Po tym, jak bogata i prominentna Blanche Monnier zakochała się w zwykłym człowieku, jej matka zrobiła coś niewyobrażalnego, próbując to powstrzymać.
Wikimedia CommonsBlanche Monnier w swoim pokoju w 1901 roku, niedługo po tym, jak została odkryta.
Jednego dnia w maju 1901 roku prokurator generalny Paryża otrzymał dziwny list, w którym oświadczył, że pewna prominentna rodzina w mieście skrywa brudny sekret. Notatka była napisana odręcznie i niepodpisana, ale prokurator generalny był tak zaniepokojony jej treścią, że postanowił natychmiast przeprowadzić śledztwo.
Kiedy policja przybyła do posiadłości Monnier, musiała mieć pewne wątpliwości: zamożna rodzina cieszyła się nieskazitelną reputacją. Pani Monnier była znana w paryskich kręgach towarzyskich z działalności charytatywnej, otrzymała nawet nagrodę społeczną w uznaniu jej hojnych zasług. Jej syn, Marcel, doskonale radził sobie w szkole, a teraz pracował jako szanowany prawnik.
Monnierowie mieli również piękną młodą córkę, Blanche, ale nikt nie widział jej od blisko 25 lat.
Opisywana przez znajomych jako „bardzo delikatna i dobroduszna”, młoda socjeta po prostu zniknęła w kwiecie wieku, dokładnie w momencie, gdy zaczęli się do niej zgłaszać zalotnicy z wyższych sfer. Nikt już nie zastanawiał się nad tym dziwnym epizodem, a rodzina prowadziła swoje życie tak, jakby to się nigdy nie wydarzyło.
Blanche Monnier zostaje odkryta
Policja dokonała zwyczajowego przeszukania posiadłości i nie natknęła się na nic niezwykłego, aż do momentu, gdy zauważyła odór odoru dochodzący z jednego z pokoi na piętrze. Po bliższym zbadaniu okazało się, że drzwi zostały zamknięte na kłódkę. Zdając sobie sprawę, że coś jest nie tak, policjanci wyważyli kłódkę i włamali się do pokoju, nieprzygotowani na okropności, które kryły się w środku.
YouTubeFrancuska gazeta opowiada tragiczną historię Blanche Monnier.
Pokój był czarny jak smoła; jego jedyne okno zostało zamknięte i ukryte za grubymi zasłonami. Smród panujący w ciemnej komnacie był tak przytłaczający, że jeden z oficerów natychmiast nakazał wybić okno. Kiedy światło słoneczne wpadło do środka, policjanci zobaczyli, że okropny odór był spowodowany gnijącymi resztkami jedzenia, które zaśmiecały podłogę wokół podupadłego łóżka, do którego przykuta była wychudzona kobieta.
Kiedy policjant otworzył okno, Blanche Monnier po raz pierwszy od ponad dwóch dekad zobaczyła słońce. Była trzymana zupełnie naga i przykuta do łóżka od czasu jej tajemniczego „zniknięcia” 25 lat wcześniej. Nie mogąc nawet wstać, aby sobie ulżyć, kobieta w średnim wieku była pokryta własnym brudem i otoczona przez robactwo, które zostało zwabione przez gnijące resztki.
Przerażeni policjanci byli tak przytłoczeni zapachem brudu i rozkładu, że nie byli w stanie pozostać w pokoju dłużej niż kilka minut: Blanche przebywała tam od dwudziestu pięciu lat. Została natychmiast zabrana do szpitala, podczas gdy jej matka i brat zostali umieszczeni w areszcie.
Personel szpitala zgłosił, że chociaż Blanche była horrendalnie niedożywiona (ważyła tylko 55 funtów, kiedy została uratowana), była całkiem przytomna i zauważył „jak pięknie jest” było oddychać świeżym powietrzem ponownie. Powoli cała jej smutna historia zaczęła się wyłaniać.
Imprisoned For Love
New York Times Archives Wycinek wiadomości z New York Timesa z 1901 roku relacjonował tę historię w Stanach Zjednoczonych.
Okazało się, że Blanche znalazła zalotnika wszystkie te lata temu; niestety, nie był to młody, bogaty arystokrata, którego jej rodzina miała nadzieję poślubić, ale raczej starszy, ubogi prawnik. Chociaż jej matka nalegała, by wybrała bardziej odpowiedniego męża, Blanche odmówiła.
W odwecie, Madame Monnier zamknęła córkę w pokoju zamkniętym na kłódkę, dopóki nie poddała się jej woli.
Lata mijały i mijały, ale Blanche Monnier nie chciała się poddać. Nawet po śmierci swojego ukochanego była zamknięta w swojej celi, mając za towarzystwo jedynie szczury i wszy. W ciągu dwudziestu pięciu lat, ani jej brat, ani żaden z rodzinnych służących nie kiwnął palcem, by jej pomóc; później twierdzili, że byli zbyt przerażeni panią domu, by ryzykować.
Nigdy nie ujawniono, kto napisał notatkę, która wywołała ratunek Blanche: jedna z plotek sugeruje, że służąca pozwoliła, by rodzinny sekret wymknął się jej chłopakowi, który był tak przerażony, że poszedł prosto do prokuratora generalnego. Publiczne oburzenie było tak wielkie, że przed domem Monnierów uformował się wściekły tłum, który doprowadził Madame Monnier do ataku serca. Zmarła 15 dni po uwolnieniu córki.
Historia ta wykazuje pewne podobieństwa do znacznie nowszej sprawy Elisabeth Fritzl, która również spędziła dwadzieścia pięć lat uwięziona we własnym domu.
Blanche Monnier doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu psychicznym po dziesięcioleciach uwięzienia: przeżyła resztę swoich dni we francuskim sanatorium, umierając w 1913 roku.
Następnie przeczytaj o Dolly Oesterreich, która trzymała swojego sekretnego kochanka na strychu. Następnie przeczytaj o Elisabeth Fritzl, która była przetrzymywana przez ojca w niewoli w swoim własnym domu.