Matt Birk to historia sukcesu Minnesoty. Uczęszczał do Cretin-Derham Hall High School, ukończył Harvard, a następnie wrócił do Minnesoty, aby spędzić dekadę grając w centrum dla Vikings przed rozegraniem swoich ostatnich czterech sezonów NFL z Baltimore Ravens, gdzie wygrał Super Bowl po sezonie 2012. 
Ojciec ośmiorga dzieci, jest współzałożycielem i wiceprzewodniczącym zarządu dla Unity High School, która znajduje się na granicy Eagan-Burnsville. The Pioneer Press dogonił Birka po tym, jak pomógł w nauczaniu klasy w szkole średniej, która jest w drugim roku działalności.
Szkoła znajduje się tuż obok największych na świecie włoskich delikatesów. Nie jest to piętnastowieczna architektura z wielkimi iglicami. Jest to po prostu duży budynek z cegły. Został zbudowany w latach 60. i miał być szkołą, ale pastor nigdy jej nie chciał. Zmarł w latach 90-tych. A w latach 90-tych archidiecezja nie otwierała żadnych szkół, wręcz je zamykała. Przejeżdżałem obok po zjedzeniu kanapki, zatrzymałem się i przeszedłem się. Zapytałem: „Co tu się dzieje?” Mieli te wszystkie sale lekcyjne, które były używane raz w tygodniu przez godzinę. Zapytałem: „Czy rozważylibyście kiedyś założenie szkoły?”. W ciągu tygodnia spotkaliśmy się z administratorem parafii. Zostaliśmy zatwierdzeni. To było, jak, „To jest łatwe.”
Nasz model to poniedziałek, wtorek, czwartek, piątek. To tradycyjne zajęcia akademickie. Ale środy nazywamy „Środami Świata Rzeczywistego”. Mamy nasze sztuki piękne. Mamy kurs o nazwie „Cnotliwe przywództwo”, który pomogłem stworzyć. Mamy coś, co nazywa się „Pursuit Academy,” co jest wokół budowania charakteru. Mamy zajęcia „Life 101”. Nasz dyrektor jest generalnym wykonawcą, więc sprowadza narzędzia. Sprowadza prelegenta, który mówi o znajomości finansów. W zeszłym tygodniu przyszedł facet, który pokazał dzieciom, jak zmienić oponę i wymienić olej w samochodzie. To są po prostu rzeczy, których dzieci nie widzą i nie robią na co dzień, ponieważ są cyfrowymi stworzeniami.
Chcemy ustawić dzieci tak, aby odniosły sukces w jakiejkolwiek karierze, ale także sukces w życiu.
Mam córkę, która jest świeżo upieczonym absolwentem college’u. Byłam na wielu otwartych domach i wycieczkach. Rzeczą, która stała się dla mnie oczywista – oczywiście, jestem człowiekiem zajmującym się edukacją katolicką – w naszych szkołach katolickich jest wiele podobieństw. Wszystkie są prawie takie same. Są programami dziedzictwa. Mają świetne programy sportowe. To jest w porządku. Jeśli tego właśnie chcesz, to w porządku. Szkolnictwo jest w pewnym sensie takie samo. Chodzi o to, że każde dziecko musi iść na studia i gdzie ty idziesz na studia i musisz wziąć udział w zajęciach przygotowujących do ACT i SAT. Publiczne czy prywatne, to nadal chodzi o test. A ja pomyślałam: „A co z nauką? Spróbujmy zaszczepić prawdziwą miłość do nauki. Położymy duży nacisk na element wiary, cnoty, charakter i przywództwo.” To jest to, czego potrzebują nasze dzieci. To jest to, czego potrzebuje nasz świat – więcej cnotliwych liderów.
A finansowo, katolicka edukacja kosztuje $15,000-$20,000 rocznie. Dlaczego? My mamy $6,700 rocznie. Nasz model działa przy $6,700 rocznie. Dajemy pomoc finansową. W południowym metrze, jest wiele katolickich szkół podstawowych. Nie było tam katolickiej szkoły średniej, więc jest zapotrzebowanie geograficzne. Trzeba założyć, że przy tych kosztach, wiele rodzin było z nich wykluczonych. Więc po prostu zobaczyłem potrzebę i zmianę, która była potrzebna w modelu i po prostu to zrobiliśmy.
Zaczęliśmy tylko od dziewiątej klasy. Teraz mamy dziewiątą i dziesiątą klasę. To będzie 9-12. Mamy 37 uczniów. W tej chwili współpracujemy w zakresie sportu z St. Croix Lutheran. Mamy trzy dziewczyny, które grają w piłkę nożną. Jeśli jesteś sportowcem D-I, jeśli to jest twój cel, to nie jesteśmy szkołą dla ciebie. Jeśli chcesz być D-I w swojej wierze, charakterze i przywództwie, przyjdź do Unity.
Czy jestem zainteresowany polityką? Zostać politykiem, nigdy. Czy chciałbym być sługą publicznym, może. Jeśli jesteś gubernatorem stanu Minnesota, powinieneś być sługą publicznym, a nie politykiem.
Who knows if I will run (for office). Nigdy nie myślałem, że założę szkołę, nigdy nie myślałem, że pójdę na Harvard, nigdy nie myślałem, że będę grał w NFL. Nie mam żadnego planu. Nigdy nie byłbym politykiem. Dla mnie, polityk to brudne słowo. Jeśli chcesz, żebym stanął po drugiej stronie stołu i walczył z tobą, nazwij mnie politykiem. Uwielbiam rozmawiać o problemach. Uwielbiam ożywioną debatę. Uwielbiam siadać z ludźmi, którzy mają inne przekonania niż ja. Uwielbiam tego typu rzeczy. Zobaczymy. Zdecydowanie nie mówię, że nigdy.
To jest bardzo wybuchowy, zmienny czas. Każdy ma swoje majtki w tobołku.
Nie poszedłem do Białego Domu po tym, jak (Ravens wygrali Super Bowl). Nie zrobiłem tego, aby złożyć jakieś śmiałe oświadczenie. Zrobiłem to bardzo cicho. Byłem jedynym gościem (Ravens), którego tam nie było. To było po fakcie, że stało się to rzeczą. Nie żałuję tego. Byłem całkowicie spokojny z tą decyzją i nadal jestem. Nigdy nie byłem typem faceta, który wplątuje się w tego typu rzeczy. To jest po prostu to, kim jestem.
Nie jestem wielkim facetem od autografów. Ludzie są jak, „Powinieneś był zdobyć autografy facetów, z którymi grałeś dla swoich dzieci.” A ja na to, „Eh.” Czy fajnie byłoby mieć rzeczy od Randy’ego Mossa, Adriana Petersona, Crisa Cartera, Johna Randle’a, Eda Reeda, Raya Lewisa? Nie wiem. Dla mnie, to tylko rzeczy. Dla mnie, pójście do Białego Domu jest jak rzecz. Nie sądzę, żeby moje życie było mniej wypełnione. Kto wie? Może zostanę zaproszony ponownie za robienie czegoś innego.
Dlaczego nie poszłam? Chodziło konkretnie o aborcję. Barack Obama był pierwszym urzędującym prezydentem, który zwrócił się do Planned Parenthood. I powiem tak: Aborcja jest legalna w tym kraju. Wielu polityków wspiera Planned Parenthood, ale on wygłosił przemówienie i na koniec powiedział: „Niech Bóg błogosławi Planned Parenthood”. Dla mnie, to asinine rzecz do powiedzenia. Zrobił to, a dwa dni później zaproszenie przychodzi pocztą z kartą RSVP. A ja po prostu powiedziałem: „Nie chcę być w pobliżu tego.”
Prezydent Trump? Nie spotkałem się z nim.
Naprawdę nie tęsknię za futbolem. Grałem tak długo. Wypełniłem się po brzegi. Może raz na jakiś czas oglądam mecz i zaczynam trochę odczuwać to uczucie.
Linia ofensywna Vikings nie jest tak zła, jak ludzie mówią. Jest takie powiedzenie, które odnosi się do futbolu w taki sam sposób, w jaki odnosi się do życia: Rzeczy nigdy nie są tak złe, jak się wydają, ani nigdy tak dobre, jak się wydają.
Jak mogę powiedzieć cokolwiek ponad wygraną w Super Bowl? To było wyjątkowe. Kiedy pojechaliśmy do Foxboro na mistrzostwa AFC – Patrioci mieli Billa Belichicka i Toma Brady’ego – przysięgam ci, że wiedzieliśmy, że będziemy kopać (nadzienie) z nich. Po prostu wiedzieliśmy, że to był nasz czas.
Prawdopodobnie moim drugim największym wspomnieniem było pójście do Green Bay (na rundę dzikich kart w playoffach w 2004 roku). To był dla mnie długi sezon. Miałem przepuklinę i byłem w dużym bólu. To był długi rok. Poszliśmy 8-8 i zrobiliśmy playoffy, poszliśmy tam i spanked Green Bay. Pamiętam, że dostaliśmy piłkę na jakieś osiem minut przed końcem meczu. Trzymaliśmy piłkę przez siedem i pół minuty. Po prostu prowadziliśmy piłkę przez ich gardła. Pamiętam, że schodziłem z boiska, a naszym trenerem linii ofensywnej był Steve Loney. Dałem mu największego kuksańca w brzuch i uścisk. To było tak satysfakcjonujące uczucie, jakiego doznałem na boisku piłkarskim. I pamiętam, że powiedziałem Nickowi Barnettowi, (środkowemu linebackerowi Packersów), „Będziemy biegać z piłką właśnie tutaj, a wy nie możecie nas zatrzymać”. A oni nie mogli nas powstrzymać.
Mamy trzy dziewczyny i pięciu chłopców, w wieku od 18 do 4 lat. Kiedyś mieliśmy furgonetkę towarową. Przenieśliśmy się z powrotem do Minnesoty i nie było gdzie go zaparkować, a nie zmieścił się w moim garażu. Jedyny czas, kiedy jesteśmy wszyscy razem, to kiedy idziemy do kościoła. Do kościoła jeździmy dwoma samochodami. Moja żona ma Suburbana. Ja mam moją starą Toyotę Tundrę. Próbuję dobić do 300,000 mil.