Rzeka Flint, która rozciąga się od Piedmontu do rzeki Chattahoochee w południowo-zachodniej Georgii, jest jedną z zaledwie czterdziestu rzek w sąsiadujących ze sobą czterdziestu ośmiu stanach, które płyną bez przeszkód przez ponad 200 mil rzecznych.
Rzeka Flint miała wiele nazw. Jedna z wczesnych nazw nadanych rzece i wiosce zasiedlonej przez starożytne plemiona Eastern Woodland w pobliżu dzisiejszego miasta Albany to Thronateeska, lub Thlonotiaske, co oznacza „miejsce zbierania krzemienia”. Indianie Muskogee nazywali rzekę Hlonotiskahachi, przy czym ronoto oznacza w języku Muskogean „krzemień”. Kiedy Hernando de Soto zobaczył ją po raz pierwszy 5 marca 1540 roku, nazwał ją Rio de Capachequi. Później Hiszpanie nazwali ją Rio Pedernales, pedernal oznacza „krzemień” w języku hiszpańskim.
Długość i trasa
Długość rzeki zależy od tego, jak definiuje się długość: żeglarz pokonałby prawie 350 mil w meandrującym kanale Flint w basenie mierzącym tylko 212 mil długości. Rzeka przepływa przez dwa jeziora generujące energię – jezioro Blackshear w pobliżu Cordele i jezioro Chehaw w pobliżu Albany – zanim spotka się z rzeką Chattahoochee 265 mil w dół rzeki od jej źródeł w śluzie i tamie Jim Woodruff i utworzy jezioro Seminole w południowo-zachodnim rogu stanu. Pojedyncza rzeka, która opuszcza jezioro Seminole jest znana jako Apalachicola, która płynie przez Florydę do Zatoki Meksykańskiej.
Rzeka Flint ma niezwykłe źródło. Zaczyna się jako przesączanie wód gruntowych w zachodniej części środkowej Georgii w tym, co jest dziś ujściem betonowego przepustu na południowej stronie Virginia Avenue w Hapeville, na przedmieściach Atlanty. Woda, która się tam zbiera, szybko znika pod pasami startowymi Międzynarodowego Portu Lotniczego Hartsfield-Jackson Atlanta, gdy płynie na południe przez przepust. 
Jest ona połączona z wodą z takich dopływów jak Sullivan, Mud, i Camp Creeks. Pięćdziesiąt mil w dół rzeki, woda ta przekształciła się w jedną z najbardziej malowniczych i zróżnicowanych rzek Georgii. W pobliżu Culloden, Flint przekracza linię upadku, spadając 400 stóp w ciągu następnych pięćdziesięciu mil, gdy podróżuje w dół Równiny Nadbrzeżnej.
Pomiędzy miejskim początkiem Flinta i jego końcem zbiornika, jego dział wodny – który obejmuje miasta Jonesboro, Thomaston, Montezuma, Marshallville, Cordele, Americus, Albany i Bainbridge – odwadnia około 8,460 mil kwadratowych. Ten dział wodny może być podzielony na trzy odrębne regiony, Górny, Środkowy i Dolny Flint, w oparciu o krajobraz, charakterystykę kanału, florę i faunę.
Flora i fauna
Chociaż Flint zaczyna się w metropolii Atlanta, samooczyszczanie następuje dzięki nieograniczonemu przepływowi rzeki i jej obfitym terenom podmokłym, które filtrują zanieczyszczenia. Najbardziej wysunięte na północ bagno Flint występuje w rejonie Jonesboro. W dolnym biegu rzeki, Magnolia Swamp leży na północ od linii spadku, a Beechwood Swamp na południe od niej. Te dwa bagna tworzą razem to, co lokalnie nazywane jest Wielkim Bagnem. Największe mokradło Flinta, Chickasawhatchee Swamp, leży najdalej na południe i jest drugim co do wielkości głębokowodnym bagnem Georgii.
Rzeka
jest więc domem dla obfitości niezwykłych zwierząt i roślin. Unikalne dla systemu Apalachicola-Chattahoochee-Flint są shoal bass, który jest bardzo ceniony wśród rybaków, oraz Halloween darter. Darter halloweenowy został odkryty na początku lat 90-tych przez naukowców z Instytutu Ekologii Uniwersytetu Georgia (później Odum School of Ecology), którzy w 2009 roku nadali tej małej rybie naukową nazwę Percina crypta. Flint jest również domem dla ponad dwudziestu gatunków małży słodkowodnych. W Dolnym Krzemieniu znajdują się źródła i jaskinie, które są domem dla ślepej salamandry jaskiniowej Georgii i raka jaskiniowego Dougherty Plain. Lilia pajęcza, odkryta w 1770 roku przez przyrodnika Williama Bartrama, występuje w rzece Flint, wraz z orchideami, korkowcem, palmą iglastą i bardzo rzadką trylium reliktową. Bagna atlantyckiego białego cedru na rzece Flint są najbardziej odległe od wybrzeża do znalezienia; te drzewa są zwykle spotykane w takich miejscach jak Great Dismal Swamp w Wirginii i Karolinie Północnej lub torfowisk w Nowej Anglii.
Historic Development
White 
settlers wlał się do zachodniej Georgii do uprawiania ziemi między rzekami Flint i Chattahoochee na początku XIX wieku, często zakładając duże plantacje bawełny. W 1828 roku system rzeczny Apalachicola-Chattahoochee-Flint zaczął obsługiwać podróże parowcem. Do 1860 roku ponad dwadzieścia sześć przystani parowców znajdowało się na rzece Flint między Bainbridge a skrzyżowaniem z Chattahoochee. Parowce podróżowały w górę rzeki aż do Montezumy, dopóki piaszczyste, zmienne koryto Middle Flint nie okazało się zbyt zdradliwe. Parowce poniżej Bainbridge nadal dobrze prosperowały i pozostawały w eksploatacji do około 1928 roku, głównie do transportu bawełny do portu Apalachicola. Mniejsze łodzie i barki podróżowały z Bainbridge do Albany. Podczas gdy parowce pływały wzdłuż rzeki Flint, liczne promy przemierzały ją. Ostatni prom przez Flint, w pobliżu Marshallville, zamknięty w 1988 roku.
Połączone skutki wojny secesyjnej (1861-65), erozja gleby, boll weevil, a Wielki Kryzys z 1930s zdewastowane rolników regionu Flint, którzy stopniowo dywersyfikacji upraw w celu włączenia orzeszki ziemne, soja, warzywa i pszenica. Mleczarstwo oraz hodowla bydła i trzody chlewnej również stały się ważne dla gospodarki rolnej tego obszaru. Rolnictwo pozostaje ważne dla tego regionu, a wykorzystanie działu wodnego rzeki Flint do nawadniania jest przedmiotem żywego zainteresowania i gorących dyskusji. Wczesny przemysł składał się głównie z młynów, wykorzystujących siłę wody z dopływów rzeki Flint.
Recentent Developments
W 
latach sześćdziesiątych XX wieku U.S. Army Corps of Engineers zbadał wykonalność budowy tamy w Sprewell Bluff w pobliżu Thomaston. W tym czasie, tamy były proliferacji w całym kraju, więc nie było zaskoczeniem, a nawet gniew, gdy gubernator Jimmy Carter, po przeprowadzeniu obszernych wywiadów z około pięćdziesięciu zainteresowanych stron, zawetował tamy w 1974 roku. Ta decyzja okazała się mądra dla zdrowia rzeki; Sprewell Bluff pozostaje dziś unikalnym botanicznym tyglem flory Równin Nadbrzeżnych rosnącej w pobliżu roślin i drzew zwykle spotykanych w górskich obszarach Georgii.
Rzeka Flint ma również znaczącą pozycję w długiej trójstanowej „wojnie o wodę”. Od 1992 roku Alabama, Floryda i Georgia walczyły o sprawiedliwy podział wspólnych zasobów wodnych stanów. W grę wchodzą dorzecza rzek Apalachicola-Chattahoochee-Flint i Alabama-Coosa-Tallapoosa, oba mające swój początek w Georgii. Kluczową kwestią jest przyszły rozwój Atlanty – Chattahoochee przepływa przez Atlantę, a Flint ma swój początek na południe od miasta. Ostateczne porozumienie nie zostało jeszcze osiągnięte.
Katastrofy naturalne również spowodowały, że Flint River znalazła się w nagłówkach gazet. Na początku lipca 1994 roku, tropikalna burza Alberto utknęła nad zachodnią Georgią. Nie tylko spływ z miasta Atlanta zrzucić miliony galonów wody do Górnego Flint, ale burza spadła wystarczająco dużo deszczu na południowo-zachodniej Georgii, aby zanurzyć niektóre miasta, w tym Montezuma i Newton, i spowodować najgorszą powódź w Albany zapisanej historii. Liczne hrabstwa w dorzeczu Flint zostały ogłoszone federalnymi obszarami klęski żywiołowej; zginęło co najmniej trzydzieści jeden osób, w tym piętnaście w Americus i cztery w Albany. Druga powódź w Albany w marcu 1998 r. skłoniła plany dotyczące levee, które wciąż są argumentowane.
Paradoksalnie, 
od lata 1998 r. do końca 2003 r., Georgia doświadczyła dotkliwej suszy. Dolna Flinta, ze względu na płytką warstwę wodonośną, była szczególnie zagrożona. W 2000 roku Zgromadzenie Ogólne uchwaliło kontrowersyjną ustawę Flint River Drought Protection Act, która ma na celu zachowanie minimalnego przepływu w rzece poprzez płacenie rolnikom w południowo-zachodniej Georgii, aby nie nawadniali swoich gruntów ze strumieni obszarowych podczas ciężkich lat suszy.
Inny problem pojawił się podczas burzy śnieżnej w styczniu 2002 roku, kiedy rura spustowa zatkała się na Międzynarodowym Lotnisku Hartsfield-Jackson, pozwalając płynom odladzającym przelewać się do Flint. Wynikiem tego było wykrycie śladowych ilości glikolu etylenowego i propylenowego w wodzie pitnej pobranej aż z hrabstwa Fayette. Rura została naprawiona, a ludzie zostali zapewnieni, że ilości te nie były dla nich szkodliwe, ale kruchy związek między ekosystemem rzeki Flint i ludźmi, którzy go zamieszkują został po raz kolejny dramatycznie podkreślony.
Przyszłość rzeki Flint
Miasto Albany wykorzystuje turystykę i wypoczynek do edukowania ludzi o znaczeniu unikalnego ekosystemu rzeki Flint. We wrześniu 2004 roku miasto otworzyło Flint RiverQuarium, kompleks o wartości 30 milionów dolarów, którego centralnym punktem jest 175,000-galonowa, głęboka na 22 stopy, zbudowana na otwartym powietrzu „niebieska dziura” wypełniona florą i fauną występującą w ekosystemie rzeki Flint. „Niebieskie dziury” to naturalne źródła, które wypływają z głębokich podziemnych kawern w południowo-zachodniej Georgii. Woda pozostaje w stałej temperaturze 68 stopni, co hamuje rozwój bakterii i pozwala czystej wodzie odbijać kolor nieba.
Inny obiecujący znak dla przyszłości Flint leży na jednej z wielu starych plantacji bawełny wzdłuż Dolnego Flint. Ichauway, położona w pobliżu miasta Newton, była własnością magnata Coca-Coli Roberta Woodruffa aż do jego śmierci w 1985 roku. W 1991 roku Fundacja Woodruffa założyła w Ichauway Centrum Badań Ekologicznych im. Josepha W. Jonesa, nazwane tak na cześć emerytowanego prezesa Fundacji Woodruffa. Misją centrum jest stworzenie laboratorium o powierzchni 29.000 akrów, poświęconego badaniom nad sosną długolistną, ekologią wodną i zasobami wodnymi. Personel 100 naukowców i innych badaczy pracuje tam, badając sposoby ochrony zasobów działu wodnego Flint River.
Powodzie, susze i zdarzenia spowodowane przez człowieka, z ich natychmiastowym i powszechnym pokrycia przez prasę, wezwał uwagę na Flint River w sposób wcześniej niewyobrażalne. Mieszkańcy dorzecza Flint wiedzą, że dawno minęły czasy, kiedy wodę można było brać za pewnik. Dostrzegają potrzebę zrównoważenia korzystania z wielu bogatych zasobów rzeki z ochroną jej delikatnych i unikalnych ekosystemów. Do XX wieku, rzeka Flint była ważna dla południowo-zachodnich mieszkańców Georgii. W dzisiejszym połączonym świecie jest ona ważna nie tylko dla wszystkich mieszkańców Georgii, ale także dla mieszkańców okolicznych stanów.