Zbudowany w 1928 roku, budynek Sears Roebuck jest ważnym i rzadkim przykładem budynku komercyjnego w stylu Art Deco w Bostonie. Był to ostatni z dziesięciu zakładów sprzedaży wysyłkowej Sears and Roebuck zaprojektowanych przez George’a C. Nimmonsa. Otwarcie sklepu detalicznego Sears wywołało takie podniecenie w Bostonie, że miasto zapewniło dodatkowe tramwaje, aby obsłużyć tłumy.
Do lat 60-tych XX wieku, spowolnienie gospodarcze spowodowało upadek Fenway; w latach 80-tych, Sears nie potrzebował już tego magazynu. Budynek stał pusty przez lata, powodując poważną pustkę w tkance dzielnicy i kilkakrotnie stał w obliczu rozbiórki.
Były budynek Sears Roebuck and Company został uznany za zabytek Bostonu w 1989 roku. Jednakże budynek stanął w obliczu uchylenia statusu zabytku w 1995 roku po tym, jak kilka propozycji rozwoju zakończyło się niepowodzeniem, a wiele osób uważało, że odbudowa budynku jest finansowo niewykonalna.
Sojusz aktywnie opowiadał się za przyjazną dla konserwatorów alternatywą rozwoju tego miejsca. Wpisanie budynku na listę National Register of Historic Places umożliwiło deweloperom skorzystanie z państwowych i federalnych ulg podatkowych na renowację zabytków. W 1998 roku Abbey Group wraz z architektami Bruner/Cott & Associates opracowała i wdrożyła plan odrestaurowania budynku i przekształcenia jego wnętrza w przestrzeń handlową i biurową. „Wyzwaniem dla projektu – i ostatecznym rozwiązaniem dla udanej rehabilitacji historycznej budynku – było wykorzystanie starych elementów budynku Sears, obecnie wpisanego do rejestru narodowego, jako inspiracji dla nowego otoczenia: metamorfoza magazynu z 1929 roku w centrum biurowe na miarę XXI wieku” – powiedzieli architekci z pracowni Bruner/Cott & Associates.
Related Reading:
New Urbanism Thrives in Historic Sears Warehouse Buildings (2018)
To był parking. Now it’s a park, and the 'centre of gravity’ in reimagined Fenway Neighborhood. (2019)