Leidster van de Loyalistische magiërs, Eerste Enchanter van de Cirkel in Montissard, en de officiële magiër van het Orlesiaanse Keizerlijke Hof. Madame de Fer of Vivienne van Dragon Age Inquisition is een vrouw met een grote status en macht.
Geschreven door Bioware-schrijfster Mary Kirby en ingesproken door Game of Thrones-acteur Indira Varna, brengt Dragon Age Inquisition Vivienne tot leven in het nieuwste deel in de Dragon Age-serie. In de wereld van Dragon Age beschrijft ras de soort van de verschillende levensvormen die er bestaan, bijvoorbeeld mens, elf, dwerg of qunari. Vivienne is dus niet “zwart” zoals we dat in de echte wereld definiëren, maar haar karakterontwerp, esthetiek en verhaal zijn wel degelijk gebaseerd op een zwarte vrouw met een donkere huidskleur. Haar volle neus en lippen, gladgeschoren hoofd, hoge jukbeenderen en maniertjes doen denken aan Alek Wek en Naomi Campbell. Vivienne is slim, zelfvoorzienend, ambitieus en welbespraakt met een weelderige persoonlijkheid die past bij haar sierlijke kleding. Om een lang verhaal kort te maken: ze verslaat.
Het leven van een magiër in de wereld van Thedas (de wereld van Dragon Age), zoals we hebben gezien in de vorige games, is een leven van verbanning en insluiting van de Chantry, het regerende religieuze lichaam. Magiërs worden gedwongen om in Circles te leven, instellingen die zijn opgericht als plek voor magiërs om te leven en te leren om hun krachten veilig te gebruiken, weg van het grote publiek. De eerste twee Dragon Age spellen in de serie lieten zien dat het leven in deze magiërstorens meer een levenslange straf is, met zeer weinig maar zwaar bewaakte bezoeken aan de buitenwereld. Magiërs worden vaak uitgesloten van het leven buiten de Cirkel en hebben geen echte zeggenschap of macht om hun positie te veranderen.
Dit is niet het geval voor Vivienne. Zij werd als kind meegenomen om in de Cirkel te leven. Als magiër en binnen de Cirkel leerde zij het beste uit haar situatie te halen en kansen te grijpen als die zich voordeden. Het was aan haar vasthoudendheid en scherpzinnigheid te danken dat zij een positie wist te bemachtigen als Eerste Tovenaar, de leider van de Cirkel, waar zij woonde. Ze veranderde zelfs een positie bij de Keizerin van Orlais die voorheen niet meer dan een hofnar was, in een positie met echte politieke macht. Ze maakte zichzelf onmisbaar voor het reilen en zeilen in Orlais, en zag er daarbij geweldig uit.
Vivienne’s verhaal is niet zomaar een verhaal van een gemarginaliseerd persoon die slaagt in het aangezicht van onderdrukking, ze is complex en goed geschreven. Wanneer je Vivienne voor het eerst ontmoet, is het meteen duidelijk dat ze een vrouw is met een agenda die een sterke verkoop aanbiedt van waarom ze moet worden gerekruteerd. Ze is geen onmisbare metgezel (wat betekent dat spelers de keuze hebben om haar wel of niet aan te werven), maar ze verkoopt zichzelf met zoveel zelfvertrouwen dat haar opnemen in de inquisitie het team alleen maar ten goede zou komen. Vivienne is goed thuis in de politiek van Orléans, heeft goede connecties en weet veel over de magiërsopstand en het gevaar ervan voor het gewone volk. Hoewel ik het niet eens was met haar meer conservatieve overtuiging dat de Cirkel van Magiërs een noodzakelijke instelling was, is ze in staat om haar mening over het onderwerp met tact, en solide bewijs en reden om ze te ondersteunen uit te drukken.
Vivienne hecht veel waarde aan haar positie en de vooruitgang in de macht die ze last, maar als de speler ervoor kiest om met haar bevriend te raken, begint ze meer van haar persoonlijkheid te tonen. Al haar evenwichtigheid en gratie komen voort uit haar behoefte om volledig perfect te zijn om te krijgen wat ze wil, maar ook uit angst en onzekerheid door ervaringen uit het verleden. Vivienne moet voortdurend een dunne lijn bewandelen om zichzelf en wat ze het liefst wil te behouden.Magiërs zijn bijna op elk moment vatbaar voor bezetenheid door demonen als ze niet voorzichtig zijn. De bedreiging van haar status komt deels ook van andere Mensen. Het politieke spel van Orlais kan iemand zijn leven kosten, zelfs een kleine fout. Het feit dat Vivienne voortdurend het risico loopt om zwaar te verliezen, spreekt rechtstreeks tot de ervaring van zwarte vrouwen. Ik vergelijk Vivienne zo vaak met Michelle Obama, in die zin dat ze allebei perfect moesten zijn om de posities te krijgen en te behouden die ze hebben. Zwarte vrouwen krijgen zo vaak geen ruimte of gelegenheid om kwetsbaar te zijn dat ze altijd sterk en perfect moeten zijn om een kans van slagen te hebben.
Veel van Vivienne’s verhaal lijkt op veel van de ervaringen van zwarte vrouwen, met name hoe mensen op haar reageerden. Een snelle blik op de Bioware-forums over haar onthult schaamteloos racistische en vrouwonvriendelijke uitspraken, waarvan de meeste over haar esthetiek als zwarte vrouw met een donkere huidskleur. Maar wat ik het meest betreurenswaardig vond, waren de vele fanweergaven van haar als blanke vrouw. Een afbeelding die op Tumblr circuleerde voordat het spel uitkwam, was een tekening van Vivienne als blanke vrouw. Sommigen gingen zelfs zo ver dat ze beelden van Vivienne en de andere gekleurde personages als blank animeerden.
In het geanimeerde beeld zijn Vivienne’s gelaatstrekken veranderd. Haar neus is dunner, lippen kleiner, jukbeenderen kleiner, evenals een lichtere huid en ogen.De redenering achter deze veranderingen was om Vivienne meer “overlevering accuraat” te maken om Orlesain (een land gebaseerd op Frankrijk) te zijn. Deze bewering heeft geen enkele waarde voor de overlevering van Dragon Age omdat 1) huidskleur niets te maken heeft met nationaliteit in het spel en 2) Vivienne om te beginnen niet in Orlais is geboren, maar andere spelers het eens waren met het idee dat ze blank zou zijn.
Er werd zelfs gesproken over een mod die ontwikkeld zou worden om haar uiterlijk in het spel te veranderen. De vrouwenhaat houdt niet op bij het aanvallen van haar uiterlijk, in het verhaal van het spel zouden mensen die het niet met haar eens waren beslissingen nemen om haar tegen zich in het harnas te jagen. Tijdens haar persoonlijke queeste tegen het einde van het spel heeft ze de mogelijkheid om Vivienne een verkeerd ingrediënt te geven voor een toverdrank voor Vivienne’s minnaar. Het is de bedoeling om zijn ziekte lang genoeg te laten herleven zodat ze kunnen praten voordat hij overlijdt. Als hij het verkeerde ingrediënt krijgt, sterft hij onmiddellijk. De spelers zeiden dat ze deze optie alleen kozen uit wrok voor Vivienne. De haat jegens Vivienne zit hem vooral in het feit dat ze een zwarte vrouw is. Haar conservatieve opvattingen in het spel zijn, onaangenaam ja, maar ze rechtvaardigen de mate van gebrek aan respect voor haar uiterlijk en welzijn.
In de tijd voorafgaand aan DAI’s release onthulde Bioware’s blog nieuwe informatie over nieuwe personages en teasers voor wat er komen gaat in het spel. Vivienne werd uitgebracht als onderdeel van deze serie en ik wist vanaf het moment dat ik haar zag dat ze een hoofdbestanddeel van mijn team zou worden. Vivienne is een van de best geschreven personages die ik in een videogame heb meegemaakt. Haar verhaal is er een van politieke en persoonlijke vooruitgang in het aangezicht van grote risico’s op mislukking en trauma. Ze is in staat om de vrijheid en het gezag te creëren waar de meeste magiërs in Thedas alleen maar van kunnen dromen. Vivienne schittert in een wereld (Thedas, de videogame-industrie en de echte wereld) die haar voortdurend zegt dat ze dat niet moet doen. En ze doet het in de laatste mode met maskers ingelegd met opalen.
Auteur: Kendall Bazemore
Redacteur: Han Angus