Usumacinta-rivier, een waterweg in het noordwesten van Guatemala en het zuidoosten van Mexico. De Usumacinta begint in het noorden van Guatemala, waar de rivieren Chixoy en La Pasión samenvloeien, en stroomt door een dunbevolkt gebied dat de grens markeert tussen Chiapas, Mexico, en Petén, Guatemala. Omgeven door tropisch woud, doorsnijdt de rivier het glooiende kalksteenplateau van de Petén alvorens de staat Tabasco binnen te gaan. In Tabasco vormt de waterweg een alluviale overstromingsvlakte en overstroomt jaarlijks grote gebieden, waardoor talrijke lagunes en moerassen ontstaan. Bij Frontera, Tabasco, voegt de Usumacinta zich bij de Grijalva-rivier en mondt uit in de baai van Campeche. Samen vormt het rivierenstelsel Usumacinta-Grijalva qua volume het grootste stroomgebied van Mexico, goed voor bijna de helft van het stroomdebiet van het land.

Historisch gezien was de rivier een handelsader voor de Mayas in het laagland, maar het moderne gebruik ervan is beperkt gebleven tot het stroomafwaarts vervoeren van boomstammen en chicle. De pogingen om dit perifere gebied bij het moderne Mexico te betrekken, waren geconcentreerd op hydro-elektrische en overstromingscontroleprojecten. Een grote dam bij Balancán, Tabasco, produceert elektriciteit en heeft het mogelijk gemaakt landbouw- en weidegronden in Tabasco te ontginnen. Verder stroomopwaarts hebben Mexico en Guatemala een reeks dammen langs hun gemeenschappelijke grens voorgesteld, maar het project is uitgesteld vanwege de kosten, de mogelijke overstroming van belangrijke archeologische vindplaatsen, en internationale druk tegen de ontwikkeling van het grootste overgebleven regenwoud in Centraal-Amerika.

Zie ookBossen; Guatemala.

BIBLIOGRAFIE

David Barkin en Timothy King, Regional Economic Development: The River Basin Approach in Mexico (1970), m.n. pp. 102-107.

Nancy M. Farriss, Maya Society Under Colonial Rule: The Collective Enterprise of Survival (1984), pp. 152-154.

Larry Rohter, “Dam Project Is Seen as a Threat to Maya Sites,” New York Times, 26 maart 1987, sec. 1, p. 13.

Aanvullende bibliografie

McIntosh, Roderick J., and Joseph A. Tainter. De manier waarop de wind waait: Climate, History, and Human Action. New York: Columbia University Press, 2000.

Sharer, Robert J., and Loa P. Traxler. De oude Maya’s. Stanford, CA: Stanford University Press, 2006.

Usumacinta sites. Albuquerque: Far Horizons, 1998.

Articles

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.