Symbyax

BIJWERKINGEN

De volgende bijwerkingen worden in meer detail besproken in andere secties van de etikettering:

• Suicidale gedachten en gedragingen bij kinderen, adolescenten, en jongvolwassenen
• Verhoogde mortaliteit bij oudere patiënten met dementie-psychose
• Neuroleptisch maligne syndroom (NMS)
• Drugsreactie met eosinofilie en systemische symptomen (DRESS)
• Hyperglykemie
• Dyslipidemie
• Gewichtstoename
• Serotonine-syndroom
• Angle-Closure Glaucoom
• Allergische reacties en huiduitslag
• Activatie van Manie/Hypomanie
• Tardieve Dyskinesie
• Orthostatische Hypotensie
• Vallen
• Leukopenie, Neutropenie, en Agranulocytose
• Dysphagia
• Stuipen
• Ongewone bloedingen
• Hyponatriëmie
• Potentieel voor cognitieve en motorische stoornissen
• Stoornis in de lichaamstemperatuur
• QT-verlenging
• Anticholinerge (antimuscarinische) effecten
• Hyperprolactinemie
• Bijwerkingen bij het stoppen

Ervaring met klinische trials

Omdat klinische trials onder zeer uiteenlopende omstandigheden worden uitgevoerd, kunnen de percentages bijwerkingen die in klinische proeven met een geneesmiddel zijn waargenomen, niet rechtstreeks worden vergeleken met de percentages in klinische proeven met een ander geneesmiddel en weerspiegelen of voorspellen zij mogelijk niet de percentages die in de praktijk worden waargenomen.

De gegevens in de tabellen geven het percentage personen weer dat ten minste eenmaal een behandelings-emergente bijwerking van het vermelde type heeft ondervonden. Een reactie werd beschouwd als behandelings-emergent als deze voor het eerst optrad of verergerde tijdens het ontvangen van therapie na evaluatie op baseline.

Volwassenen

De onderstaande informatie is afkomstig uit een klinische studiedatabase voor SYMBYAX bestaande uit 2547 patiënten met behandelingsresistente depressie, depressieve episoden geassocieerd met Bipolaire I-stoornis, Major Depressieve Stoornis met psychose, of seksuele disfunctie met ongeveer 1085 patiëntjaren van blootstelling. De omstandigheden en de duur van de behandeling met SYMBYAX varieerden sterk en omvatten (in overlappende categorieën) open-label en dubbel-blinde fasen van studies, intramurale en poliklinische patiënten, fixed-dose en dosis-titratie studies, en kortdurende of langdurige blootstelling.

Adverse Reactions Associated With Discontinuation Of Treatment In Short-Term, Controlled Studies Including Depressive Episodes Associated With Bipolar I Disorder And Treatment Resistant Depression

Overall, 11,3% van de 771 patiënten in de SYMBYAX-groep stopte vanwege bijwerkingen, vergeleken met 4,4% van de 477 patiënten voor placebo. Bijwerkingen die leidden tot stopzetting geassocieerd met het gebruik van SYMBYAX (incidentie van ten minste 1% voor SYMBYAX en hoger dan die voor placebo) met behulp van MedDRA Dictionary codering waren gewichtstoename (2%) en sedatie (1%) versus placebo-patiënten die 0% incidentie van gewichtstoename en sedatie hadden.

Gemeenschappelijk Waargenomen Bijwerkingen In Gecontroleerde Studies Inclusief Depressieve Episoden Geassocieerd Met Bipolaire I Stoornis En Behandelingsresistente Depressie

In kortetermijnstudies waren de meest waargenomen bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van SYMBYAX (incidentie ≥5% en ten minste tweemaal die voor placebo in de SYMBYAX-gecontroleerde database) met gebruik van MedDRA Woordenboek codering waren: verstoring van de aandacht, droge mond, vermoeidheid, hypersomnie, toegenomen eetlust, perifeer oedeem, sedatie, slaperigheid, tremor, wazig zien, en gewichtstoename. Bijwerkingen gemeld in klinische studies van olanzapine en fluoxetine in combinatie zijn over het algemeen consistent met behandelings-emergente bijwerkingen tijdens olanzapine of fluoxetine monotherapie.

In een 47 weken durend onderhoudsonderzoek bij volwassenen met behandelingsresistente depressie waren de bijwerkingen geassocieerd met SYMBYAX gebruik over het algemeen vergelijkbaar met die gezien in kortdurende studies. Gewichtstoename, hyperlipidemie en hyperglykemie werden waargenomen bij SYMBYAX-behandelde patiënten gedurende de studie.

Bijwerkingen die optraden bij een incidentie van 2% of meer in gecontroleerde kortetermijnstudies, inclusief depressieve episoden geassocieerd met bipolaire stoornis type I en behandelingsresistente depressie

Tabel 16 geeft een opsomming van de behandelingsgerelateerde bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van SYMBYAX (incidentie van ten minste 2% voor SYMBYAX en tweemaal of meer dan voor placebo). De kolom met SYMBYAX-controle omvat patiënten met verschillende diagnoses, terwijl de placebokolom alleen patiënten omvat met bipolaire depressie en depressie met psychotische kenmerken.

Tabel 16: Bijwerkingen: Incidence in the Short-Term Controlled Clinical Studies in Adults

System Organ Class	Adverse Reaction	Percentage Patients Reporting Event
		SYMBYAX-. Controlled (N=771)	Placebo (N=477)
Oogaandoeningen	Visie wazig	5	2
Darmstelselaandoeningen	Droge mond	15	6
	Flatulentie	3	1
	Adominale distensie	2	0
Algemene aandoeningen en aandoeningen van de toedieningsplaats	Vermoeidheid	12	2
	Edemaa	15	2
	Asthenie	3	1
	Pijn	2	1
	Pyrexie	2	1
Infecties en infestaties	Sinusitis	2	1
Onderzoeken	Verhoogd gewicht	25	3
Metabolisme en voedingsstoornissen	Verhoogde eetlust	20	4
Musculoskeletale en bindweefselaandoeningen	Arthralgie	4	1
	Pijn in extremiteit	3	1
	Stijfheid van het spierskelet	2	1
Stoornissen van het zenuwstelsel	Somnolentieb	27	11
	Tremor	9	3
	Stoornis in aandacht	5	1
Psychiatrische stoornissen	Rusteloosheid	4	1
	Denkvermogen abnormaal	2	1
	Nervositeit	2	1
Reproductieve systeem en borstaandoeningen	Erectiele disfunctie	2	1
a Inclusief oedeem, perifeer oedeem, pitting oedeem, gegeneraliseerd oedeem, ooglid oedeem, gezicht oedeem, gravitatie oedeem, gelokaliseerd oedeem, periorbitaal oedeem, zwelling, gewrichtszwelling, zwelling gezicht en oogzwelling. b Omvat somnolentie, sedatie, hypersomnie en lethargie.

Extrapyramidale symptomen

Dystonie, klasse-effect voor antipsychotica

Symptomen van dystonie, langdurige abnormale samentrekkingen van spiergroepen, kunnen optreden bij daarvoor vatbare personen gedurende de eerste dagen van de behandeling. Dystonische verschijnselen zijn onder meer: spasmen van de nekspieren, soms overgaand in benauwdheid, slikproblemen, ademhalingsmoeilijkheden en/of uitpuilen van de tong. Hoewel deze symptomen zich bij lage doses kunnen voordoen, zijn de frequentie en de ernst groter bij hoge potenties en bij hogere doses van de eerste generatie antipsychotica. In het algemeen kan een verhoogd risico op acute dystonie worden waargenomen bij mannen en jongere leeftijdsgroepen die antipsychotica krijgen; dystonie is echter zelden gemeld (<1%) bij de combinatie olanzapine en fluoxetine.

Bijbehorende bevindingen waargenomen in klinische studies

Seksuele disfunctie

In de pool van gecontroleerde SYMBYAX-onderzoeken bij patiënten met bipolaire depressie waren er hogere percentages van de behandeling-emergente bijwerkingen verminderd libido, anorgasmie, erectiele disfunctie en abnormale ejaculatie in de SYMBYAX-groep dan in de placebogroep. Eén geval van verminderd libido leidde in de SYMBYAX-groep tot staken van de behandeling. In de gecontroleerde onderzoeken met een fluoxetine-arm was het aantal gevallen van verminderd libido en abnormale zaadlozing in de SYMBYAX-groep lager dan in de fluoxetinegroep. Geen van de verschillen was statistisch significant.

Seksuele disfunctie, inclusief priapisme, is gemeld met alle SSRI’s. Hoewel het moeilijk is om het precieze risico van seksuele disfunctie in verband met het gebruik van SSRI’s te kennen, dienen zorgverleners routinematig te informeren naar dergelijke mogelijke bijwerkingen.

Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde studies die seksuele disfunctie met SYMBYAX of fluoxetine behandeling onderzoeken. Symptomen van seksuele disfunctie blijven soms bestaan na het staken van de behandeling met fluoxetine.

Verschil tussen doseringsniveaus waargenomen in andere klinische onderzoeken met olanzapine

In een enkel 8 weken durend gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek met vaste dosering waarin 10 (N=199), 20 (N=200) en 40 (N=200) mg olanzapine per dag werden vergeleken bij patiënten met schizofrenie of schizoaffectieve stoornis, werden statistisch significante verschillen tussen de 3 doseringsgroepen waargenomen voor de volgende veiligheidsuitkomsten: gewichtstoename, prolactine verhoging, vermoeidheid, en duizeligheid. De gemiddelde gewichtstoename van basislijn tot eindpunt (10 mg/dag: 1,9 kg; 20 mg/dag: 2,3 kg; 40 mg/dag: 3 kg) werd waargenomen met significante verschillen tussen 10 mg/dag en 40 mg/dag. Incidentie van behandeling-emergente prolactineverhoging >24,2 ng/mL (vrouw) of >18,77 ng/mL (man) op enig moment tijdens de proef (10 mg/dag: 31,2%; 20 mg/dag: 42,7%; 40 mg/dag: 61,1%) met significante verschillen tussen 10 vs 40 mg/dag en 20 vs 40 mg/dag; vermoeidheid (10 mg/dag: 1,5%; 20 mg/dag: 2,1%; 40 mg/dag: 6,1%) met significante verschillen tussen 10 vs 40 mg/dag; vermoeidheid (10 mg/dag: 1,5%; 20 mg/dag: 2,1%; 40 mg/dag: 6,1%) met significante verschillen tussen 10 vs 40 mg/dag.6%) met significante verschillen tussen 10 vs 40 en 20 vs 40 mg/dag; en duizeligheid (10 mg/dag: 2,6%; 20 mg/dag: 1,6%; 40 mg/dag: 6,6%) met significante verschillen tussen 20 vs 40 mg, werd waargenomen.

Andere bijwerkingen waargenomen in klinische studies

Hieronder volgt een lijst van behandelings-emergente bijwerkingen gemeld door patiënten behandeld met SYMBYAX in klinische studies. Deze lijst is niet bedoeld om reacties te bevatten (1) die al in eerdere tabellen of elders in de etikettering zijn vermeld, (2) waarvoor een geneesmiddeloorzaak verwaarloosbaar was, (3) die zo algemeen waren dat ze niet informatief waren, (4) die niet werden geacht significante klinische implicaties te hebben, of (5) die optraden in een frequentie gelijk aan of minder dan placebo.

De bijwerkingen zijn ingedeeld per lichaamssysteem volgens de volgende definities: frequente bijwerkingen zijn bijwerkingen die optreden bij ten minste 1/100 patiënten; infrequente bijwerkingen zijn bijwerkingen die optreden bij 1/100 tot 1/1000 patiënten; en zeldzame bijwerkingen zijn bijwerkingen die optreden bij minder dan 1/1000 patiënten.

Lichaam als geheel – Frequent: rillingen, stijve nek, lichtgevoeligheidsreactie; Zelden: dood1.

Cardiovasculair systeem – Frequent: vasodilatatie.

Digestief systeem – Frequent: diarree; Infrequent: gastritis, gastro-enteritis, misselijkheid en braken, peptisch ulcus; Zelden: gastro-intestinale bloeding, intestinale obstructie, leververvetting, pancreatitis.

Hemisch en lymfatisch systeem – Frequent: ecchymose; Infrequent: anemie, trombocytopenie; Zeldzaam: leukopenie, purpura.

Metabolisme en voeding – Frequent: gegeneraliseerd oedeem, gewichtsverlies; Zelden: bilirubinemie, creatinine verhoogd, jicht.

Musculoskeletaal systeem – Zelden: osteoporose.

Nervosysteem – Vaak: amnesie; Soms: ataxie, buccoglossaal syndroom, coma, depersonalisatie, dysartrie, emotionele labiliteit, euforie, hypokinesie, bewegingsstoornis, myoclonus; Zelden: hyperkinesie, libido verhoogd, onttrekkingssyndroom.

Respiratoir systeem – Soms: epistaxis, geeuwen; Zelden: laryngismus.

Huid en aanhangsels – Infrequent: alopecia, droge huid, pruritus; Zelden: exfoliatieve dermatitis.

Speciale zintuigen – Frequent: smaakperversie; Infrequent: abnormaliteit van accommodatie, droge ogen.

Urogenitaal stelsel – Vaak: pijn op de borst, menorragie2, urinefrequentie, urine-incontinentie; Soms: amenorroe2, vrouwelijke lactatie2, hypomenorroe2, metrorrhagie2, urineretentie, urinestoornis, verminderd urineren; Zelden: borststuwing2.

1 Deze term vertegenwoordigt een ernstig ongewenst voorval, maar voldoet niet aan de definitie voor bijwerkingen van geneesmiddelen. Het is hier opgenomen vanwege de ernst ervan.
2 Gecorrigeerd voor geslacht.

Andere bijwerkingen waargenomen met olanzapine of fluoxetine monotherapie

De volgende bijwerkingen werden niet waargenomen bij SYMBYAX-behandelde patiënten tijdens klinische premarketingstudies, maar zijn gerapporteerd met olanzapine of fluoxetine monotherapie: aplastische anemie, bruxisme, cholestatische geelzucht, diabetisch coma, dysurie, eosinofiele pneumonie3, erythema multiforme, oesofageale ulcera, gynaecologische bloedingen, hoofdpijn, hypotensie, geelzucht, neutropenie, rusteloze benen syndroom, stotteren4, plotselinge onverwachte dood3, zweten, en gewelddadig gedrag3. Willekeurige triglycerideniveaus van ≥1000 mg/dL zijn gemeld.

3 Deze termen vertegenwoordigen ernstige ongewenste voorvallen, maar voldoen niet aan de definitie voor bijwerkingen van geneesmiddelen. Ze zijn hier opgenomen vanwege hun ernst.
4 Stotteren werd alleen onderzocht bij orale en langwerkende injectie (LAI) olanzapine formuleringen.

Kinderen en adolescente patiënten (van 10 tot 17 jaar) met een diagnose van bipolaire depressie

De onderstaande informatie is afkomstig van een enkele, 8 weken durende, gerandomiseerde, placebogecontroleerde klinische studie waarin SYMBYAX werd onderzocht voor de behandeling van bipolaire I-depressie bij patiënten van 10 tot 17 jaar oud.

Geassocieerde bijwerkingen bij het staken van de behandeling in de enkele pediatrische studie – In totaal 14,1% van de 170 patiënten in de SYMBYAX-groep stopte met de behandeling vanwege bijwerkingen, vergeleken met 5,9% van de 85 patiënten voor placebo. Bijwerkingen die leidden tot staken van de behandeling geassocieerd met het gebruik van SYMBYAX (incidentie van ten minste 1% voor SYMBYAX en hoger dan die voor placebo) met behulp van MedDRA Dictionary codering waren gewichtstoename (2,9%), suïcidale gedachten (1,8%), bipolaire stoornis (1,2%), en slaperigheid (1,2%) versus placebo-patiënten die 0% incidentie van gewichtstoename, bipolaire stoornis, en slaperigheid hadden, en een 1,5% incidentie van suïcidale gedachten (1,2%) versus placebo-patiënten die 0% incidentie van gewichtstoename, bipolaire stoornis, en slaperigheid hadden.2% incidentie van suïcidale ideatie.

Bijwerkingen die optreden bij een incidentie van 2% of meer en hoger dan placebo – Tabel 17 geeft een opsomming van de behandelings-emergente bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van SYMBYAX (incidentie van ten minste 2% voor SYMBYAX en twee keer of meer dan voor placebo).

Tabel 17: behandelings-emergente bijwerkingen: Incidentie in een 8 weken durende gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie bij pediatrische bipolaire I-depressie.

Systeemorgaanklasse	Bijwerking	Percentage patiënten dat voorval rapporteerde
		SYMBYAX (N=170)	Placebo (N=85)
Stoornissen van het zenuwstelsel	Somnolentiea	24	2
	Tremor	9	1
Onderzoeken	Gewicht toegenomen	20	1
	Bloedtriglyceriden toegenomen	7	2
	Bloedcholesterol toegenomen	4	0
	Hepatisch enzym verhoogdb	9	1
Gastro-intestinale aandoeningen	Dyspepsie	3	1
Stoornissen van stofwisseling en voeding	Verhoogde eetlust	17	1
Psychiatrische stoornissen	angst	3	1
	onrust	3	1
	suïcidale ideatie	2	1
Musculoskeletale en bindweefselaandoeningen	Rugpijn	2	1
Letsel, vergiftiging en procedurele complicaties	toevallige overdosering	3	1
aandoeningen van het voortplantings systeem en borstaandoeningen	Dysmenorroe	2	0
een Inclusief somnolentie, sedatie, en hypersomnie. Er werd geen lethargie gemeld. b Omvat alanineaminotransferase verhoogd, aspartaataminotransferase verhoogd, leverenzym verhoogd, leverfunctietest abnormaal, gamma-glutamyltransferase verhoogd, en transaminasen verhoogd.

Vitale tekenen en laboratoriumonderzoeken – Volwassenen

Vitale tekenen

Tachycardie, bradycardie en orthostatische hypotensie zijn voorgekomen bij met SYMBYAX behandelde patiënten . De gemiddelde staande polsslag van met SYMBYAX behandelde patiënten daalde met 0,7 slagen/min.

Laboratoriumveranderingen

In klinische SYMBYAX-studies (met inbegrip van behandelingsresistente depressie, depressieve episoden geassocieerd met Bipolaire stoornis type I, depressieve stoornis met psychose, of seksuele disfunctie), werd SYMBYAX geassocieerd met statistisch significant hogere frequenties voor de volgende behandelings-emergente bevindingen in laboratoriumanalyses (normaal bij aanvang tot abnormaal op enig moment tijdens het onderzoek) in vergelijking met placebo: Verhoogd prolactine (28% vs 5%); Verhoogd ureumstikstof (3% vs 0.8%); verhoogd urinezuur (3% vs 0,5%); laag albuminegehalte (3% vs 0,3%); laag bicarbonaatgehalte (14% vs 9%); laag hemoglobinegehalte (3% vs 0%); laag anorganisch fosforgehalte (2% vs 0,3%); laag lymfocytengehalte (2% vs 0,3%); laag lymfocytengehalte (2% vs 0,5%).3%); lage lymfocyten (2% vs 0%); en lage totale bilirubine (15% vs 4%).

Zoals met olanzapine zijn met SYMBYAX asymptomatische verhogingen van leveraminotransferasen en alkalische fosfatase waargenomen. In de SYMBYAX-gecontroleerde database werden klinisch significante ALT-stijgingen (verandering van <3 maal de bovengrens van normaal bij aanvang tot ≥3 maal ULN) waargenomen bij 5% (38/698) van de patiënten die aan SYMBYAX werden blootgesteld, vergeleken met 0,5% (2/378) van de met placebo behandelde patiënten en 4% (33/751) van de met olanzapine behandelde patiënten. ALT-stijgingen ≥5 maal ULN werden waargenomen bij 2% (11/701) van de met SYMBYAX behandelde patiënten, vergeleken met 0,3% (1/379) van de met placebo behandelde patiënten en 1% (11/760) van de met olanzapine behandelde patiënten. Geen enkele patiënt met verhoogde ALT-waarden had geelzucht of leverfalen, of voldeed aan de criteria voor de regel van Hy. Bij de meerderheid van de patiënten die ofwel de behandeling met SYMBYAX voortzetten ofwel SYMBYAX staakten, waren de ALT-waarden bij de laatste follow-up weer normaal of daalden ze.

Zeldzame postmarketing meldingen van hepatitis zijn ontvangen bij patiënten die werden behandeld met olanzapine. Zeer zeldzame gevallen van cholestatische of gemengde leverschade zijn ook gemeld in de periode na het in de handel brengen bij patiënten die werden behandeld met olanzapine.

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met tekenen en symptomen van leverfunctiestoornis, bij patiënten met reeds bestaande aandoeningen die gepaard gaan met beperkte leverfunctiereserve, en bij patiënten die worden behandeld met mogelijk hepatotoxische geneesmiddelen.

Een verhoging van creatinefosfokinase is zeer zelden gemeld bij SYMBYAX-behandelde patiënten en zelden in klinisch onderzoek van met olanzapine behandelde patiënten.

QT-intervalverlenging

Bij patiënten behandeld met SYMBYAX is QTcF≥450 msec voor mannen en QTcF≥470 msec voor vrouwen frequent gemeld (≥1%). De incidentie van QTcF>500 msec geassocieerd met SYMBYAX behandeling in klinisch onderzoek is zeldzaam geweest en was niet significant verschillend van de incidentie geassocieerd met placebo. De gemiddelde toename van het QTc-interval voor met SYMBYAX behandelde patiënten (5,17 msec) in het ene klinische onderzoek waarin SYMBYAX direct werd vergeleken met placebo bij volwassen patiënten was significant groter dan die voor met placebo behandelde patiënten (-1,66 msec).

Kinderen en adolescenten (10 tot 17 jaar)

In een enkele 8 weken durende gerandomiseerde, placebogecontroleerde klinische studie waarin SYMBYAX werd onderzocht voor de behandeling van bipolaire depressie I bij patiënten van 10 tot 17 jaar, werd het volgende waargenomen:

Vitale tekenen

In de met SYMBYAX behandelde patiënten vergeleken met de met placebo behandelde patiënten, waren de gemiddelde orthostatische bloeddruk en de staande polsslag niet significant verschillend tussen de behandelingsgroepen.

Lichaamsgewicht: Een gewichtstoename groter dan of gelijk aan 7% trad op bij 52,4% van de SYMBYAX-groep en 3,6% van de placebogroep. Gewichtstoename groter dan of gelijk aan 15% kwam voor bij 14,1% van de SYMBYAX-groep en bij geen van de placebogroep.

Laboratoriumveranderingen

SYMBYAX was geassocieerd met statistisch significant hogere frequenties voor de volgende behandelings-emergente bevindingen in laboratoriumanalyses (normaal of laag bij aanvang tot abnormaal op elk moment tijdens het onderzoek) vergeleken met placebo: verhoogd ALT (45,9% vs 2,5%); verhoogd ALT (45,5% vs 2,5%); verhoogd ALT (45,5% vs 2,5%).9% vs 2,5%); verhoogde AST (33,7% vs 7,6%); hoog nuchter totaal cholesterol (28,9% vs 8,2%); hoog nuchter LDL-cholesterol (19,7% vs 6,5%); hoge nuchtere triglyceriden (52,3% vs 27,3%), en verhoogd prolactine (85% vs 36%). Geen enkele patiënt met verhoogde leverenzymwaarden had geelzucht of leverfalen, of voldeed aan de criteria voor de regel van Hy. Vijf patiënten ervoeren een bijwerking die mogelijk in verband kon worden gebracht met verhoogd prolactine; deze voorvallen omvatten dysmenorroe, galactorroe en ovulatiestoornis.

QT-intervalverlenging

SYMBYAX werd geassocieerd met een statistisch significant grotere gemiddelde toename van het QTcF-interval (8,2 msec ) in vergelijking met placebo. Geen enkele patiënt ontwikkelde een QTc-toename ≥60 msec of QTc ≥480 msec .

Postmarketing Experience

De volgende bijwerkingen zijn geïdentificeerd tijdens post-goedkeuringsgebruik van SYMBYAX. Omdat deze reacties vrijwillig zijn gemeld uit een populatie van onzekere omvang, is het moeilijk om hun frequentie betrouwbaar te schatten of een oorzakelijk verband met blootstelling aan het geneesmiddel te evalueren.

Gemelde bijwerkingen sinds de marktintroductie die tijdelijk (maar niet noodzakelijk causaal) gerelateerd waren aan SYMBYAX-therapie omvatten de volgende: rhabdomyolyse en veneuze trombo-embolische voorvallen (waaronder longembolie en diepe veneuze trombose).

Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Symbyax (Olanzapine en fluoxetine)