Een Macchi C.205V uitgerust met een Noord-Afrikaanse stoffilter, vergelijkbaar met die van Angelo Zaccaria.
Op 12 oktober 2013 hebben de leden van een Italiaanse groep voor luchtvaarthistorisch onderzoek genaamd Gruppo Ricerche Storiche Aeronautiche (GRSA) de overblijfselen geborgen van een Macchi C.205 Veltro bestuurd door Sgt.Maj. Angelo Zaccaria die op 18 maart 1944 met zijn vliegtuig is neergestort in de buurt van Fiume Veneto (PN). Mevrouw Danila Trevisan, eigenares van de grond waar het vliegtuig neerstortte, gaf toestemming voor de berging, evenals de gemeentelijke en plaatselijke autoriteiten.
GRSA financierde de berging particulier, en ondernam hun missie met zowel gevoeligheid voor de familie van de verloren piloot, als de wens om zijn verhaal te vertellen samen met de andere Italiaanse vliegeniers in het luchtruim van Friuli. Het doel van de vereniging is het bestuderen en onderzoeken van gebeurtenissen en onderwerpen met betrekking tot de Italiaanse luchtmacht in de regio Friuli-Venezia Giulia van Italië, zonder verwijzing naar een bepaalde historische periode. Momenteel werkt GRSA mee aan verschillende culturele activiteiten. Het meest in het oog springende project tot dusver was de berging in oktober 2007 van het stoffelijk overschot van Luftwaffe-piloot Kurt Niederhagen en zijn Messerschmitt Bf.109 G-6 die op 30 januari 1944 op het platteland van Concordia Sagittaria (Venetië) werd neergeschoten.
De inwoners en luchtvaartliefhebbers van het gebied weten al vele jaren van dit vliegtuig en de crashgegevens waren beschikbaar in de archieven van de stad. GRSA hoefde alleen maar de bekende crash-locatie met metaaldetectoren in kaart te brengen, en fondsen te werven om de gespecialiseerde apparatuur te huren die nodig was om de grond af te graven. Jammer genoeg bleven, door de hevige impact van het vliegtuig tijdens de crash, slechts enkele onderdelen van de Macchi op de plaats van de crash achter. De meest herkenbare onderdelen die werden teruggevonden waren een paar kleppen van de DB-605 motor en een van de drie Piaggio propellerbladen.
De Macchi C.205 was een ontwikkeling van de eerdere C.202 Folgore. Met een topsnelheid van ongeveer 400 mph en uitgerust met een paar 20mm kanonnen en 12.7 mm Breda machinegeweren, werd de Macchi C.205 Veltro (Italiaans voor Greyhound) zeer gerespecteerd door zowel Geallieerde als Luftwaffe piloten. Beschouwd als het beste Italiaanse gevechtsvliegtuig van de Tweede Wereldoorlog, bleek het uiterst effectief in actie tegen geallieerde bommenwerpers, en in staat om met succes te strijden op gelijke voet met dergelijke gerenommeerde jagers als de Noord-Amerikaanse P-51D Mustang, een vermogen dat de Luftwaffe aanmoedigde om een aantal van deze vliegtuigen te gebruiken om een van hun eigen gevechtsgroepen uit te rusten.
Majoor Angelo Zaccaria was een van de dertig piloten van de 1st Fighter Group die op 18 maart 1944 opstegen van het vliegveld Campoformido om een Amerikaanse bombardement op vliegvelden in de Friuli regio te onderscheppen. Het was een grote raid, bestaande uit 350 bommenwerpers geëscorteerd door 126 jagers. Vijf B-17 Flying Fortresses en twee jagers gingen verloren aan de Italiaanse jagers met hulp van hun Duitse bondgenoten die opstegen van de vliegvelden Maniago en Lavariano.
Ondanks deze overwinningen verloren de Italiaanse “jagers” drie Macchi 205’s. De piloten van twee van deze Veltro’s, de luitenants Stabile en Cavatore, konden veilig uit het vliegtuig springen. Zaccaria had niet zoveel geluk. Hij beschadigde de rechtermotor van een P-38 Lightning gevlogen door Lt. Kob, maar een andere P-38 gevlogen door Lt.Phillips van de 82nd FG raakte zijn Veltro. Zaccaria probeerde nog te springen, maar de zesentwintigjarige piloot uit Ravenna werd dodelijk gewond tijdens het gevecht met Lt.Phillips. Zijn lichaam, hangend aan een half ontplooide parachute, raakte de grond vlak voor de hoofdkerk in Pescincanna.
Majoor Zaccaria werd begraven in zijn geboortestad Ravenna.
Angelo Zaccaria werd geboren in Ravenna op 12 april 1917 en behaalde zijn vliegbrevet vliegend op de Fiat AS.1 op de Aero Club van Ravenna op 24 januari 1938. Hij kwam in dienst bij de Regia Aeronautica (RA) op 9 juni van datzelfde jaar. Op 22 juni werd hij benoemd tot sergeant en volgde hij de vliegschool van de RA in Pescara, daarna werd hij overgeplaatst naar Orvieto totdat hij zich aansloot bij de jachtschool in Foligno.
Op 4 juli 1939 sloot hij zich aan bij een operationeel squadron, het 6a Squadriglia del 14° Stormo B.T op het veld Benina in Libië. Hij keerde op 5 januari 1941 terug naar Italië, samen met zijn squadron, en ze namen op 13 maart hun intrek op het vliegveld F.Bonazzi in Reggio Emilia. Op 20 april 1941 werd Zaccaria overgeplaatst naar het 174ste Squadron RST in Ciampino Sud en keerde met zijn eenheid terug naar Noord-Afrika. Op 11 januari 1942 keerde hij weer naar huis terug en sloot zich aan bij Groep “C” van de 46e Wing gevestigd te Pisa, waar hij bevorderd werd tot Sergeant Majoor. Na de wapenstilstand van 8 september 1943 besloot Zaccaria zich aan te sluiten bij de nieuw opgerichte Aeronautica Republicana. Angelo Zaccaria ontving een Zilveren Medaille, een Bronzen Medaille en een Oorlogskruis voor Militaire Moed tijdens zijn luchtvaartcarrière. Hij vloog met verschillende typen vliegtuigen, waaronder de Fiat AS.1, CR.42 en G.50, de Breda Ba.25, de Caproni Ca.133 en Ca.164, Savoia-Marchetti SM.81 en SM.79, Romeo Ro.41, Reggiane Re.2001 en tenslotte, de Macchi MC.205V.
WarbirdsNews wil Roberto Bassi voorzitter van Gruppo Ricerche Storiche Aeronautiche bedanken voor de Italiaanse versie van dit artikel.