Inleiding
In dit artikel gaan we dieper in op de VMware ‘virtuele schakelaar’. De virtuele switch is niets meer dan een logisch schakelweefsel dat in uw VMware-infrastructuur (ESX) is ingebouwd, zodat u uw virtuele machines (VM’s) kunt netwerken zoals u dat nodig hebt. In de volgende secties zullen we de basis van de Virtuele Switch behandelen, de gebruikte terminologie, het gebruik, de configuratie en het beheer. Om de Virtual Switch te kunnen bekijken, dient u gebruik te maken van VMware, de VIC en toegang te hebben tot VirtualCenter.
Inzicht in de virtuele schakelaar
De netwerkcomponenten van de VMware-infrastructuur zijn niet gemakkelijk te begrijpen zonder een beetje achtergrondinformatie en inzicht in ‘netwerken’ in het algemeen. Ten eerste is netwerken de verbinding van en naar gedeelde bronnen, systemen en diensten overal waartoe u toegang kunt krijgen. In een ‘logische’ of ‘virtuele’ omgeving is deze theorie identiek met één uitzondering – je moet het verschil kennen tussen een fysieke en logische adapter en hoe ze allemaal met elkaar verbonden zijn via de virtuele (logische) switching fabric die door VMware wordt gehost. Figuur 1 toont de basisprincipes van virtuele VMware-connectiviteit.
Figuur 1: De virtuele infrastructuur weergeven
De VMware-infrastructuur voldoet aan een modulair ontwerp, zodat alle resources kunnen worden gedeeld en naar behoefte kunnen worden toegewezen. Virtuele en fysieke netwerkcomponenten zijn op identieke wijze ontworpen. Als u enkele van uw fysieke of logische resources moet delen, hoeft u deze alleen maar beschikbaar te hebben en vervolgens te configureren voor gebruik. Dit zorgt voor de meeste flexibiliteit en, indien correct uitgevoerd, voor de meeste efficiëntie. Hier in Figuur 1 kunt u zien dat VM’s met elkaar verbonden kunnen worden via een virtueel switch component, en vervolgens met fysieke NIC’s indien nodig. In figuur 1 ziet u ook dat het managementnetwerk gescheiden (en geïsoleerd) is van de rest van het netwerk, waardoor de beveiliging van het beheer van uw infrastructuur wordt verbeterd.
De essentiële virtuele netwerkcomponenten van ESX zijn virtuele Ethernet-adapters, die door afzonderlijke virtuele machines (VM’s) worden gebruikt, en virtuele switches die worden gebruikt om elke VM met elkaar of met de ESX-serviceconsole te verbinden. Om deze functionaliteit te configureren, moet u zich eerst aanmelden bij VMware VirtualCenter en naar de server bladeren die u wilt configureren. Eenmaal geselecteerd, kunt u het tabblad Configuratie kiezen, zoals te zien is in Figuur 2.
Figuur 2: Het tabblad Configuratie weergeven in VirtualCenter
In figuur 3 zien we dat u, wanneer u Netwerkadapters selecteert in het menu Hardware, de aanwezige apparaten kunt zien, de snelheid waarop ze draaien en op welke switch ze zijn aangesloten.
Figuur 3: De eigenschappen van netwerkadapters weergeven
Zodra uw fysieke NIC’s zijn geïnstalleerd, hoeven we alleen nog maar de virtuele NIC’s van uw VM’s aan uw virtuele switch toe te voegen.
De virtuele schakelaar configureren
De virtuele schakelaar is niet moeilijk te configureren als u weet wat uw opties zijn. Als u de concepten van logisch vs. fysiek begrijpt, hoeft u ze alleen nog maar te configureren. Als u uw ESX server reeds hebt geïnstalleerd, hebt u er waarschijnlijk al een of twee NICs in geïnstalleerd. Dit zijn uw fysieke NICs. Binnen de ESX omgeving kunt u de eigenschappen van de logische aspecten van de switch configureren om uw VM’s te verbinden met zowel het eigen netwerk als de buitenomgeving, die meestal uw lokale LAN is dat verbonden is met uw WAN of Internet. Dit gezegd zijnde, hoeft u nu alleen nog maar uw VM’s te configureren, en vervolgens de netwerkadapters voor elk van hen binnen de Virtuele Switch. Figuur 4 toont de eigenschappen van de Virtuele Schakel.
Figuur 4: De eigenschappen van de Virtuele schakelaar weergeven
In figuur 5 kunt u de eigenschappen van uw virtuele NIC’s configureren. Als u bijvoorbeeld de snelheid en duplex van uw vmnic wilt configureren, hoeft u alleen maar op Bewerken te klikken en vervolgens de gewenste snelheid en duplex te selecteren.
Figuur 5: De snelheid en duplex op de virtuele NIC instellen
U kunt ook het aantal poorten configureren dat in de switch wordt gebruikt. Met poorten kunt u een virtuele NIC-gebaseerde verbinding maken van een VM naar een virtuele switch. Figuur 6 toont de configuratie van de poorten op het tabblad Algemeen van de eigenschappen van Virtuele schakelaars.
Figuur 6: Het aantal beschikbare poorten configureren
Indien nodig kunt u altijd klikken op de koppeling Toevoegen… op het tabblad Configuratie in de serviceconsole – op deze manier kunt u de Wizard Netwerk toevoegen oproepen, zoals te zien is in figuur 7. U kunt een VM-verbinding, een nieuwe VMKernel of een Service Console-verbinding toevoegen.
Figuur 7: De wizard Netwerk toevoegen
Als u ervoor kiest een VM-gebaseerd netwerk toe te voegen, kunt u in Figuur 8 selecteren met welke fysieke NIC u verbinding wilt maken en in het voorbeeldvenster kunt u zien hoe uw netwerkkaart wordt opgebouwd.
Figuur 8: Beginnen met het maken van een netwerk
Samenvatting
In dit artikel hebben we de componenten van op VMware gebaseerde fysieke en logische netwerken besproken. Zoals gezegd, is de Virtual Switch niet moeilijk te configureren als u weet wat uw opties zijn. Zorg ervoor dat u de Virtual Networking-opties van VirtualCenter verkent en leert hoe u de virtuele aspecten van NIC’s en switches kunt configureren, en in toekomstige artikelen zullen we ook Teaming bekijken.