Vegan Guide to Venice Italy

Vorige keer op Lazy Smurf’s Guide schreef ik over hoe makkelijk (en ongelooflijk lekker) het was om veganistisch te zijn aan de Ligurische kust en zelfs in het piepkleine dorpje Apricale. Venetië, met zijn vele, vele toeristische restaurants, was niet zo mind-blowingly heerlijk. Hoewel er meer volledig vegetarische restaurants waren dan op andere plaatsen in Italië, waren de willekeurige restaurants die ik niet had uitgezocht lang niet zo goed (waarschijnlijk omdat ze tegemoet komen aan niet-discriminerende vakantiegangers met epische menu’s in vier talen). Er wonen slechts 55.000 mensen in Venetië en er komen er elke dag zo’n 60.000 om naar de oude gebouwen, bruggen en gondeliers te staren. Het stond op mijn lijst van plaatsen die ik zo snel mogelijk moest bezoeken voordat het onder water loopt en ik wilde er al heen sinds mijn leraar in de tweede klas me erover vertelde (de wegen zijn van water gemaakt?). Het overstroomt al vrij regelmatig, en ze doen niet aan rioolwateropvang zoals ik hier gewend ben, dus het kan een beetje smerig worden. Maar ze hebben een, mag ik zeggen, belachelijk plan om met het water om te gaan. Kijk maar eens naar deze video How Does Venice Work.

Ondanks de overweldigende hoeveelheid toeristen vond ik de stad toch zo magisch. Het was onmogelijk om niet rond te lopen met je ogen wijd open en je mond hangend. Elke straat is prachtig. Zelfs de stadsbus – die geen bus is maar een boot, de Vaporetto – is een verrukkelijke ervaring als je langs alle oude gebouwen glijdt. Het was fascinerend om kerken met verzonken kelders te zien, het glasblaaseiland Murano en het kleurrijke eiland Burano te bezoeken, nadat we verlaten eilanden passeerden die begraafplaatsen hadden of waar vroeger monniken, gevangenen of melaatsen woonden. We verdwaalden elke keer als we iets probeerden te vinden, maar we vonden dingen waarvan we geen idee hadden dat we ze zochten. s Nachts vertrekken de cruiseschepen en dagjesmensen en de stad voelt leeg en alsof je in een andere tijd zou kunnen leven.

Het is veel makkelijker om veganistisch te eten in Italië dan waar ik ook ben geweest, want je kunt bijna altijd pasta marinara of pizza marinara krijgen & vraag ze om groenten toe te voegen aan een van beide. Zelfs op het eiland Torcello, waar meer geiten dan mensen wonen, had het kleine restaurant een veganistisch menu! Het verschil in Venetië was dat ze zo veel toeristen bedienen dat ze niet zoveel zorg besteden aan de ingrediënten &bereiding als andere plaatsen in Italië. Mensen leken vooral restaurants te kiezen op basis van het uitzicht & ze hadden over het algemeen hetzelfde epische menu van elk Italiaans gerecht waar je ooit van gehoord hebt in 5 verschillende talen. Over het algemeen is het geen goed teken als een restaurant een heleboel gerechten serveert.

De traditionele soep van Venetië is Minestra de Pasta e Fagioi of Pasta en Bonen Soep en ik vroeg op een paar verschillende plaatsen & het was altijd veganistisch dus dat is een solide optie.Vegan Croissant

Voor het ontbijt, onverklaarbaar voor mij, veganistische croissants zijn er in overvloed in coffeeshops, samen met andere veganistische gebakjes en ik had geen moeite om sojamelk te vinden. Merk op dat als je aan de toonbank bestelt, het goedkoper zal zijn dan wanneer je aan een tafel zit en wordt opgewacht. Op de meeste plaatsen betaal je als je klaar bent met eten aan de kassa. Op de een of andere manier onthouden ze wat iedereen besteld heeft, ook al schrijven ze het niet op.

Winkels hebben een ton aan veganistische opties & ze zijn vaak gemarkeerd met het kleine veganistische symbool in het Engels, vaak zal dat het enige Engels zijn dat je ziet! Handig! Over het algemeen zijn dingen vrij duur in Venetië omdat het een eiland is, dus als je een plek met een keuken kunt scoren, bespaar je een hoop geld & en mis je niet de geweldige veganistische restaurants overal. Dan kunt u gaan voor wijn of koffie op alle mooie cafes op plazas overal.

Er zijn gelato plaatsen op elke straat. Soms meerdere gelato plaatsen in dezelfde straat op hetzelfde blok! Ze hebben meestal een fruitige sorbet die veganistisch is, maar je kunt ook op zoek gaan naar heerlijke gelato’s op sojabasis, bekijk de aanbevelingen van Vegan in Brighton, dat is wat ik heb gevolgd.

De nummer één aanrader die je van iedereen zult horen is Pizzeria L’Angelo en dat is geen grapje. Als je naar één plek in Venetië gaat, zorg dan dat het deze is! Als ik mijn reis naar Venetië over kon doen, zou ik daar elke dag eten, ook al is het niet eens een restaurant, maar een toonbank waar je gewoon naar toe loopt en bestelt. Het nadeel is dat je nergens kunt zitten, het is alleen om af te halen, dus veel mensen aten hun pizza gewoon leunend tegen de muur. Het is ook erg populair bij de lokale bevolking, dus het kan zijn dat je even moet wachten. Je kunt hele pizza’s, plakjes, of panini’s krijgen & omg ik raad de laatste aan als je het soort veganist bent dat van tonnen vlees, kaas, olijven en brood houdt, zoals ik! Ik was in de pizza hemel! Het is zo klein dat je er zo voorbij kunt lopen. Het is makkelijker te vinden als het hek dicht is, omdat het dan dicht is. Dan sta je daar maar, verlangend wensend dat je de uren had gecontroleerd. Tot slot is het niet allemaal veganistisch, wat leuk is als je met niet-vegans reist, want het is niet makkelijk om ze mee te slepen naar veganistische plekken in Italië! Maar ze hadden meerdere uitstekende veganistische opties.

Een andere volledig veganistische plek die ik mocht bekijken, La Tecia was volledig veganistisch en ook heerlijk. Het menu was helemaal in het Italiaans en er waren dingen waar ik nog nooit van gehoord had (Arrosto di seitan), dingen waar ik mijn hele leven al van gehoord had en die ik dolgraag in Italië wilde proberen (Lasagna con ragu’ di seitan, Ravioli con seitan e funghi porcini, Tagliatelle di riso alla taillandese) en dan nog wat dingen die verplicht lijken te zijn in veganistische restaurants (hummus, burgers). Deze kikkererwtenpannenkoek klonk als mijn obsessie Farinata, maar het was niet helemaal hetzelfde. Ik wou dat ik alles daar had kunnen proberen!

Ik wist dat ik lasagne zou krijgen bij Wine Bar Teamo, die een episch omni-menu had met een paar veganistische opties op de laatste pagina. Het was super donker dus de foto is niet geweldig, maar probeer zeker lasagne terwijl je in Italië bent, het is heel anders met super dunne gelaagde noedels.

Soms zul je merken dat als je het gewoon vraagt, je willekeurig veganistisch voedsel kunt vinden. Ik had gelezen op de Nomadic Vegan’s write-up van Venetië dat deze geweldige kleine bakkerij op het eiland Burano had veganistische koekjes en dus liep ik recht in en zei … iets in het Italiaans … blijkbaar vroeg ik hem of hij veganist was (whoops), maar de bakker zette me recht en vertelde me alle producten die hij maakt die geen eieren, boter of melk hebben. Ik was in de hemel tijdens de veerbootreis naar huis, kauwend op mijn zoetigheden. BTW, het is “Sono Vegana” als je wilt zeggen “Ik ben veganist” (vrouwelijk) of “Sono Vegano” (mannelijk). Ik weet niet wat je moet doen als je geen mannelijke en vrouwelijke voornaamwoorden gebruikt, maar er is een transgondelier die je kunt steunen en die waarschijnlijk wel weet hoe je dat voor elkaar kunt krijgen.

Ik wou dat ik meer tijd in Venetië had kunnen doorbrengen, tweeënhalve dag was bij lange na niet genoeg! Ik wilde vooral de crêperie uitproberen waarover ik had gelezen, Cocaeta – Non le solite Crêpes, maar het was gewoon te ver weg van waar we logeerden en ik kan mijn moeder maar zo ver krijgen om met mij mee te gaan op belachelijke veganistische excursies buiten de gebaande paden!

Hier zijn wat foto’s van Venetië en de eilanden Burano, Murano, en Torcello en er zijn er meer op mijn Flickr.