Eufemismen voor het woord vagina variëren van het kokette “lady part” tot het beschamende “daar beneden”.
Voor de 16-jarige Yashna Arora was het woord “chee”, een uitdrukking van walging die in het Hindi wordt gebruikt. In haar slamgedicht dringt ze aan op de noodzaak om de vrouwelijke anatomie bij de juiste naam te noemen.
“Ik begrijp niet waarom mijn vagina een metafoor, een synecdoche, een zelfstandig naamwoord, een bijvoeglijk naamwoord, een eufemisme, een tussenwerpsel of een voornaamwoord moet zijn.
En niet gewoon een lichaamsdeel, mijn lichaamsdeel?”
The Vagina Poem, een aanbod van Delhi Slam Poetry, benadrukt de verwarring waarmee de meeste vrouwen te maken kunnen hebben gehad bij het vervangen van de term vagina door meer alledaagse versies, zoals “pussy”. Arora probeert uit te vinden wat een poesje met haar lichaamsdeel te maken kan hebben.
We hoeven de catalogus van woorden die met godslastering te maken hebben in India en daarbuiten niet af te gaan – alleen al het bestaan ervan (en het dagelijks gebruik) laat zien dat “vagina” niet wordt opgevat als een biologische term, maar vaak als obsceen wordt ervaren in het licht van seksuele connotaties.
Zekere gemeenschappen gaan zelfs zover dat ze genitale verminking en snijden toepassen.
Arora’s gesproken verzen over de schande van de vagina is een van de vele commentaren op het onderwerp in de podiumkunsten.
Eve Ensler’s The Vagina Monologues is een van de populaire toneelstukken waarin “de vagina wordt gevierd,” en onderwerpen worden verkend als menstruatie, bevallen, liefde, seks, orgasmes en geweld tegen vrouwen. Het stuk inspireerde tot een Zuid-Aziatische versie in de VS, getiteld Yoni Ki Baat in 2003.
Hetzelfde jaar werd Enslers stuk in India bewerkt met dezelfde titel en was populair bij opvoeringen in Indiase steden. Toch zegt regisseur Mahabanoo Mody-Kotwal dat het stuk desondanks is afgewezen en zelfs is aangezien voor een ranzige sekskomedie.