Hoewel de interesse in interne en externe cues rond eten al vele decennia teruggaan, verkent geen gepubliceerd onderzoek de cues die kinderen gebruiken (intern of extern) van maaltijdbeëindiging. Door kwalitatieve en kwantitatieve onderzoeksmethodologieën te combineren, onderzoekt deze studie hoe 402 Canadese kinderen (177 deelnemers aan focusgroepen; 225 respondenten aan enquêtes) reageerden op vragen rond het beëindigen van een maaltijd. De doelstellingen waren om het begrip van kinderen over het stoppen met eten te onderzoeken, en om te bepalen of leeftijd en geslacht invloed hadden op hun neiging om interne of externe signalen te identificeren. Hoewel er geen statistisch significant verschil werd gevonden tussen jongens en meisjes in termen van het gebruik van externe of interne signalen, blijkt uit zowel de kwantitatieve als de kwalitatieve benadering dat jongere kinderen vaker externe signalen aanhalen. Oudere kinderen maakten vaker melding van interne signalen en minder vaak van externe signalen. Toch moet de neiging van jongere kinderen om het “lege bord” (in plaats van de “volle maag”) aan te wijzen als het teken dat het eten voorbij is, worden beschouwd, niet alleen als een normatieve aanwijzing, maar ook in het licht van het ouderlijk gezag en de consumptiegewoonten. Anders gezegd, de externe signalen die door kinderen worden aangehaald, zijn misschien niet gewoon het negeren van verzadigingssignalen; in plaats daarvan kunnen ze andere culturele praktijken rond eten weerspiegelen.