Wanneer op het eiland een vlag wappert, kunnen parkbezoekers aan wal aanbellen, waarna Ms. Dunn en Mr. Runge hen in een roeiboot oppikken voor een rondleiding over het eiland. Alle gasten worden aangemoedigd om een voorwerp uit de iglo te nemen en een ander in ruil achter te laten. “Onze bezittingen zullen meer vloeibaar zijn dan we gewend zijn,” zei Mr. Runge. Mevrouw Dunn voegt eraan toe: “Andrea Zittel geeft dit eiland aan ons om het te interpreteren in ons kunststuk. In ruil daarvoor willen we het publiek ook zijn stempel laten drukken.”
JEPPE HEIN In “Bench Around the Lake” maken de felgele banken van de heer Hein grillige bochten en bochten voordat ze een tunnel in de grond lijken te maken om tientallen meters verderop weer tevoorschijn te komen, dichtbij (of in een paar gevallen ver van) de rand van het meer.
“Als je ze eenmaal opeenvolgend begint te ervaren, voel je die verbinding tussen hen,” zei hij. De afgelopen tien jaar heeft deze in Denemarken geboren kunstenaar de sociale en politieke dimensies van het plaatsen van zijn bankjes in de openbare ruimte onderzocht. Hier was hij geïnteresseerd in het uitlokken van bezoekers om rond het meer te lopen op zoek naar de volgende, en in het bevorderen van interactie op de verschillende rustplaatsen.
“Ze zijn een instrument voor communicatie, en creëren een soort sociale speelkamer,” zei de heer Hein.
Alle 15 banken zijn functioneel, hoewel sommige meer een achtbaan of glijbaan zijn dan een stabiel platform, waardoor gasten in de nabijheid van vrienden of vreemden komen te zitten. Degene die de heer Hein “kussende bank” noemt is klein en dipt in het midden. “Als er twee mensen op zitten,” zei hij, “glijden ze in elkaar, gewild of niet.”
ALFREDO JAAR Deze in New York geboren Chileense kunstenaar staat bekend om zijn meditatieve architectonische ruimtes en heeft in de bossen van het park een groot plein binnen een plein gebouwd met behulp van gestapelde gabionmanden gevuld met kalkstenen rotsen en ontspruitend gras. De enige manier om door de acht meter hoge buitenmuur te dringen is door een donkere tunnel met een baken van natuurlijk licht aan het uiteinde.