“Miss Mercy” Fontenot. Foto door Lucretia Tye Jasmine.
Miss Mercy, een oorspronkelijk lid van de jaren ’60 rocklegendes de GTOs, overleed maandag 27 juli op 71-jarige leeftijd. SuperGroupie, bestseller auteur, en BFF Pamela Des Barres maakte de aankondiging gisteravond via social media.
Originally uit Los Angeles, Judith Edra Peters emancipeerde zichzelf toen ze 15 was, noemde zichzelf naar een lied (Don Covay’s 1964 “Mercy, Mercy”), sloot zich aan bij een van de eerste all-girl groepen, Girls Together Outrageously (geproduceerd door Frank Zappa), en zag er nooit uit als iemand anders. Ze droeg verschillende riemen, als een pistool-zwaaiende slechterik, en tooide zich met kringloopwinkel couture. Mercy werkte de laatste dertig jaar bij de Goodwill in Hollywood, en was al bijna tweeëntwintig jaar clean en nuchter.
Mercy vertelde je wat ze dacht, zelfs als je het niet leuk vond. Mercy was authentiek. Ik heb haar nooit conform gezien! Ze was een pionier.
En ze heeft Rolling Stone weer gehaald! Ze verscheen drie keer in het tijdschrift. Baron Wolman portretteerde GTO’s, en zijn foto van Mercy kwam in het midden van het Rolling Stone “Groupie” nummer. Dat zegt wel iets over haar, want het is niet zo dat ze topalbums heeft gemaakt. Mercy staat in het blad omdat ze anders was dan alle anderen, een echte original, een rockster die zo sprankelend was dat ze niet eens veel platen hoefde te verkopen. Ze hoefde alleen maar zichzelf te zijn. “I be all the people I want to be/and find all the treasures I want to find,” zong ze in “The Ghost Chained to the Past, Present, and Future (Shock Treatment),” het nummer dat ze mede schreef voor GTO’s enige album uit 1969, “Permanent Damage,” een album dat ze zelf ook een naam gaf.
Mercy stuurde me regelmatig liedjes waar ze van hield, en nooit eens stuurde ze muziek van blanke mensen. Rond de tijd dat ze klaar was met het opnemen van de GTO’s album, schreef ze een liefdesbriefje aan Al Green (die zeker reageerde). Ze kreeg iets met Chuck Berry. En ze droomde over Shuggie Otis (zoon van R&B pionier Johnny Otis), en trouwde met hem! Ze hebben een zoon, Lucky Otis, ook een muzikant.
Een van de laatste keren dat ik Mercy zag, was het op een evenement in 2018 dat ik organiseerde, Writers Together Outrageously, bij Book Show in Highland Park. Andere schrijvers die het podium deelden waren Pamela Des Barres en Moon Unit Zappa (de dochter van Frank en Gail Zappa). Met een platina afro-pruik op las Mercy voor uit haar aanstaande boek dat ze samen met Lyndsey Parker had geschreven, en voegde zich later bij Pamela Des Barres voor het panel na afloop. Ik ben zo blij dat ik dat evenement op band heb! Ik ben zo blij dat zij en Lyndsey Parker het boek hebben voltooid! Ik ben zo blij dat ik Mercy heb gekend.
R.I.P. Mercy Fontenot, 15 februari 1949 – 27 juli 2020.