W drafcie MLB 1992, Derek Jeter, z Kalamazoo Central High School, został wybrany na szóstym miejscu przez New York Yankees, z którymi grał przez całą swoją 20-letnią karierę. W ciągu tych dwóch dekad Hall of Famer był debiutantem roku w lidze amerykańskiej, 14-krotnym All-Starem MLB, pięciokrotnym zdobywcą nagrody Złotej Rękawicy, pięciokrotnym zdobywcą nagrody Silver Slugger i dwukrotnym zdobywcą nagrody Hanka Aarona w lidze amerykańskiej. Zdobył pięć tytułów mistrza świata, a w 2000 roku otrzymał nagrodę MVP. W karierze zaliczył 3465 trafień, co daje mu szóste miejsce na liście wszech czasów. Tak, to całkiem solidna kariera.
Ale co z pięcioma facetami wybranymi przed Derekiem Jeterem w drafcie ’92? Cóż, w sumie, połączyli oni dwa występy w All-Star, zero tytułów World Series, a jeden gracz nigdy nawet nie trafił do wielkiej ligi. Żaden z nich nie jest w stanie nawet zbliżyć się do legendy Jankesów, ale zobaczmy, jak wypadają na tle innych graczy w rankingu pięciu graczy wybranych przed Derekiem Jeterem w drafcie 1992.
B.J. Wallace (Montreal Expos)
RELATED: 10 MLB Records That Will Never Be Broken
Derek Jeter rozegrał w swojej karierze MLB 2,747 spotkań. B.J. Wallace, który został wybrany jako trzeci w drafcie MLB w 1992 roku, rozegrał ich zero. Leworęczny miotacz z Mississippi State, Wallace ustanowił rekord olimpijski w liczbie strikeoutów w grze z 14 w wygranej USA nad Włochami w Barcelonie na Igrzyskach w ’92 przed rozpoczęciem kariery pro, kariery, w której nigdy nie wydostał się z nieletnich.
Grał dwa sezony w systemie Expos’ przed kontuzją trzymał go od gry całą kampanię ’95. Został wybrany przez Phillies w drafcie Rule 5 przed sezonem ’96 i zanotował rekord 3-4 dla ich drużyny Single-A w Clearwater. Został podpisany przez Red Sox w 1997 roku, ale został zwolniony podczas wiosennego treningu i nigdy więcej nie zagrał.
Chad Mottola (Cincinnati Reds)
Chociaż z pewnością nie miał tak historycznej kariery, jaką cieszył się Derek Jeter, Chad Mottola zapisał się w historii podczas draftu MLB w 1992 roku, stając się pierwszym zawodnikiem z Uniwersytetu Centralnej Florydy, który został wybrany w pierwszej rundzie jakiegokolwiek profesjonalnego draftu. Został wybrany jedno miejsce przed Jeterem z numerem piątym przez Cincinnati Reds.
Mottola, głównie używany jako outfielder, był samą definicją journeyman. Był bardzo dobrym graczem w mniejszej lidze i został powołany do wielkiej ligi po raz pierwszy w 1996 roku, grając 35 meczów dla Reds z trzema home runami i sześcioma biegami wsadzonymi. Ale średnia .215 nie była wystarczająca i już nigdy więcej nie zagrał w Cincy. W ciągu następnych 10 lat, był w górę iw dół od majors do minors z siedmiu różnych firm, przed przejściem na emeryturę jako gracz i przejście do trenera w 2007 roku.
Paul Shuey (Cleveland Indians)
RELATED: MLB Draft: The 5 Lowest Picks to Make the Baseball Hall of Fame
Praworęczny miotacz pomocniczy Paul Shuey, który był All-American na Uniwersytecie Północnej Karoliny, został wybrany jako drugi w drafcie MLB w 1992 roku przez Cleveland Indians. W pewnym momencie zaczęto go porównywać do byłego bramkarza Cincinnati Reds Roba Dibble’a, ale stał się on bardziej człowiekiem od ustawiania. Shuey zadebiutował w wielkich ligach w 1994 roku, rok przed Derekiem Jeterem, i kontynuował ładną karierę, która mogłaby być lepsza, gdyby nie doznał tak wielu kontuzji.
Grał dziewięć lat z Indianami, którzy następnie przehandlowali go do Dodgers w 2002 roku. W LA grał przez dwa sezony, ale kontuzja biodra zmusiła go do przejścia na emeryturę po sezonie 2003. Wrócił do baseballu w 2007 roku, pojawiając się w 25 grach dla Baltimore Orioles przed ponownym wywołaniem go quits. W 2007 roku oddał dziewięć biegów w niesławnej porażce Orioles 30-3 z Rangersami. W 476 meczach MLB, Paul Shuey był 45-28 z 3.87 ERA i 23 save’ami.
Jeffrey Hammonds (Baltimore Orioles)
An All-American outfielder ze Stanford, Jeffrey Hammonds został wybrany z czwartym wyborem w drafcie MLB w 1992 roku przez Baltimore Orioles, z którymi spędził pierwsze sześć lat swojej kariery. Hammonds został powołany do drużyny w 1993 roku, a następnie zajął szóste miejsce w głosowaniu na debiutanta roku w AL w 1994 roku. W Baltimore pozostał do 1998 roku, kiedy to został sprzedany do Reds.
Grał dwa lata w Cincinnati, zanim został sprzedany do Colorado Rockies w 2000 roku, gdzie cieszył się swoim najlepszym sezonem. Zarobił MLB All-Star nod w swoim samotnym sezonie w Mile High City, uderzając .335 z 20 home runs i 106 runs batted in. Następnie grał dla Brewers, Giants i Nationals, zanim przeszedł na emeryturę w 2005 roku. Hammonds zakończył swoją karierę z 824 trafieniami, o 2,641 mniej niż Derek Jeter.
Phil Nevin (Houston Astros)
RELATED: MLB Draft: Spencer Torkelson Just Made History but the Hall of Fame Hasn’t Been Kind to No. 1 Picks
With the first pick in the 1992 MLB draft, the Houston Astros selected infielder Phil Nevin, who that same year won College World Series Most Outstanding Player for Cal State Fullerton, one of the top collegiate baseball programs in the country. Podczas gdy czołowy skaut Astros był przekonany, że drużyna powinna wybrać Dereka Jetera, Houston wybrali Nevina, ponieważ czuli, że mogą podpisać z nim kontrakt za mniejszą kwotę i że będzie on szybciej gotowy do gry w wielkich ligach.
Nevin zadebiutował w MLB w 1995 roku, w tym samym roku co Derek Jeter, ale grał w zaledwie 18 meczach dla Astros, którzy sprzedali go do Detroit Tigers później w tym roku, jak związek między byłym nr 1 pick i zarządzania zespołem wzrosła niestabilny. Od 1995 roku do końca swojej kariery w 2006 roku Nevin grał w siedmiu różnych drużynach, z których największe sukcesy odnosił w San Diego Padres. W 2001 roku, rok po tym, jak Derek Jeter został MVP World Series, zdobył swój pierwszy i jedyny wybór do All-Star MLB, trafiając .306 z 41 home runami i 126 zdobytymi punktami.
Jego syn, Tyler, został wybrany przez Rockies w 2015 roku i obecnie pracuje nad swoją drogą przez mniejsze ligi. Phil Nevin służy teraz jako trener trzeciej bazy dla nikogo innego niż New York Yankees.
.