Engelse grammatica is berucht en moeilijk te leren voor zowel moedertaalsprekers als tweedetaalsprekers. Er zijn zoveel ingewikkelde regels en uitzonderingen dat het niet verwonderlijk is dat verschillende generaties leraren verschillende benaderingen van grammatica-onderwijs hebben gebruikt om geletterde Engelse schrijvers op te leiden. In het verleden maakten technieken die gebaseerd waren op memorisatie en herhaling langzaam plaats voor meer creatieve methoden. Vandaag leven we in een maatschappij die geletterdheid prijst en bereid is zich aan te passen aan effectievere methoden om de beste resultaten te bereiken bij het onderwijzen van grammatica.
Inklyo heeft een Grammar Boot Camp dat je misschien wilt bekijken. Hieronder leert u enkele van de andere methoden voor het onderwijzen van grammatica.
Diagramming Sentences
Een van de oudere vormen van het onderwijzen van grammatica, het diagrammen van zinnen, verscheen voor het eerst in de 19e eeuw. Bij deze methode worden de structuren van en de relaties tussen de verschillende aspecten van een zin visueel in kaart gebracht. Deze methode, die vooral nuttig is voor visuele leerlingen, is al minstens 30 jaar geleden uit het moderne onderwijs verdwenen. Verschillende vormen van diagrammen worden gebruikt om zinnen te visualiseren, van het Reed-Kellogg Systeem tot de afhankelijkheidsgrammatica, maar alle organiseren de functies van een zin op een manier die de grammaticale relaties tussen woorden illustreert. Meer recentelijk heeft het diagrammen van zinnen een kleine pop-cultuur opleving gehad in de vorm van prenten van beroemde openingszinnen en websites waarop je naar hartelust kunt diagrammen.
Leren door schrijven
Deze methode wordt vaak gebruikt op scholen in de VS en Canada. De leerlingen worden aangemoedigd de taal te verkennen door creatief te schrijven en te lezen, waarbij ze gaandeweg het juiste grammaticale gebruik leren. Als er specifieke problemen zijn met bepaalde grammaticale regels, worden die in een meer gestructureerde les behandeld. De nadruk wordt nu gelegd op taalverwerving in plaats van op het leren van talen, aangezien is gebleken dat het leren van grammatica door uit het hoofd leren niet goed werkt en dat leerlingen beter in staat zijn grammaticale regels te herkennen en te begrijpen wanneer de lessen meer interactief zijn (d.w.z. dat zij deze regels in hun eigen schrift moeten toepassen). Herhaald oefenen is ook belangrijk en gemakkelijk te bereiken door middel van creatieve of persoonlijke schrijfoefeningen. Dit artikel, gepubliceerd door The Atlantic, suggereert dat om toekomstige volwassen schrijvers beter toe te rusten, leerkrachten in de 21e eeuw zouden moeten overwegen verouderde grammatica-onderwijstechnieken in het vroege onderwijs te laten vallen en te kiezen voor leren door middel van schrijftechnieken.
Inductief onderwijzen
De inductieve methode om grammatica te onderwijzen houdt in dat er verschillende voorbeelden worden gegeven die een specifiek concept illustreren en dat van de leerlingen wordt verwacht dat ze aan de hand van deze voorbeelden opmerken hoe het concept werkt. Er wordt vooraf geen uitleg van het concept gegeven, en de verwachting is dat de leerlingen de regels van de grammatica op een meer natuurlijke manier leren herkennen tijdens hun eigen lezen en schrijven. Door de grammatica te ontdekken en te visualiseren hoe deze regels in een zin werken, kunnen ze het concept gemakkelijker onthouden dan wanneer de leerlingen een uitleg zouden krijgen die losstaat van voorbeelden van het concept. Het belangrijkste doel van de inductieve onderwijsmethode is het vasthouden van grammaticaconcepten, waarbij docenten technieken gebruiken waarvan bekend is dat ze cognitief werken en indruk maken op het contextuele geheugen van de leerlingen.
Deductief onderwijs
De deductieve methode van grammaticaonderwijs is een aanpak die zich richt op instructie vóór oefening. Een leraar geeft de leerlingen een diepgaande uitleg van een grammaticaal concept voordat ze datzelfde grammaticale concept in hun eigen schrift tegenkomen. Na de les wordt van de leerlingen verwacht dat ze op een mechanische manier, met behulp van werkbladen en oefeningen, in de praktijk brengen wat ze net hebben geleerd. Deze manier van lesgeven, hoewel gangbaar, heeft veel mensen – ook leraren – aan het denken gezet over dergelijke methoden, nu meer studenten op postsecundair niveau op volwassen leeftijd ondermaatse lees- en schrijfvaardigheden laten zien. Zoals een voormalig docent stelt, verdrijven deductieve onderwijsmethoden veel studenten van het schrijven vanwege de eentonigheid van het leren uit het hoofd en de docentgerichte aanpak.
Interactief onderwijs
Een andere methode om grammatica te onderwijzen is het inbouwen van interactiviteit in de lessen. Het gebruik van spelletjes om grammatica te onderwijzen betrekt niet alleen de leerlingen, maar helpt hen ook om het geleerde te onthouden. Met deze methode kunnen docenten hun lessen afstemmen op de verschillende leerstijlen van leerlingen. Elke leerling kan bijvoorbeeld een grote flashcard krijgen met een woord erop, en de leerlingen moeten zich dan fysiek in een juiste zin schikken. Andere spelletjes kunnen woordpuzzels of leuke online quizzen zijn.
In de loop der jaren zijn er veel methoden ontwikkeld voor het onderwijzen van grammatica en er is op voortgebouwd, van afgestapt, of gecombineerd, allemaal met hetzelfde doel voor ogen – leerlingen leren hoe ze effectief kunnen communiceren en begrijpen hoe ze de Engelse taal moeten gebruiken. Vanwege de grammaticale complexiteit van het Engels heeft elke methode haar voor- en nadelen. Sommige lessen worden minder snel onthouden, terwijl andere misschien meer diepgaande uitleg en oefening vereisen. Ongeacht hoe grammatica wordt onderwezen, een goed afgerond begrip van de Engelse grammatica is de belangrijkste factor bij het verbeteren van de geletterdheid van leerlingen.