In het kader van de studie zou een vergunning worden verleend aan een commerciële fokker, die gecertificeerde ziektevrije dieren als huisdier zou leveren aan een klein aantal huishoudens. Deze personen zouden dan feedback geven aan de onderzoekers over de geschiktheid van de quolls als huisdier, met inbegrip van details over eventuele problemen met hun voeding of verzorging.
“Het is duidelijk dat we niets kunnen doen om de kwetsbare bestaande populaties in het wild te verstoren,” zei Dr Hopwood. De eerste broedparen zouden moeten worden gehaald uit gebieden waar de quolls overvloedig voorkomen of uit dierentuinen.
De oostelijke quoll bijvoorbeeld was uitgestorven in de omgeving van Sydney, maar gemakkelijk verkrijgbaar in Tasmanië.
Australië zou waarschijnlijk de trend in de Verenigde Staten volgen, waar kleine dieren of “pocket pets” explosief in populariteit toenamen naarmate de bevolking meer verstedelijkte, aldus Dr Hopwood.
Van de 250 inheemse zoogdieren in Australië wogen er meer dan 100 minder dan 100 gram, zodat er veel mogelijkheden waren.
Daaronder vallen ook de huppelende muizen, die in Zuid-Australië al populaire huisdieren zijn. Als de huidige beperkingen worden versoepeld, zouden ook mensen in andere staten kunnen genieten van de dieren, die kunnen worden gehouden in een droog aquarium gevuld met een beetje zand en wat holle boomstammen.
Als een soort als de Mitchell’s huppelende muis – die in NSW is uitgestorven en elders wordt bedreigd – een hoge vlucht zou nemen, zouden er echte spin-offs voor het behoud kunnen zijn.
“Om te beginnen zouden we grote populaties in de huiskamers van de mensen kunnen hebben. Dat kan geen verlies voor het behoud zijn.” Maar de echte winst zou worden geboekt als de soort in zijn oude habitat zou kunnen worden geherintroduceerd.
Andere mogelijke huisdierensoorten zijn de bilby, die alleen geschikt zou zijn voor huishoudens met een tuin, en suikerzweefvliegen.
Inheemse dieren mogen momenteel niet in Australië worden verkocht, maar inheemse planten en vogels wel.
Tags: