Verlies van realiteit is waarschijnlijk het meest kenmerkende symptoom van psychose. Ik heb het zelf ervaren. Laten we erover praten!
Mensen in een psychose zijn vaak los van de werkelijkheid. We nemen de omgeving nog wel waar, maar op een aangepaste manier. We kunnen waanvoorstellingen of hallucinaties ervaren. Ze vernietigen volledig ons gevoel voor wat echt is en wat niet. We kunnen verdwaald en verward zijn, niet in staat om de wereld om ons heen te begrijpen, of gevangen in ons hoofd zonder een manier om te communiceren. We worden volledig overweldigd door te veel zintuiglijke input. Onze filters zijn kapot. Ik had verlies van zelfvertrouwen en kon geen onderscheid maken tussen normale en bijzondere dingen.
Het is moeilijk om contact met ons te maken. We kunnen niet reageren op spraak of de basisregels van interactie volgen. U zult soms niet weten of we iets gehoord of begrepen hebben van wat u zei. Onze antwoorden op vragen en ons gedrag kunnen niet onthullen wat er in ons omgaat. We zijn een mysterie. Het kan zijn dat we ons niet kunnen uitdrukken. We zullen soms antwoorden met iets totaal anders en je zult niet weten wat het verband is tussen de twee onderwerpen of hoe we daar zijn gekomen. Onze hele uitdrukking van gedachten kan springerig, traag, vreemd zijn.
In mijn eerste dagen in het psychiatrisch ziekenhuis reageerde ik niet op spraak, maar ik stond rond en sprong veel op. En ik zei “STOP!” bij elke gelegenheid!
De andere patiënten op de afdeling waren ook heel vreemd (en zelfs eng). Sommigen bleven maar in zichzelf praten. Anderen liepen snel rond en merkten niemand op. Sommigen waren ontploffers en werden boos en schreeuwden zonder reden. Sommigen leken in gedachten verzonken. Sommigen volhardden in bizarre houdingen. De meesten van hen waren zo off-normaal dat hun gedrag moeilijk te voorspellen was.
Ter verdediging van psycho mensen: Sommigen waren ook erg aardig, grappig en een goed gezelschap. 🙂 Sommigen waren een plezier ondanks hun ernstige beschadigingen.
De Duitse taal heeft krachtige woorden voor dat alles. We zeggen dat iemand is opgetild (“abgehoben”) en alle grond onder zijn voeten heeft verloren. We zeggen ook dat we in onze eigen wereld leven. Dat is een schot in de roos.