Tansu Çiller

Tansu Çiller, (geboren in 1946, Istanbul, Turkije), Turkse econome en politica, die de eerste vrouwelijke premier van Turkije was (1993-96).

Çiller werd geboren in een welgestelde familie in Istanbul. Na te zijn afgestudeerd aan de Universiteit van de Bosporus met een graad in economie, zette zij haar studie voort in de Verenigde Staten, waar zij afstudeerde aan de Universiteiten van New Hampshire en Connecticut en aan Yale University. Çiller keerde terug naar Turkije om les te geven en werd op 36-jarige leeftijd de jongste hoogleraar van het land. Samen met haar man vergaarde ze zo’n 60 miljoen dollar door speculatie met onroerend goed.

We hebben de handen ineengeslagen en de geschiedenis van Turkije veranderd.

Tansu Çiller

Çiller werd in 1990 lid van de regerende Partij van het Ware Pad (Doğru Yol Partisi; DYP). Het jaar daarop werd ze verkozen in het parlement en werd ze benoemd tot minister van Economie in de coalitieregering van premier Süleyman Demirel. Hoewel ze pleitte voor meer privatisering van staatsbedrijven en een evenwichtige begroting, was het tijdens haar ambtstermijn als minister van Economie dat de staatsschuld de pan uitrees en dat de internationale kredietwaardigheid van het land werd verlaagd. Ondanks deze problemen werd Çiller gekozen om Demirel te vervangen als premier in 1993. Toen zij aan de macht kwam, kreeg Çiller te maken met toenemende Koerdische onrust in het zuidoosten van Turkije en de dringende noodzaak de overheidsuitgaven terug te dringen.

Bij de algemene verkiezingen van december 1995 leidde Necmettin Erbakan de Welvaartspartij (Refah), een islamistische partij, naar de overwinning. Toen het voor Erbakan echter moeilijk bleek een coalitie te vormen, besloten Çiller’s DYP en de Moederlandpartij (Anavatan) samen te werken in een poging de islamisten uit de macht te houden. Çiller en haar rivaal, Moederlandleider Mesut Yılmaz, spraken af het premierschap te laten rouleren, waarbij Yılmaz als eerste zou dienen. De coalitie viel echter al snel uiteen, en Erbakan kreeg een nieuwe kans. Ditmaal waren het de Welvaartspartij en Çillers DYP die instemden met een partnerschap waarin Çiller en Erbakan elkaar zouden afwisselen als premier. Hoewel de Turkse nationale wetgevende macht de onwaarschijnlijke coalitie bevestigde, leidde de vrees dat de Welvaartspartij het land probeerde te islamiseren er al snel toe dat het leger Erbakan dwong af te treden, en het was Yılmaz, niet Çiller, die werd gekozen om een nieuwe coalitie te vormen. Çiller werd in 1999 herkozen als leider van de DYP, maar nadat de partij het slecht deed bij de verkiezingen van 2002, trad ze af.

Schreven door The Editors of Encyclopaedia Britannica.

Top image credit: mark reinstein / Alamy