Break mieli 52-36, półtora meczu z tyłu za Aniołami, podczas gdy Royals i Rangers wciąż byli w pogoni.
Najlepsze drużyny w American League były w Zachodniej Dywizji, więc nie było marginesu błędu. Powrót Canseco okazał się być podporą silnej drugiej połowy. A’s odzyskali pierwsze miejsce i w Święto Pracy, stan 83-54. Najbliżej byli teraz Royals, 2 i pół meczu z tyłu, z rotacją prowadzoną przez przyszłego zdobywcę nagrody Cy Young, Breta Saberhagena. Aniołowie byli o 4 i pół meczu z tyłu, a Rangersi się rozpadli.
Oakland nigdy nie pozwolił nikomu się zbliżyć, i nie było żadnych decydujących momentów w wyścigu o Zachód AL w 1989 roku. Margines był wciąż tak bliski, jak 2 i pół meczu na półtora tygodnia przed końcem, ale A’s spokojnie wygrali osiem z ostatnich jedenastu, aby zamknąć tytuł dywizji bez dramatów.
Zespół LaRussy przyjął podobne podejście do pracy w American League Championship Series. Toronto Blue Jays często wydawali się gotowi do podjęcia wyzwania, ale Oakland odpierało ich ataki i wygrało ALCS w pięciu meczach.
PRZECZYTAJ KOMPLETNY RACHUNEK GRY-BY-GAME Z ALCS 1989
Seria Światowa była sprawą Bay Area i jest odpowiednio pamiętana z powodu trzęsienia ziemi. Pamiętać należy również występ A’s – zarówno na boisku, jak i poza nim. Po zakończeniu czterech meczów A’s odmówili wypicia szampana za zwycięstwo z szacunku dla swojego cierpiącego regionu.
PRZECZYTAJ CAŁKOWITY RACHUNEK GAME-BY-GAME ACCOUNT OF THE 1989 WORLD SERIES
Oakland nie otrzymało zwycięskiego przyjęcia, o którym marzyli, gdy rozpoczynała się seria, ale oni, San Francisco i ich rodzinny region zaprezentowali się w sposób godny mistrzów na ważniejszym poziomie.