Dawid zostaje królem nad Izraelem(A)
5 Wszystkie plemiona Izraela(B) przyszły do Dawida do Hebronu i powiedziały: „Jesteśmy twoim własnym ciałem i krwią.(C) 2 W przeszłości, gdy Saul był nad nami królem, ty byłeś tym, który prowadził Izrael w ich kampaniach wojskowych.(D) A Pan powiedział(E) do ciebie: 'Będziesz pasterzem(F) mojego ludu Izraela i staniesz się jego władcą.(G)'”
3 Gdy wszyscy starsi Izraela przybyli do króla Dawida do Hebronu, król zawarł z nimi przymierze(H) w Hebronie przed Panem, a oni namaścili(I) Dawida na króla nad Izraelem.
4 Dawid miał trzydzieści lat(J), gdy został królem, i panował(K) czterdzieści(L) lat. 5 W Hebronie panował nad Judą siedem lat i sześć miesięcy,(M) a w Jerozolimie panował nad całym Izraelem i Judą trzydzieści trzy lata.
Dawid zdobywa Jerozolimę(N)(O)
6 Król i jego ludzie pomaszerowali do Jerozolimy(P), aby zaatakować Jebusytów,(Q) którzy tam mieszkali. Jebusyci powiedzieli do Dawida: „Nie wejdziesz tu; nawet ślepy i chromy mogą cię odeprzeć”. Pomyśleli: „Dawid nie może się tu dostać”. 7 Mimo to Dawid zdobył twierdzę Syjon(R)- która jest Miastem Dawida.(S)
8 W tym dniu Dawid powiedział: „Każdy, kto pokona Jebusytów, będzie musiał użyć szybu wodnego(T), aby dotrzeć do tych 'chromych i ślepych'(U), którzy są wrogami Dawida.” Dlatego mówi się, że „’ślepi i chromi’ nie wejdą do pałacu.”
9 Dawid następnie zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zabudował teren wokół niej, od tarasów(V) w głąb. 10 I stawał się coraz potężniejszy,(W) gdyż Pan Bóg Wszechmogący(X) był z nim.(Y)
11 Teraz Hiram(Z), król Tyru, wysłał do Dawida wysłanników wraz z cedrowymi kłodami oraz cieślami i kamieniarzami, a oni zbudowali Dawidowi pałac. 12 Wtedy Dawid poznał, że Pan ustanowił go królem nad Izraelem i wywyższył jego królestwo(AA) ze względu na swój lud izraelski.
13 Po opuszczeniu Hebronu Dawid wziął sobie w Jerozolimie więcej konkubin i żon(AB), i urodziło mu się więcej synów i córek. 14 Oto imiona dzieci, które mu się tam urodziły:(AC) Szammua, Szobab, Nathan,(AD) Salomon, 15 Ibhar, Elishua, Nefeg, Jafia, 16 Elishama, Eliada i Eliphelet.
Dawid pokonuje Filistynów(AE)
17 Gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad Izraelem, wyruszyli całą siłą, aby go szukać, lecz Dawid dowiedział się o tym i zszedł do twierdzy.(AF) 18 Teraz zaś Filistyni przybyli i rozłożyli się w dolinie Rephaim;(AG) 19 więc Dawid zapytał(AH) Pana: Czy mam iść i zaatakować Filistynów? Czy wydasz ich w moje ręce?”
Pan mu odpowiedział: „Idź, bo na pewno wydam Filistynów w twoje ręce.”
20 Poszedł więc Dawid do Baal Perazim i tam ich pokonał. Powiedział: „Jak wody wyrywają się, tak Pan wyrwał się przeciwko moim wrogom przede mną”. Tak więc miejsce to nazwano Baal Perazim.(AI) 21 Filistyni porzucili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie wynieśli je.(AJ)
22 Znów podeszli Filistyni i rozłożyli się w dolinie Rephaim; 23 zapytał więc Dawid Pana, a ten odpowiedział: „Nie idźcie prosto w górę, lecz okrążcie ich z tyłu i zaatakujcie przed topolami. 24 Gdy tylko usłyszysz odgłos(AK) marszu w wierzchołkach topoli, ruszaj szybko, bo to będzie oznaczało, że Pan wyszedł przed(AL) ciebie, aby uderzyć na armię filistyńską.” 25 Dawid uczynił więc tak, jak mu Pan nakazał, i uderzył na Filistynów(AM) aż od Gibeonu(AN) do Gezer.(AO)
.