Toen Simon Chapple op 14-jarige leeftijd zijn eerste slok wijn nam, vond hij het ‘weerzinwekkend’.
Hij had nooit kunnen voorspellen dat hij tien jaar later minstens drie flessen per dag naar binnen zou werken.
En op het hoogtepunt van zijn alcoholisme kon hij zich niet voorstellen dat hij nu, op 47-jarige leeftijd, een nuchterheidscoach zou zijn die duizenden mensen helpt te stoppen met drinken.
Simons relatie met alcohol begon zoals die van de meesten van ons – eerst kleine slokjes om volwassen te lijken, daarna stiekeme tienertripjes naar de slijterij.
Het duurde twee decennia voordat hij zich realiseerde dat er iets niet klopte.
‘Ik besteedde niet echt aandacht aan de effecten van alcohol totdat ik de resten van mijn vaders wijn mee naar mijn slaapkamer nam toen ik midden tien was,’ vertelt Simon aan Metro.co.uk. Op dat moment begon ik regelmatiger te drinken.
‘Ik begon te genieten van het gevoel van euforie en ontspanning dat me vanaf het eerste glas overspoelde. Ik wist niet dat dit het begin was van een glibberig pad dat me meer dan twintig jaar lang bergafwaarts zou brengen.’
Zoals zovelen van ons begon Simon, uit Surrey, zwaarder te drinken in een poging om zijn angst te kalmeren, die geleidelijk overweldigend werd.
Snel werd het opstandige drankje een regelmatige routine, waarbij Simon en zijn vrienden zich verschansten in het huis van degene wiens ouders uit waren en de hele middag blikjes bier naar binnen werkten, of naar plaatselijke pubs gingen die niet om een ID vroegen.
Niemand zei iets, ondanks het feit dat Simon regelmatig stinkend naar drank en overduidelijk dronken thuis kwam strompelen. Dat is wat tieners doen, toch?
Het probleem was dat die dagen en nachten vol alcohol geen eenmalige gebeurtenissen waren of de klassieke ’tieners die hun grenzen ontdekken’-incidenten. Ze bleven doorgaan tot ver in Simons volwassenheid. En wat nog belangrijker was, ze waren niet meer leuk.
Tegen zijn twintigste dronk Simon drank, niet om een leuke tijd te hebben, maar om om te gaan met de overweldigende angst die zijn leven overnam.
‘Als ik dronk, leken mijn zorgen en de angstige gevoelens te vervagen,’ legt hij uit. Het was als een magisch medicijn dat alles leuk deed lijken. Na een paar glazen wijn werd ik zorgeloos en had ik het gevoel dat ik lachte en vrolijk was in een wereld die anders nogal donker begon aan te voelen.’
Op zijn 25e ging Simon samenwonen met zijn toenmalige vriendin, nu vrouw, Michelle, nadat hij genoeg geld bij elkaar had geschraapt voor een aanbetaling.
Dat teken van volwassenheid betekende niet het einde van Simons groeiende drankgebruik.
Simon kreeg werk bij een verzekeringsmaatschappij, trouwde met Michelle, kreeg kinderen, en begon een bedrijf. Voor de buitenwereld leek hij perfect in orde – hij verscheen elke morgen om 7 uur op het werk en klom op tot een leidinggevend niveau.
Maar in het geheim zat Simon in een gevaarlijke spiraal. Zelfs vader worden op zijn dertigste kon zijn drankgebruik niet stoppen.
‘Als ik een stressvolle dag had, had ik wijn nodig, als ik een goede dag had, had ik wijn nodig’, herinnert Simon zich. Het maakte niet uit wat voor dag ik had, ik had wijn nodig. Er was altijd een reden en er stond altijd een fles in de kast, daar zorgde ik voor.’
In zijn dertiger jaren begon Simon te merken dat zijn drinken een probleem was geworden – maar dat was een realiteit waar hij nog niet klaar voor was om die onder ogen te zien.
Hij zegt: ‘Ik googelde vaak dingen als “ben ik een alcoholist” en “hoeveel alcohol is veilig” en sloeg dan alle zoekresultaten over die me bang zouden maken, totdat ik iets vond dat me gerust zou stellen.
‘Ik deed dit altijd en heb sindsdien geleerd dat dit gedrag “confirmation bias” wordt genoemd, waarbij we ervoor kiezen om alleen te kijken naar wat we willen zien om onze overtuigingen te versterken, zelfs als die overtuigingen eigenlijk verkeerd zijn.
‘Ik dronk twee tot drie flessen wijn per dag plus een paar biertjes bij mijn avondeten. Om mijn drinken te verbergen kocht ik wijndozen, waardoor ik de hoeveelheid die ik binnenkreeg gemakkelijker kon verbergen.’
Iedere dag kocht Simon een doos of flessen wijn, daarna dronk hij iedere avond.
Hij herinnert zich slechts een ‘handvol’ gelegenheden in de loop van twee decennia waarop hij niet dronk – en dat waren momenten waarop hij in het ziekenhuis lag na een operatie en hij fysiek niet in staat was om drank te bemachtigen.
Wat hij had gedacht als een redmiddel tegen de pijn van angst, vernietigde in snel tempo elk deel van zijn leven.
De dronken waas veroorzaakte dat Simon ruzie bleef zoeken en ruzie bleef maken met zijn vrouw. Zijn angst was alomtegenwoordig en verergerde, waardoor het onmogelijk werd om naar zijn werk te gaan.
Voor lange tijd bracht Simons dagen door met in bed liggen, werk overslaan en alleen wijn drinken.
Het leven was verschrikkelijk, maar Simon kon niet zien dat alcohol een groot deel was van waarom.
‘Ik heb altijd geloofd dat ik een speciale liefdesrelatie had met rode wijn en dat het me echt hielp elke dag door te komen en geluk injecteerde in een leven dat anders ontbrak,’ zegt hij.
‘Ik zette drinken voor alles. Het had de volledige macht over mij.
‘Ik was ook vaak kortaf en twistziek na het drinken, vooral met mijn tienerzoon, wat leidde tot wrijving en conflicten. Ik was ook kortaf en twistziek voor ik dronk, want ik wilde gewoon aan de wijn beginnen, omdat ik geloofde dat ik me daardoor ontspande en ontstresste.
‘Ik was nooit volledig betrokken of aanwezig. Ik was in beslag genomen door de wijn-o-clock want dat was wat het meest belangrijk voor me was. Ik zette het boven al het andere.’
Op 44-jarige leeftijd, na weer een dag alleen thuis doorgebracht te hebben, verlamd door de angst voor het normale dagelijkse leven, realiseerde Simon zich dat hij een drastische verandering nodig had.
‘Op een ochtend zat ik achter mijn computer en merkte ik dat mijn handen trilden en ik kon ze niet meer tegenhouden,’ zegt hij.
‘Al snel (en na een paar zoekopdrachten op Google) besefte ik dat het waarschijnlijk mijn drankgebruik was dat de oorzaak was. Dit was het moment waarop ik wist dat er iets moest veranderen. Ik wilde niet in een vroegtijdig graf eindigen.’
‘Het enige probleem was dat ik geen idee had waar te beginnen.’
Het startpunt, zo bleek, was het inhuren van een manager om zijn bedrijf te runnen zodat Simon wat tijd kon nemen om zich op zijn eigen welzijn te concentreren.
De gedachte om zonder alcohol te zitten vervulde Simon met ‘complete angst’ en de eerste pogingen om nuchter te worden waren moeilijk.
Hij probeerde eerst te minderen, door alleen op bepaalde dagen van de week te drinken of zijn wijn af te zwakken, maar binnen een paar dagen was hij weer terug op zijn gebruikelijke drinkniveau.
Toen vond hij een boek, This Naked Mind van Annie Grace.
‘Ik had het gevoel dat ik niets te verliezen had, dus ik haalde een exemplaar en begon te lezen,’ legt Simon uit.
‘Terwijl ik door de hoofdstukken van het boek werkte, had ik het gevoel dat al mijn overtuigingen over alcohol werden onderzocht en uitgedaagd en ik voelde hoe sommige ervan werden ontrafeld.
‘Ik leerde dingen die ik nooit meer kon afleren en ik wist dat ik na het lezen van dat boek altijd een andere kijk op alcohol zou hebben.
‘Ik begon behoorlijk enthousiast te worden over hoe een nuchter leven er voor mij uit zou kunnen zien. Ik had zoveel artikels en blog posts gelezen over de positieve effecten van niet drinken, dat ik steeds gemotiveerder werd om de alcoholvrije wereld te verkennen.
‘Ik zou niet zeggen dat ik klaar was om te stoppen met drinken op dit punt, maar ik was zeker ‘nuchter-nieuwsgierig’ geworden.
‘Ik was met name verbaasd te lezen dat alcohol angsten veel erger kan maken en gezien de hoeveelheid die ik dronk, was het geen wonder dat de mijne de schaal begon te overschrijden.
Hoe meer Simon las en hoe meer hij leerde, hoe dichter hij bij het gevoel kwam dat hij sterk genoeg was om volledig nuchter te worden.
Hij overwoog een pauze in te lassen, maar wist dat zijn alles-of-niets-persoonlijkheid betekende dat hij zich volledig van de drank moest afsnijden.
Simon’s reis naar nuchterheid had valse starts en mislukkingen, net als die van ieder ander, met tranen, negatieve zelfpraat, en de overtuiging dat hij gedoemd was om voor altijd een alcoholist te zijn.
Maar met elke dag nuchter, begonnen de dingen lichter te voelen. Hij kon een sterkere en gelukkigere versie van zichzelf zien en wist dat het weigeren van alcohol de manier was om daar te komen.
Die nuchtere dagen werden weken, toen maanden, toen jaren.
‘Sinds die dag heb ik niet één alcoholische drank gehad en ik heb ook nooit meer teruggekeken,’ zegt Simon. Het was de beste beslissing die ik ooit heb genomen.’
Onderdeel van Simons herstel was journalling, wat hij online deed op een website die hij maakte, Be Sober. Hoewel dit begon als een privé-manier om zijn vooruitgang bij te houden, trok de site al snel reacties aan van mensen die Simons woorden nuttig vonden op hun eigen reis.
Hij begon de technieken en tactieken die hij nuttig vond te delen en creëerde vervolgens een Facebook-groep, ook Be Sober genaamd, waar mensen die vastzaten in de cyclus van verslaving steun konden zoeken. De groep heeft nu meer dan 7.000 leden.
Simon nam contact op met Annie Grace en ging naar de VS om met haar een opleiding tot nuchterheidscoach te volgen, waarna hij duizenden mensen begeleidde en op evenementen sprak over zijn transformatie.
Dit jaar bracht Simon zijn eerste boek uit, The Sober Survival Guide, met als doel mensen te helpen op hun weg naar vrijheid van alcohol.
Hij hoopt dat hij door zijn eigen verhaal te delen anderen die worstelen zal aanmoedigen om de stappen te zetten naar een gezonder, gelukkiger leven zonder drank.
Heden ten dage noemt Simon zowel alcohol als angst ‘verleden tijd’.
‘Sinds ik gestopt ben met alcohol is mijn relatie met zowel mijn zoon als mijn vrouw zo verbeterd’, vertelt hij ons.
‘Ik vind nu plezier in de kleinste dingen en hou van familiedagen en tijd doorbrengen met hen beiden waarbij ik volledig aanwezig ben, betrokken ben en geniet van onze tijd samen.
‘Afstand nemen van mijn bedrijf heeft me in staat gesteld om te doen waar ik van hou en te ontdekken waar ik echt gepassioneerd over ben.
‘Mijn levensmissie is het delen van de voordelen van een alcoholvrij leven geworden en het helpen van iedereen die een positieve verandering wil maken.
‘Ik ben vrij en vind mezelf op een plaats van vrede, rust en geluk, allemaal door het nemen van de beslissing om te stoppen met drinken.’
Simons tien stappen naar nuchterheid:
Stap één: Verander je mindset over alcohol zodat je denken verandert van “niet kunnen hebben” in “niet willen”. De manier waarop ik dit deed was door het lezen van nuchtere boeken.
Stap twee: De eerste 30 dagen zijn het moeilijkst. Meld je aan voor het gratis 30-dagen Alcohol Experiment, schrijf je ervaringen op en begin echt nieuwsgierig te worden naar alles wat er gebeurt.
Stap drie: Word lid van Facebook soberheid groepen, zodat je steun en verantwoording.
Step vier: Wapen jezelf met alcoholvrije alternatieve dranken. Er zijn er honderden beschikbaar en het is erg leuk om ze allemaal te ontdekken.
Stap vijf: Schenk je alcoholische dranken weg, je wilt ze niet in huis.
Stap zes: Vermijd verleiding. Als je voor de eerste 30 dagen een avondje uit met veel drank hebt geregeld, raad ik je aan die te vermijden omdat je in de verleiding zou kunnen komen om te drinken. Als je je sterk genoeg voelt, ga dan gewoon door.
Stap zeven: Wees gepassioneerd. Denk erover als: “Ik ben een nuchtere rebel, ik doe iets geweldigs, ik voel me niet beroofd.”
Stap acht: Maak je geen zorgen als je uitglijdt. Dat kan gebeuren, sla jezelf niet in elkaar, leer ervan en ga verder.
Stap negen: Blijf betrokken als de weken en maanden voorbij rollen. Je zult veel positieve veranderingen zien in je lichaam, je geest en je leven. Blijf boeken lezen en blijf betrokken bij Facebook-groepen.
Stap tien: Zoek nieuwe dingen om met je tijd te doen. Als je stopt met drinken heb je veel meer tijd om handen. Je zult je ook veel gemotiveerder en enthousiaster voelen om dingen te gaan doen, en je wilt die leegte opvullen. Als je elke avond naar de pub gaat, ga je misschien meedoen aan een bootcamp of iets dergelijks.
Hulp nodig? Neem contact op met de Samaritanen
Voor emotionele steun kunt u de Samaritanen 24-uurs hulplijn bellen op 116 123, een e-mail sturen naar [email protected], persoonlijk een Samaritanen-filiaal bezoeken of naar de Samaritanen-website gaan.
MORE : I gave up drinking alcohol and it changed my entire life
MORE : Spill It: How a 29-year-old sober activist avoids drinking for a week
The Fix
The daily lifestyle email from Metro.co.uk.
Meer weten