Vroeger vandaag las ik de blog van mijn vriend Brad Osborne, waar hij onlangs een prachtig gedicht had geplaatst met de titel Sunrise.
Het gedicht bracht herinneringen terug aan een discussie die ik enkele jaren geleden met een van mijn zonen voerde over de vraag of we liever naar een zonsopgang keken dan naar een zonsondergang.
We waren het niet eens; ik ben een man van zonsopgangen, mijn zoon geeft de voorkeur aan zonsondergangen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik kijk net zo graag naar een mooie zonsondergang als ieder ander. Maar als ik moest kiezen, zou ik voor de zonsopgang gaan.
Als ik aan een zonsopgang denk, denk ik aan een nieuw begin, een dag vol mogelijkheden. De zonsopgang brengt een gevoel van verwachting met zich mee – wat ga je doen met dit geschenk van een nieuwe dag die je zojuist hebt gekregen? Het vertegenwoordigt hoop.
Een zonsondergang daarentegen herinnert me eraan dat de duisternis op komst is, het einde is aangebroken. Je kijkt misschien terug op de dag en beoordeelt hem uiteindelijk als een goede of een slechte dag.
Bij een zonsopgang daarentegen heb je waarschijnlijk alleen maar goede gedachten over wat de dag kan brengen.
Dus hoe zit het met jou? Bent u een zonsopgang- of zonsondergangmens?
Als u kunt, zou ik het leuk vinden als u de eenvoudige poll hieronder invult, de eerste die ik ooit heb geprobeerd in de vijf jaar dat ik blog. Bij voorbaat dank voor uw deelname!
Bekijk de opiniepeiling
P.S. Nadat ik had besloten om over zonsopgang versus zonsondergang te schrijven, kwam ik een bericht tegen van een andere bloggende vriend die toevallig een prachtig eerbetoon schreef aan de zonsopgang die hij vanochtend had gezien. Het leek erop dat een paar mensen deze week aan zonsopgangen dachten.
*afbeelding van Surfer Today