Darling River, rzeka, najdłuższy członek systemu rzecznego Murray-Darling w Australii; Powstaje w kilku głównych strumieniach w Great Dividing Range (Eastern Highlands), w pobliżu granicy Nowej Południowej Walii i Queensland, niedaleko wschodniego wybrzeża, i płynie generalnie na południowy zachód przez Nową Południową Walię przez 1,702 mil (2,739 km), aby połączyć się z Murray w Wentworth (na granicy z Wiktorią), 150 mil od ujścia Murray w Południowej Australii.
Conollyb
Głównym źródłem Darling jest zwykle Severn, który staje się kolejno Dumaresq, Macintyre, Barwon, a w końcu Darling. Odpływ z niższych dopływów głównego strumienia (Culgoa, Warrego, Paroo, Gwydir, Namoi, Macquarie i Bogan) ulega wahaniom w wyniku suszy i powodzi. Ponieważ większa część biegu rzeki Darling przebiega przez rozległe pastwiska z słonym buszem, na które spada średnio mniej niż 10 cali (250 mm) deszczu rocznie. (250 mm) deszczu rocznie, rzeka często traci więcej wody przez parowanie niż zyskuje z dopływów, z których wiele niekiedy nie dociera do głównego nurtu. Zdarzają się przypadki, że dopływy opuszczają główny nurt i znikają w śródlądowych basenach. Niektóre jednak wpływają do słonych równin i w latach wilgotnych wynurzają się, by ponownie połączyć się z głównym nurtem. Wielki Anabranch (który opuszcza rzekę poniżej jezior Menindee, by dołączyć do Murray około 300 mil później) oraz Talyawalka Anabranch (który opuszcza główny nurt w pobliżu Wilcannia, by ponownie dołączyć do Darling około 80 mil w dół rzeki w pobliżu Menindee) są przykładami takich anastomozujących dopływów (tj. strumieni, które opuszczają główny nurt i łączą się z nim ponownie). Cały system Darling odwadnia zlewnię o powierzchni 250 000 km2 (650 000 km2), a średni roczny wypływ wynosi 3 600 stóp sześciennych (102 m sześcienne) na sekundę w Menindee. Rzeka ma średnie nachylenie 1 in. do mili.
Headwaters of the Darling były stopniowo kolonizowane przez pasterzy od 1815 roku w przód. W 1828 roku odkrywca Charles Sturt został wysłany przez gubernatora Nowej Południowej Walii, Sir Ralpha Darlinga, aby zbadać dolny bieg rzeki Macquarie. Natknął się on najpierw na Bogan, a następnie, na początku 1829 roku, na główny nurt Darling od zbiegu Barwon-Culgoa. W drugiej części XIX wieku rzeka miała znaczenie dla żeglugi, ale ruch wodny został już dawno wyparty przez kolej.
Zimowa linia opadowa o szerokości 10 cali dzieli Darling Basin na zachodni jałowy lub półsuchy (stepowy) region pasterski i wschodnią wilgotną część rolniczą. 125,000 sq mi regionu pasterskiego jest własnością prawie wyłącznie hodowców wełny z dużymi gospodarstwami przystosowanymi do wypasu. Rolnictwo jest możliwe tylko w małych nawadnianych obszarach wzdłuż rzeki Darling; istnieją uprawy paszowe w Wilcannia, Bourke i Brewarrina oraz uprawy winogron i cytrusów dalej na południe w regionie Mallee. Dzięki kilku projektom inżynieryjnym obszar zlewni zyskał duży potencjał rozwoju. Ustawa o jazach na rzece Darling z 1945 roku upoważniła do budowy serii tam w celu gromadzenia wody w zbiornikach, które zapewniają wodę miejską i wspomagają nawadnianie. Menindee Lakes Storage Scheme, ukończony w 1960 roku, stworzył zbiorniki o pojemności 1,454,000 ac-ft (1,794,000,000 cu m) wody do nawadniania i użytku domowego; poprzez regulację przepływu w dolnej Murray, system ten zapewnia również bardziej niezawodne dostawy wody do nawadniania w Południowej Australii. Na przybrzeżnych wyspach i zachodnich zboczach system zapór kontroluje powodzie i pozwala na zróżnicowane rolnictwo i bliższe osadnictwo niż na suchszych zachodnich równinach.
.