Apart from having became the first Nigerian president, Nnamdi Azikiwe was a Pan Africanist who revolutionised the West African newspaper industry.
Jak większość afrykańskich dziennikarzy, którzy zostali wprowadzeni do przestrzeni medialnej poprzez walkę o wyzwolenie kontynentu od kolonizatorów, dr Benjamin Nnamdi Azikiwe, znany również jako „Zik” nie był wyjątkiem. Jomo Kenyatta z Kenii, Julius Nyerere z Tanzanii i Kwame Nkrumah z Ghany, zanim zostali dziennikarzami, a następnie prezydentami państw, byli aktywistami. Wszyscy oni byli liderami w Pan-African Movement.
Azikiwe urodził się 16 listopada 1904 roku do Igbo rodziców w Zungeru, północnej Nigerii, który jest obecny dzień Niger State of Nigeria. On jest czczony jako wieży afrykańskiego pragmatycznego postępowego filozofa, uczonego i wybitnego dziennikarza 20 wieku. Był uczonym, który napisał wiele dzieł z zakresu filozofii edukacji. Uczęszczał do różnych podstawowych i średnich szkół misyjnych w Onitsha, Calabar i Lagos.
Wpływy na życie
Azikiwe krótko mieszkał z krewnym podczas uczęszczania do szkoły w Onitsha, jednocześnie utrzymując pracę jako student-nauczyciel wspierając matkę finansowo z jego zarobków.
Później dołączył do ojca w Kalabarze w 1920 roku, gdzie otrzymał wykształcenie w Waddell Training College, miejsce, które wprowadziło go do nauk afroamerykańskiego działacza obywatelskiego Marcusa Garveya. Garveyism, stałby się jego filozoficzny kompas w kierunku polityki nacjonalistycznej.
Kiedy przeniósł się do Methodist Boys High School w Lagos jego możliwości i dostęp do wpływowych uczonych otworzył. Miał szczęście usłyszeć wykład James Aggrey, pedagog, który wierzył, że Afrykanie powinni otrzymać wykształcenie wyższe za granicą i wrócić do domu, aby spowodować zmiany na kontynencie afrykańskim.
Aggrey dał młodemu Azikiwe listę szkół przyjmujących czarnych studentów w Ameryce. Zik przybył do Stanów Zjednoczonych w 1925 roku, gdzie uczęszczał do kilku szkół i zdobył wiele kwalifikacji, w tym tytuły licencjata i magistra na Uniwersytecie Lincolna w Pensylwanii oraz drugi tytuł magistra na Uniwersytecie w Pensylwanii.
Został kandydatem do stopnia doktora na Uniwersytecie Columbia, gdzie jego badania doktoranckie koncentrowały się na Liberii w polityce światowej. Podczas pobytu w Ameryce, był felietonistą Baltimore Afro-American, Philadelphia Tribune i Associated Negro Press. Kiedy w 1934 roku powrócił do Nigerii, ideały Azikiwe były już bliskie afroamerykańskiej prasie, garveyizmowi i panfrykanizmowi. Był człowiekiem z misją, gdy zdał sobie sprawę, jak media mogą wpływać na psychikę ludzi.
Aktywizm i dni gazety
Starał się o stanowisko w służbach zagranicznych Liberii, ale został odrzucony, ponieważ nie był rodowitym mieszkańcem tego kraju, więc kontynuował swoją wizję zjednoczonej Afryki i wrócił do Lagos w Nigerii w 1934 roku.
Przyjął ofertę pracy z Ghany biznesmen Alfred Ocansey stać założyciel redaktor African Morning Post nowy dziennik na Złotym Wybrzeżu, obecnie znany jako Ghana. Publikacja szybko stał się ważnym organem propagandy nacjonalistycznej pchania filozofii Pan Africanist.
Był mentorem Kwame Nkrumah, który później stał się pierwszym prezydentem Ghany, przed powrotem do Lagos, Nigeria w 1937 roku. Tam założył firmę medialną o nazwie Zik Group, w ramach której założył i redagował West African Pilot, który został określony jako „pożerający ogień i agresywny nacjonalistyczny papier najwyższej klasy.”
W ramach Zik Group zrewolucjonizował zachodnioafrykański przemysł gazetowy, pokazując, że anglojęzyczne dziennikarstwo może odnieść sukces, i rozszerzył swój pakiet kontrolny do ponad 12 codziennych, afrykańskich gazet. West African Pilot wzrosła wykładniczo z początkowego nakładu 6.000 egzemplarzy dziennie, do drukowania ponad 20.000 egzemplarzy w szczytowym momencie w 1950 roku. Istniał również Southern Nigeria Defender w Warri (obecnie Ibadan), Eastern Guardian (założony w 1940 roku i wydawany w Port Harcourt) oraz Nigerian Spokesman w Onitsha. W 1944 roku grupa przejęła Daily Comet Duse’a Mohameda. Do 1950 roku, pięć wiodących African-run gazet w regionie wschodnim (w tym Nigerian Daily Times) zostały wyprzedane przez West African Pilot.
Azikiwe przedsięwzięcie gazety był biznes i narzędzie polityczne. Zaczął nawet pisać kolumnę – Inside Stuff – w African Morning Post, w której od czasu do czasu próbował podnosić świadomość polityczną. Jego kolekcja gazet odegrała kluczową rolę w stymulowaniu nigeryjskiego nacjonalizmu.
W latach sześćdziesiątych, po uzyskaniu przez Nigerię niepodległości, narodowy West African Pilot był szczególnie wpływowy na wschodzie. Azikiwe wziął na celownik zwłaszcza grupy polityczne, które opowiadały się za wykluczeniem. Był krytykowany przez frakcję Jorubów za wykorzystywanie swojej gazety do tłumienia sprzeciwu wobec jego poglądów.
Aby wesprzeć swoje przedsięwzięcia biznesowe i wyrazić swój nacjonalizm gospodarczy, Azikiwe założył w 1944 roku African Continental Bank, a także prowadził restaurację Penny.
Życie polityczne
Azikiwe zaangażował się również bezpośrednio w politykę, najpierw w Nigeryjskim Ruchu Młodych w 1944 roku, a później, gdy stanął na czele strajku generalnego w 1945 roku. 8 lipca 1945 r. rząd nigeryjski zakazał wydawania należących do Azikiwe gazet West African Pilot i Daily Comet za podawanie nieprawdziwych informacji o strajku generalnym.
Założył Narodową Radę Nigerii i Kamerunów, grupę, która coraz bardziej utożsamiała się z ludem Igbo z południowej Nigerii. W 1948 roku, dzięki poparciu Rady Narodowej, Azikiwe został wybrany do Nigeryjskiej Rady Legislacyjnej, a później pełnił funkcję premiera regionu wschodniego w latach 1954-1959.
Zik został pierwszym prezydentem, gdy Nigeria stała się Republiką i rządził od 1963 do 1966 roku. Zanim został prezydentem był gubernatorem generalnym Nigerii od 1960 do 1963 roku. Został usunięty z urzędu podczas wojskowego zamachu stanu 15 stycznia 1966 roku. Stał się rzecznikiem Biafry i doradzał jej przywódcy, Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu, podczas wojny biafrańskiej w latach 1967-1970.
Po wojnie został kanclerzem Uniwersytetu w Lagos od 1972 do 1976 roku. On by dołączyć do Nigeryjskiej Partii Ludowej w 1978 roku, co nieudanych ofert dla prezydentury w 1979 i 1983. Mimowolnie odszedł z polityki po wojskowym zamachu stanu z 31 grudnia 1983 roku. Azikiwe zmarł 11 maja 1996 roku w University of Nigeria Teaching Hospital w Enugu po długiej chorobie i został pochowany w Onitsha.
.