De vrouwelijke voornaam Whitney verscheen in 1962 voor het eerst in de Amerikaanse hitparade. De naam werd in feite in het Amerikaanse bewustzijn gebracht door een oude komische televisieserie genaamd “Hazel” die liep van 1961 tot 1966. In deze serie speelde Whitney Blake de hoofdrol als de vrouw des huizes die een inwonend dienstmeisje in dienst had met de naam Hazel. Amerikaanse ouders reageerden duidelijk op de voornaam van de knappe actrice, want een jaar na het debuut van de sitcom verscheen deze naam op de hitlijsten voor vrouwelijke namen. Het was echter Whitney Houston (1963-2012) die de naam pas echt cachet gaf in het midden van de jaren tachtig toen haar debuutalbum werd uitgebracht en zij de arena van het supersterrendom betrad. In feite bereikte de naam Whitney zijn piek populariteit op de hitlijsten van 1986-1987 als de 32ste meest gebruikte meisjesnaam in die tijd. Sedert die tijd heeft Whitney zich echter op de hitlijsten teruggetrokken tot een niveau van lichte gematigdheid. Dit betekent dat Whitney nu een meer unieke en onderbenutte keuze is (hoewel we ons afvragen of de recente dood van Houston een nieuwe korte opleving zal veroorzaken in 2012). Whitney heeft ook een geschiedenis (en in feite een langere geschiedenis) als mannelijke voornaam. Echter, terwijl de naam in de jaren 1980 voor meisjes in populariteit toenam, verdween de naam uiteindelijk in 1988 van de hitlijsten voor jongens. De naam wordt nu bijna uitsluitend als vrouwelijk beschouwd. Als uniseks naam is Whitney een beetje meer androgyn en daarom sterker en zelfverzekerder in plaats van frêle of meisjesachtig-meisjesachtig. Toch slaagt het er op de een of andere manier in om veel vrouwelijkheid voor meisjes te behouden. Whitney is een coole naam en een van die achternamen-omgezette-voornamen die beter werkt dan de meeste!