Abstract
PIP: Terugkeermigratie en de gevolgen ervan krijgen steeds meer aandacht sinds West-Europese landen in het midden van de jaren zeventig een beleid invoerden om de instroom van buitenlandse werknemers te stoppen en de reïntegratie van emigranten te bevorderen. In dit document wordt ingegaan op de definitie van terugkeermigratie, worden de verschillende contexten waarin terugkeermigratie voorkomt besproken en wordt gewezen op de vele leemten die bestaan in het begrijpen van terugkeermigratie en de gevolgen ervan. In het rapport wordt geconcludeerd dat er geen consensus bestaat over de definitie van terugkeermigratie; toekomstige vooruitgang in de analyse en meting ervan hangt af van de beschikbaarheid van specifieke criteria om terugkeerbewegingen te onderscheiden van andere migratiebewegingen die momenteel in de wereld plaatsvinden. Ook is betrekkelijk weinig aandacht besteed aan de terugkeerstromen van migranten in ontwikkelingslanden, vanwege de schaarse informatie en de veranderlijkheid van sommige van de betrokken bewegingen. Een ander punt van zorg is het gebrek aan informatie met betrekking tot vrouwelijke emigranten. Enkele aanbevelingen die kunnen leiden tot de uiteindelijke bevrediging van deze behoeften zijn 1) het definiëren van repatrianten als personen die, met de nationaliteit van het land dat zij binnenkomen, ten minste één jaar in het buitenland hebben doorgebracht en zijn teruggekeerd met het voornemen ten minste één jaar in het land van hun nationaliteit te blijven; 2) het door coöperaties met belangrijke emigratiestromen laten monitoren van de terugkeermigratie door het verzamelen en publiceren van informatie over terugkerende migranten; 3) het besteden van bijzondere aandacht aan de problemen waarmee vrouwelijke repatrianten worden geconfronteerd en het nemen van maatregelen om ervoor te zorgen dat mannen en vrouwen gelijke hulp krijgen; 4) het bestuderen en volgen van de gevolgen van terugkeermigratie voor hele gezinnen in plaats van alleen voor bepaalde gezinsleden; 5) het volgen van de gevolgen van omvangrijke repatriëringsstromen, met bijzondere aandacht voor het welslagen van herintegratieprogramma’s; 6) het ontwikkelen van nieuwe methoden voor het volgen en bestuderen van de gevolgen van de terugkeerstromen van emigranten wier situatie in het gastland onregelmatig was.