The Broads werd oorspronkelijk in de middeleeuwen gegraven om turf voor brandstof te leveren. In de 14e eeuw overstroomden deze turfafgravingen, waardoor de prachtige waterwegen ontstonden die we vandaag de dag zien.
In de 19e eeuw maakte het rijke varende erfgoed van deze waterwegen ze tot een voor de hand liggende bestemming voor mensen die van pleziervaart hielden. Vandaag de dag zijn de Broads het op twee na grootste binnenvaartgebied van Groot-Brittannië en trekken hun schoonheid en rust elk jaar zo’n acht miljoen bezoekers.
De lengte van de bevaarbare waterwegen (rivieren en broads) beslaat meer dan 125 mijl (200 km) van Norfolk en Suffolk. Er zijn zeven rivieren en meer dan 60 beken in het Nationale Park (slechts 13 zijn volledig bevaarbaar), variërend van kleine plassen tot uitgestrekte watervlakten. De grootste broads zijn Hickling Broad, Barton Broad en Oulton Broad.
Geschiedenis en erfgoed zijn overal; wherries, windmolens, boothuizen, abdijen en kerken.
Zeldzaam erfgoed is beschermd zodat iedereen ervan kan genieten, met 25 beschermde gebieden, 14 oude monumenten en 270 beschermde gebouwen. Het programma Water, Mills and Marshes, Broads Landscape Partnership restaureert veel van de historische molens in de regio en heeft als doel de plaatselijke bevolking te betrekken bij het maken van een verbinding met het landschap, door middel van kunst, muziek en schrijven.
De Norfolk wherry is een uniek type zeilboot dat al in de 17e eeuw werd gebruikt als vracht- en passagiersschip langs de waterwegen. Er waren drie hoofdtypen wherry’s in gebruik, waaronder handels wherries, plezier wherries en meer verfijnde wherry jachten. Tegen de jaren 1940 was het gebruik van handelsschepen in verval geraakt toen de spoorwegen en wegen hun handel stalen. Van deze historische boten zijn er vandaag de dag nog maar acht over.
Maar het gaat om veel meer dan het beschermen van ons verleden.
Mensen hebben dit landschap al heel lang geleden gevormd en wij zijn de trotse hoeders van de toekomst ervan.
Met een kwart van het park dat internationaal is aangewezen voor zijn biodiversiteit, negen nationale natuurreservaten en 28 locaties van specifiek wetenschappelijk belang, is het behoud van de Broads enorm belangrijk voor de biodiversiteit van het Verenigd Koninkrijk. In feite is het het grootste beschermde wetland van Groot-Brittannië.
Het evenwicht tussen mens en natuur is hier delicaat. De Broads Authority beheert het nationale park en houdt mensen, scheepvaart en natuurbehoud in goede banen op deze eindeloos met elkaar verbonden plek. Zij werken samen met partners om ervoor te zorgen dat dit fragiele evenwicht wordt gehandhaafd. Alle landbouw-, land- en waterbeheer hier moet de biodiversiteit en het behoud vergroten en verbeteren en waar mogelijk het vermogen van het landschap om koolstof op te slaan, verbeteren.
Een zo’n onderling verband bestaat tussen het maaien van riet en riet en het behoud van de biodiversiteit. Riet en riet worden al eeuwenlang geoogst in de Broads-venen en gebruikt voor rietdekken. Traditionele maaitechnieken komen de instandhouding ten goede door in kleine stukken te maaien, vaak natte gebieden te vermijden en hoge vegetatie te laten staan. Dit is niet alleen een ongelooflijke habitat voor planten, insecten, vogels en zoogdieren, maar het levert ook duurzame inkomsten op voor de rietsnijders.
De werkzaamheden om de vaargeulen van de waterwegen door baggeren in stand te houden en te verbeteren, moeten ook de rijke habitat van de wilde dieren in het park in stand houden en verbeteren. Ecologische onderzoeken naar reptielen, watervolgels, oever- en onderwaterplanten zorgen ervoor dat elke soort telt en dat zeldzame, bedreigde diersoorten beschermd blijven.
De Broads is ook de thuisbasis van een bloeiende gemeenschap van mensen die in het gebied wonen en werken – om nog maar te zwijgen van de acht miljoen mensen die het gebied elk jaar bezoeken.