This Maura Murray article is a guest article written by guest blogger, Dianne Braley
I hadn’t been to the mountains during the warmer months in quite some time and forgot how beautiful it is. Mój mąż jechał powoli za grupą, podczas gdy mój mały wire-haired terrier Buddy siedział na konsoli i wpatrywał się w otwartą drogę. Zaczęliśmy na trasie 112 wcześniej i minęliśmy miejsce katastrofy, które dało mi niesamowite uczucie, które zaczęło mnie denerwować. Plan zakładał, że pojedziemy nad jezioro Tarleton, aby przeszukać miejsce, które według świadka może mieć znaczenie w sprawie i może się tam z nami spotkać. Poczułem ukłucie w klatce piersiowej patrząc w dół na mój telefon zdając sobie sprawę, że nie mam usługi. Nie jest to wcale rzadkie w tych stronach, ale dziś było to dla mnie bardziej niepokojące niż w moim stale połączonym życiu na przedmieściach i nie podobało mi się to. Moja fascynacja prawdziwymi zbrodniami i tą sprawą doprowadziła nas tutaj i nie byłam do końca pewna, jak mój mąż się z tym wszystkim czuje, ale mi pobłażał. Mieszkając niedaleko od gór i niejako pod wpływem kaprysu, podjęłam decyzję, by przyjechać i przyłączyć się do poszukiwań Boot’s on the Ground, jak to zostało odpowiednio nazwane. Niewiele wiedząc o sprawie poza mną, kazałam mężowi obejrzeć dokument w telewizji, żeby był choć trochę na bieżąco. Spakowaliśmy się i wyruszyliśmy w drogę. Mojej spontaniczności, z której jeszcze kilka godzin temu byłam niesamowicie dumna, wkrótce zaczęłam żałować. Nagle zdałem sobie sprawę, że możemy być tu w prawdziwym niebezpieczeństwie. Jesteśmy w odległych Białych Górach New Hampshire z zupełnie obcymi ludźmi, którzy chcą być detektywami (jak ja), szukając dowodów lub pozostałości ciała bez połączenia ze światem zewnętrznym. Zacząłem się lekko denerwować na samą myśl o tym i byłem zły, że nie pomyślałem o tym wcześniej. Przesunęłam się niewygodnie w fotelu. Patrzyłam, jak mój mąż spokojnie prowadzi samochód, po czym zaczęłam panikować. „Co my do cholery robimy?” powiedziałam głośno. Mój mąż patrzył przed siebie i skręcił w polną ścieżkę, wjeżdżając za innymi. Zaparkował samochód, chwycił smycz Buddy’ego i podał mi ją. Wpatrywałam się w niego, oczekując jakiejś odpowiedzi. Podszedł do mnie i poklepał mnie po głowie, „Myślę, że szukamy Maury Murray”.
Dnia 9 lutego 2004 roku, 21-letnia studentka pielęgniarstwa Uniwersytetu Massachusetts Amherst, Maura Murray, wysłała e-maile do swojego przełożonego i profesorów, aby poinformować ich, że w jej rodzinie nastąpiła śmierć i nie będzie jej w pracy i na zajęciach. Następnie wysłała maila do swojego chłopaka: „Kocham cię bardziej stadnie. Dostałem twoje wiadomości, ale szczerze mówiąc, nie czułem się jak rozmawiać zbyt wiele z nikim, obiecuję, że zadzwonię dzisiaj chociaż. Kocham cię, Maura. ” Spakowała torbę, wypłaciła 280 dolarów z bankomatu, kupiła alkohol o wartości 40 dolarów i wyruszyła w drogę, podobno nikt nie wiedział gdzie i po co jedzie. Gdzieś pomiędzy 19:00 a 19:30, czarny Saturn Murray’a z 1996 roku zjechał z drogi i uderzył w zaspę przy drodze 112 w Haverhill, N.H. Policja przybyła na miejsce w ciągu 10 minut, a Maura zniknęła.
Zniknięcie Maury Murray jest prawdopodobnie najbardziej znanym przypadkiem zaginięcia w New Hampshire i z tą sławą przychodzi cała rzesza entuzjastów prawdziwej zbrodni, detektywów fotelowych i mnóstwo innych, którzy chcą być pierwszymi, którzy ją rozwiążą. Byłem prawdziwym entuzjastą zbrodni przez lata off i on, znajdując sobie konieczność zrobienia przerwy teraz i znowu, jak zachęcony przez mojego męża, który raz znalazł mnie niosąc śrubokręt w mojej kieszeni, gdy naprawiacz urządzeń przyszedł kilka lat wstecz, a następnie zaczął używać terminu seryjny morderca wkrótce potem, aby opisać więcej niż jeden podejrzany wyglądający sąsiad. Z ostatnich, spadłem z wozu podczas poszukiwania czegoś, aby przejść czas podczas jazdy w między wizyt pielęgniarskich podczas mojego długiego dnia pracy. Zdarzyło mi się natknąć na podcast Missing Maura Murray po zobaczeniu tytułu i niejasno pamiętając sprawę będącą z Nowej Anglii. Podcast Missing Maura Murray jest teraz w oszałamiającej ilości 79 odcinków. Został on stworzony przez Tima Pilleri i Lance Reenstierna dwóch lokalnych i przez wszystkie pozory, regularnych facetów, którzy mieli prawdziwe zainteresowanie w tej sprawie. Przy około trzecim odcinku byłem zahaczony i chętnie zanurzyłem się w króliczą norę razem z Lancem i Timem. Moje życie zmieniło się od tamtego czasu.
James Renner autor, True Crime Addict How I lost Myself in the Mysterious Disappearance of Maura Murray, który był jednym z pierwszych, którzy wzięli więcej publicznego zainteresowania w sprawie zaczynając od 2011 został zacytowany jako mówiący, „Raz zaangażować się w tej sprawie staniesz się obsesją.” James miałby rację. Teraz, wraz z sukcesem podcastu, sprawa odżyła dla niektórych i stała się nowa dla wielu innych. Można powiedzieć, że doprowadziło to do powstania sześcioczęściowego mini-dokumentu, The Disappearance of Maura Murray, w sieci Oxygen. Zainteresowanie opinii publicznej zostało podniesione jeszcze bardziej, zarzucając szerszą sieć na potencjalnych podejrzanych i wszelkie możliwe informacje, które, miejmy nadzieję, doprowadzą do rozwiązania tego, co stało się z Maurą Murray. Dowiedziałem się o nadchodzącym poszukiwaniu, jak ja, jak wielu, zaangażowały się w gaggle grup online i tablicach ogłoszeń, z których niektóre są publiczne, a niektóre tajne lub zaprosić tylko powodując podnieść swoją grę w faktach tej sprawy, mając nadzieję, że będzie „dostać się w”. Te gorące miejsca tętnią każdego dnia dyskusjami na temat nowych i starych teorii. Szczegóły sprawy są ogromne, ale faktów jest niewiele, co również dodaje tajemniczości. Co z tą szmatą w rurze wydechowej? Czy to kierowca autobusu widział ją jako ostatni? Czy popełniła samobójstwo? Czy jest w Kanadzie? To tylko niektóre z tematów poruszanych codziennie przez internetowych detektywów, którzy mają nadzieję, że nasza analiza tego wszystkiego może być tym, czego potrzeba, aby rozwiązać zagadkę, która zaskoczyła nawet najbardziej doświadczonych śledczych. Dynamika na tych forach i w mediach społecznościowych może być tak dramatyczna jak opera mydlana i co ciekawe; podcasterzy, autorzy, emerytowani i obecni śledczy jak również osobistości telewizyjne są tam razem z nami przyczyniając się, kłócąc się i niektórzy powiedzieli, „trollując” fora w nadziei na uzyskanie jakiejkolwiek informacji, która może doprowadzić do sprawiedliwości dla Maury i prawdopodobnie trochę sławy dla nich. Zawiązane sojusze, wydane zakazy i udaremnione plany utrudniania śledztwa to tylko niektóre z tego, co dzieje się w tle, a wszystko to z powodu emocji, jakie wywołuje sprawa Maury. Jak mówi James Renner: „Staniesz się obsesją”. „Wybieramy się tam.” Nancy, twórczyni grupy poszukiwawczej i liderka powiedziała, gdy wskazała w górę obok kilku linii energetycznych w kierunku jeziora. „To jest około 4-5 mil w zgadłbym.” Zakończyła. Zauważyłem 9mm pistolet na jej biodrze, chwyciłem mój gaz pieprzowy i spojrzałem w dół na Buddy’ego. Nancy przyjechała z Maryland i od lat śledzi tę sprawę. Ona jest zaufanym członkiem grupy i również stała się bliska rodzinie, o której mężczyzna obok mnie powiedział niesprowokowany przeze mnie. Usłyszałem, jak kobieta z grupy szepcze coś o tym, że nie jesteśmy tu mile widziani, gdy próbowałem słuchać ponad gadaniną innych. „Miejscowi nas tu nie chcą!” Mężczyzna, z którym rozmawiała, zgodził się głośno. Spojrzałam na mojego męża, który zakładał pomarańczową kamizelkę ochronną, którą ktoś mu wręczył. Najwyraźniej rozpoczął się sezon polowań na indyki. Powiedziałam do niego cicho: „Wszystko w porządku?”. Gdy podał mi kamizelkę. Wzruszył ramionami i mamrotał coś, czego nie mogłem zrozumieć. Zanim zaczęliśmy, Nancy dała nam wszystkim koszulki i poprosiła, abyśmy podpisali je dla Freda, ojca Maury. Wzięłam tusz i zastanawiałam się, co powiedzieć. Mój strach ustąpił, a oczy lekko mi się zaszkliły, gdy pisałam. Nagle poczułam się dumna, że przyjechałam w ten weekend, dołączając do grupy podobnych sobie odmieńców szukających młodej dziewczyny, którą, jak się wydaje, spotkał tragiczny koniec, dziewczyny, która potrzebuje odnalezienia. Chociaż nasza grupa nie jest nawet blisko bycia ekspertami w poszukiwaniach czy śledztwach w ogóle, jesteśmy przynajmniej godni podziwu w naszej determinacji i wysiłkach, a ja czułem się dobrze z nami. Bądź silny Fred i walcz o swoją córkę. Napisałem i podpisałem nasze nazwiska. Zebraliśmy się razem, a następnie zaczęliśmy iść w górę ścieżki z Buddy prowadzącym drogę. „Sprowadźmy Maurę do domu,” ktoś powiedział.
Moje podziękowania dla Dianne za dostarczenie tego artykułu. Jeśli chcielibyście dowiedzieć się więcej o sprawie Maury Murray, gorąco zachęcam do wysłuchania podcastu Missing Maura Murray, prowadzonego przez moich przyjaciół, Tima i Lance’a.