Background: Streptococcus milleri, organizm komensalny, może potencjalnie powodować znaczną zachorowalność. Istnieje niewielka liczba opublikowanych danych dotyczących tego drobnoustroju w obrębie głowy i szyi.
Cele: Identyfikacja i ocena prezentacji, leczenia i wyników u pacjentów pediatrycznych dotkniętych tym patogenem.
Projekt badania: Przegląd bazy danych Wydziału Patologii Szpitala Dziecięcego Wisconsin w Milwaukee w latach 1997-1999 pozwolił na zidentyfikowanie 26 pacjentów z dodatnimi posiewami bakterii z grupy S milleri (SMG). Retrospektywnie przeanalizowano dane demograficzne, miejsce pochodzenia zakażenia, dodatkowe wyhodowane organizmy, objawy, leczenie i powikłania.
Wyniki: Szesnastu pacjentów miało zakażenia SMG obejmujące obszar głowy i szyi. Miejsca pochodzenia obejmowały zatoki przynosowe, zęby, tkanki miękkie twarzy, głębokie przestrzenie szyi, okolicę okołoodbytniczą oraz miejsce tracheostomii. Zatoki przynosowe były najczęstszą lokalizacją w 37% (6/16). Streptococcus milleri był jedynym izolatem w 69% (11) zakażeń. Znaczne rozszerzenie miejscowe wystąpiło u 56% (9/16) pacjentów i obejmowało oczodół, podstawę czaszki, czaszkę i głębokie przestrzenie szyi. Wszyscy pacjenci byli poddani drenażowi chirurgicznemu, a 15 otrzymało również dożylną antybiotykoterapię. Wystąpiło jedno powikłanie w postaci zapalenia kości czołowej, które ustąpiło po chirurgicznym usunięciu guza i dożylnej antybiotykoterapii.
Wnioski: Streptococcus milleri może być agresywnym patogenem w obrębie głowy i szyi ze skłonnością do tworzenia ropni i miejscowego rozszerzania się zakażenia w populacji dziecięcej. Drenaż chirurgiczny z zastosowaniem antybiotyków jest na ogół skuteczny w leczeniu tego schorzenia. Jednak pojawiająca się oporność na penicylinę i zdolność do miejscowego rozszerzania się zakażenia wymagają podejrzenia niekompletnego leczenia w przypadku utrzymywania się objawów klinicznych.