Als je ons al een tijdje volgt op Learn Jazz Standards, dan weet je waarschijnlijk dat we altijd het belang van oefenen in alle 12 toonsoorten prediken. We stellen vaak voor om licks en songs te leren, en te improviseren over akkoordenschema’s in alle 12 toonsoorten. Maar waarom is dit zo belangrijk voor een jazz musicus om te doen?
We weten dat het tijdrovend kan zijn om dit te doen, en het kan soms nogal vervelend lijken. Dit is waarom het is vooral belangrijk dat je begrijpt hoe krachtig deze praktijk is! Laten we eens kijken naar een aantal goede redenen om in alle 12 toonsoorten te oefenen:
Je oren worden enorm.
Ik heb het natuurlijk niet over de grootte van je eigenlijke oren. Het nemen van licks, akkoordenschema’s, en jazz-standards in alle 12 toonaarden is gehoortraining dat loont groot. Wanneer u begint met het nemen van bekende jazz taal en speel het in een toonaard die u niet gewend bent, je begint te vertrouwen op je oren meer dan je verstand of spiergeheugen.
Bijvoorbeeld: In de jazz is een Bb blues een vrij gebruikelijke toonsoort om de blues te spelen. Veel blues tunes zijn in die toonaard, maar heb je ooit geprobeerd om een B blues te spelen? Het is moeilijker dan je denkt!
Wanneer je vertrouwd raakt met een bepaalde toonsoort, treedt het spiergeheugen in werking en raken je oren geconditioneerd om je instrument in die omgeving te laten spelen. Als je onbekende toonsoorten gaat verkennen, moeten je oren dat inhalen. Door muzikale informatie in alle 12 toonsoorten op te nemen maak je het onbekende vertrouwd, en dit zal je oren openen op een manier die je je nooit had kunnen voorstellen.
Het transponeren wordt kinderspel.
Dit is vooral waar wanneer je jazz standards of akkoordenschema’s in alle 12 toonsoorten oefent. De achilleshiel van veel jazzmusici is het vermogen om te transponeren. Als je ooit met een zangeres hebt gespeeld die Stella By Starlight in de toonsoort Eb noemt, weet je waar ik het over heb. In feite heb je ofwel onderdrukte herinneringen of terugkerende paniekaanvallen van deze specifieke gebeurtenis.
Wanneer je een jazz standaard door alle 12 toonsoorten neemt, ontwikkel je niet alleen je oren, je dwingt jezelf ook om te begrijpen hoe de akkoorden zich tot elkaar verhouden. Bijvoorbeeld:
Dit zijn de eerste 8 maten van Autumn Leaves (in Bb majeur). Je zou het ook in G mineur kunnen spelen, maar voor ons doen we Bb majeur. Merk op hoe ik de akkoorden heb gedefinieerd door nummers, en ze vervolgens heb gegroepeerd in akkoordprogressies. Op deze manier kan ik beter bedenken hoe ze zich tot elkaar verhouden. De grote verandering in dit lied is wanneer we de ii-V-i naar G mineur maken. Door te definiëren dat de Gmin7 het vi akkoord is in de toonaard Bb majeur, wordt het veel gemakkelijker om te weten wat de functie ervan is in de tune.
Door nummers als deze door alle 12 toonaarden te nemen, word je gedwongen om te begrijpen hoe het werkt, en wordt het duidelijk dat je het echt, echt kent.
Het zal voor altijd van jou zijn.
Okay dus ik kan het voor altijd gedeelte niet beloven, maar nadat je de regel, lick, of standaard door alle 12 toonsoorten hebt genomen, garandeer ik dat het in je geheugen zal worden gestold. Herhaling is de sleutel, en als je muzikale informatie door alle 12 toonaarden neemt, ben je gebonden om het vele malen te herhalen.
Laten we zeggen dat je werkt aan een ii-V-I lick. We kunnen voorzichtig zijn door te zeggen dat het je minstens 10 keer zal kosten om je echt comfortabel te voelen met het spelen ervan in één toonaard. Pas dat toe op alle 12 toonaarden en reken maar uit: 120 herhalingen op zijn minst, en dat is maar één oefensessie. De extra bonus is dat je je oor en je hersenen harder laat denken als je meer dan één toonaard speelt, waardoor het verder in je geheugen wordt gegrift. Als je ooit een muzikale inhoud wilt onthouden, is dit de manier om het grondig te doen!
Het oefenen in alle 12 toonsoorten is misschien hard werken, maar uiteindelijk kan het echt de moeite lonen. Voeg dit vandaag nog toe aan je oefenroutine en laat ons weten hoe het werkt!