Voor gezondheidswerkers wakkert de pandemie de belangstelling voor vakbonden aan

In september, na zes maanden van uitputtend werk in de strijd tegen de pandemie, stemden verpleegkundigen van het Mission Hospital in Asheville, N.C., voor vakbondsvorming. De stemming werd met 70% aangenomen, een hoge marge van overwinning in een van oudsher anti-vakbondsstaat, volgens academische deskundigen die arbeidersbewegingen bestuderen.

De verpleegkundigen hadden oorspronkelijk papierwerk ingediend om deze stemming in maart te houden, maar werden gedwongen om het uit te stellen toen de pandemie begon op te warmen. En de problemen die hen hadden gedreven om zich te verenigen werden alleen maar groter door de crisis. Er ontstonden ook nieuwe, dringende problemen, zoals de strijd om voldoende PBM’s te krijgen, en inconsistente tests en meldingen van blootstellingen aan COVID-positieve patiënten. Al maanden worden eerstelijns gezondheidswerkers in het hele land geconfronteerd met een voortdurend gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen, of PPE, en inconsistente veiligheidsmaatregelen. Studies tonen aan dat ze meer kans hebben om te worden besmet door het coronavirus dan de algemene bevolking, en honderden zijn gestorven, volgens berichtgeving van KHN en The Guardian.

Vele werknemers zeggen dat werkgevers en overheidssystemen die hen moeten beschermen, hebben gefaald.

Onderzoek toont aan dat zorginstellingen met vakbonden betere patiëntresultaten hebben en meer kans hebben op inspecties die gevaren op de werkplek kunnen opsporen en corrigeren. Uit één onderzoek bleek dat verpleeghuizen in New York met vakbondsmedewerkers lagere COVID-19-sterftecijfers hadden, evenals betere toegang tot persoonlijke beschermingsmiddelen en sterkere infectiebeheersingsmaatregelen, dan niet-vakbondsfaciliteiten.

Dit erkennende, vormen sommige werknemers – zoals de verpleegkundigen in het Mission Hospital – nieuwe vakbonden of denken voor het eerst na over het organiseren van vakbonden. Anderen, die al lid zijn van een vakbond, nemen actievere leiderschapsrollen op zich, stemmen om te staken, lanceren publieke informatiecampagnes en spannen rechtszaken aan tegen werkgevers.

“De urgentie en wanhoop die we hebben gehoord van werknemers is op een hoogte die ik niet eerder heb meegemaakt in 20 jaar van dit werk,” zei Cass Gualvez, organizing director voor Service Employees International Union-United Healthcare Workers West in Californië. “We hebben gesproken met werknemers die zeiden: ‘Ik was vijf jaar geleden nog doodserieus tegen een vakbond, maar COVID heeft dat veranderd.’ “

Labor-experts zeggen dat het te vroeg is om te weten of de verontwaardiging over de arbeidsomstandigheden zich zal vertalen in een toename van het vakbondslidmaatschap, maar vroege aanwijzingen suggereren een kleine opleving. Van de ongeveer 1.500 petities voor vakbondsvertegenwoordiging die in 2020 op de website van de National Labor Relations Board zijn geplaatst, lijkt 16% betrekking te hebben op de gezondheidszorg, tegenover 14% in het voorgaande jaar.

In Colorado, SEIU Local 105 health care organizing director Stephanie Felix-Sowy zei dat haar team tientallen telefoontjes per maand ontvangt van niet-vakbondsmedewerkers die geïnteresseerd zijn om lid te worden. Niet alleen verpleegkundigen en ademhalingstherapeuten reiken de hand, maar ook dieetmedewerkers en schoonmaakpersoneel, waaronder een aantal uit landelijke delen van de staat waar de vakbondsvertegenwoordiging traditioneel laag is.

“De pandemie heeft de meeste van de kernproblemen waar ze zich zorgen over maken niet gecreëerd,” zei ze. “Maar het versterkte ze en de noodzaak om ze aan te pakken.”

In reactie op vakbondsacties hebben veel ziekenhuizen in het hele land gezegd dat de veiligheid van werknemers al hun topprioriteit is, en dat vakbonden misbruik maken van een moeilijke situatie om personeel en management te verdelen, in plaats van samen te werken.

In het Mission-ziekenhuis

De verpleegkundigen van het Mission-ziekenhuis zeggen dat de beheerders hun zorgen hebben geminimaliseerd en genegeerd, en hen vaak buiten belangrijke planning en besluitvorming hebben gelaten in de COVID-19-reactie van het ziekenhuis.

Aan het begin van de pandemie had het personeel moeite om maskers en andere beschermende uitrusting te vinden, zeiden verpleegkundigen die voor dit verhaal werden geïnterviewd. Het ziekenhuis ontmoedigde hen de ene dag om maskers te dragen en eiste maskers 10 dagen later. Het personeel werd niet consequent getest op COVID-19 en vaak niet eens op de hoogte gebracht wanneer ze werden blootgesteld aan COVID-positieve patiënten. Volgens de verpleegsters en een overzicht van de veiligheidsklachten die bij de federale regelgevende instanties zijn ingediend, bleven de problemen maandenlang aanhouden. En sommige verpleegkundigen zeiden dat de situatie twijfels voedde over de vraag of ziekenhuisdirecteuren prioriteit gaven aan personeel en patiënten, of aan de bottom line.

A verpleegkundige voor 30 jaar, Amy Waters was zich altijd bewust van een meestal onuitgesproken maar wijdverspreid sentiment dat praten over vakbonden haar baan in gevaar kon brengen. Maar nadat HCA Healthcare in 2019 Mission Health overnam, zag ze verpleegkundigen en ondersteunend personeel worden wegbezuinigd en maakte ze zich zorgen over het effect op de patiëntenzorg. Lid worden van National Nurses United zou kunnen helpen, dacht ze. Tijdens de pandemie werd haar angst alleen maar groter. Soms zorgden verpleegkundigen voor zeven patiënten tegelijk, ondanks onderzoek dat aangeeft dat vier een redelijk aantal is.

In een verklaring zei Mission Health dat het voldoende personeel heeft en agressief verpleegkundigen aan het werven is. “We hebben de bedden, personeel, PBM-benodigdheden en apparatuur die we op dit moment nodig hebben en we zijn goed uitgerust om elke mogelijke piek aan te kunnen,” schreef woordvoerder Nancy Lindell. Het ziekenhuis heeft sinds maart universele maskering verplicht gesteld en eist dat personeelsleden die positief testen thuisblijven, voegde ze eraan toe.

Hoewel de verpleegkundigen pas in september stemden voor een vakbond, zei Waters, begonnen ze vanaf de begindagen van de pandemie collectief op te treden. Ze stelden een petitie op en stuurden samen een brief naar de bestuurders. Toen het ziekenhuis ermee instemde om geavanceerde training te geven over het gebruik van PBM’s ter bescherming tegen COVID-overdracht, was dat een kleine maar belangrijke overwinning, zei Waters.

“Het zien van die verandering bracht een behoorlijk aantal verpleegkundigen die nog steeds onbeslist waren over de vakbond, het gevoel van, ‘Ja, als we samenwerken, kunnen we verandering brengen’,” zei ze.

Oude zorgen verhevigd

Zelfs als vakbondslidmaatschap in de meeste industrieën is de afgelopen jaren gedaald, zijn de vakbonden van gezondheidswerkers relatief stabiel gebleven: Ongeveer 7% van de werknemers in de gezondheidszorg en de sociale dienstverlening is lid van een vakbond Deskundigen zeggen dat dit deels komt door de focus op kwesties van patiëntenzorg, zoals veilige personeelsverhoudingen, die veel weerklank vinden en alleen maar zijn toegenomen tijdens de pandemie.

In het St. Mary Medical Center buiten Philadelphia leidde een tekort aan personeel ertoe dat verpleegkundigen in november staakten. Donna Halpern, een verpleegster op de cardiovasculaire en kritieke zorgafdeling, zei dat de personeelsbezetting een punt van onderhandeling met het ziekenhuis was geweest sinds de verpleegkundigen zich in 2019 aansloten bij de Pennsylvania Association of Staff Nurses and Allied Professionals. Maar met een nieuwe golf van COVID-gevallen in aantocht, besloten de verpleegkundigen niet langer te wachten om actie te ondernemen, zei ze.

Een maand later kondigden functionarissen van Trinity Health Mid-Atlantic, dat eigenaar is van het ziekenhuis, een voorlopig arbeidsakkoord met de vakbond aan. Het contract “geeft verpleegkundigen een stem in discussies over personeel, terwijl het recht en de autoriteit van het ziekenhuis om alle beslissingen over personeel te nemen behouden blijven,” zei het ziekenhuis in een verklaring.

In Colorado, waar inspectieverslagen van de staat aantonen dat onderbezetting leidde tot de dood van een patiënt in een ziekenhuis in de voorsteden van Denver, heeft SEIU Local 105 een mediacampagne gelanceerd over onveilige praktijken door het moederbedrijf van het ziekenhuis, HealthOne. De vakbond vertegenwoordigt geen HealthOne-werknemers, maar vakbondsleiders zeiden dat ze zich gedwongen voelden om op te treden nadat ze herhaaldelijk zorgen hadden gehoord.

In een verklaring zei HealthOne dat de personeelsbezetting in al zijn ziekenhuizen adequaat is en dat het doorgaat met het werven en inhuren van personeel.

COVID-19 werpt ook geheel nieuwe kwesties op voor werknemers om zich rond te organiseren. Op de voorgrond staat het gebrek aan PBM’s, dat werd opgemerkt in een derde van de sterfgevallen onder gezondheidswerkers die door KHN en The Guardian werden gecatalogiseerd.

Verpleegkundigen van het Albany Medical Center in New York demonstreerden op 1 december met borden die PBM’s eisten en spraken over het feit dat ze N95-maskers tot 20 keer opnieuw moesten gebruiken.

Het ziekenhuis vertelde KHN dat het federale richtlijnen volgt voor het opnieuw verwerken van maskers, maar intensive care-verpleegkundige Jennifer Bejo zei dat het onveilig aanvoelt.

Bij MultiCare Indigo Urgent Care-klinieken in de staat Washington kregen medewerkers maandenlang alleen chirurgische maskers en gelaatsschermen, zelfs bij het uitvoeren van COVID-tests en het zien van COVID-patiënten, zei Dr. Brian Fox, die in de klinieken werkt en lid is van de Unie van Amerikaanse artsen en tandartsen. Het bedrijf stemde ermee in om N95-maskers te verstrekken nadat medewerkers in november een tweedaagse staking hadden gehouden.

MultiCare zei dat het begin december een andere leverancier voor N95’s had gevonden en bezig is ze te distribueren.

PPE is ook een verzamelpunt geworden voor werknemers zonder vakbond. Bij een evenement in november waarbij PBM’s werden uitgedeeld in El Paso, Texas, kwamen in het eerste uur meer dan 60 werknemers opdagen, zei SEIU Texas-voorzitter Elsa Caballero. Velen waren geen lid van de vakbond, zei ze, maar tegen het einde van de dag hadden tientallen lidmaatschapskaarten ondertekend om lid te worden.

Kleine successen

Georganiseerde arbeid is geen wondermiddel, geven vakbondsfunctionarissen toe. Hun leden hebben tijdens de pandemie ook te maken gehad met tekorten aan PBM’s en hoge infectiecijfers. Maar collectieve actie kan werknemers helpen om veranderingen te bewerkstelligen, zeiden ze.

National Nurses United en de National Union of Healthcare Workers zeiden dat ze elk een toestroom van oproepen van niet-leden hebben gezien, maar of dat leidt tot meer vakbondsverkiezingen moet nog blijken.

David Zonderman, een expert in arbeidsgeschiedenis aan de North Carolina State University, zei dat zorgen over de veiligheid, zoals fabrieksbranden en instortingen van mijnen, in het verleden vaak collectieve actie hebben uitgelokt, omdat werknemers voelden dat hun leven in gevaar was. Maar arbeidswetten kunnen het moeilijk maken om zich te organiseren, zei hij, en veel pogingen om zich te organiseren zijn onsuccesvol.

Werkgevers in de gezondheidszorg, in het bijzonder, staan erom bekend agressieve en goed gefinancierde anti-vakbondscampagnes te lanceren, zei Rebecca Givan, een arbeidsstudiespecialist aan de Rutgers-universiteit. Toch zouden werknemers meer gemotiveerd kunnen zijn door wat ze tijdens de pandemie hebben meegemaakt, zei ze.

“Een ervaring zoals het behandelen van patiënten in deze pandemie zal een werknemer in de gezondheidszorg voor altijd veranderen,” zei Givan, “en zal een impact hebben op hun bereidheid om zich uit te spreken, in staking te gaan en zich te verenigen in vakbonden als dat nodig is.”

KHN (Kaiser Health News) is een nieuwsdienst zonder winstoogmerk die gezondheidskwesties behandelt. Het is een redactioneel onafhankelijk programma van KFF (Kaiser Family Foundation) dat niet is verbonden aan Kaiser Permanente.