Lin Biao, de zoon van een landeigenaar, werd in 1908 in Wuhan, China, geboren. Op 18-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij de Socialistische Jeugdliga. Hij bezocht de Whampoa Militaire Academie waar hij Zhou Enlai ontmoette. In 1926 nam hij deel aan de Noordelijke Expeditie om de krijgsheren te onderdrukken die sinds de ineenstorting van de monarchie in 1911 het platteland hadden geregeerd.
In 1927 kwam Chiang Kai-Shek naar voren als de leider van de Kuomintang. Hij voerde nu een zuiveringsactie uit waarbij de communisten uit de organisatie werden verwijderd. De communisten die overleefden, onder wie Lin Biao, slaagden erin de Jiangxi Sovjet op te richten.
De nationalisten legden nu een blokkade op en Mao Zedong besloot het gebied te ontruimen en een nieuw bolwerk in het noordwesten van China op te richten. In oktober 1934 trokken Mao, Lin Biao, Zhou Enlai, Zhu De en zo’n 100.000 mannen en hun afhankelijken door bergachtig gebied naar het westen.
De marsers doorstonden verschrikkelijke ontberingen. Tot de meest opmerkelijke passages behoorden het oversteken van de hangbrug over een diepe kloof bij Luting (mei, 1935), het reizen over het Tahsueh Shan gebergte (augustus, 1935) en het moerasland van Sikang (september, 1935).
De marsers legden ongeveer vijftig mijl per dag af en bereikten Shensi op 20 oktober 1935. Naar schatting overleefden slechts ongeveer 30.000 de Lange Mars van 8.000 mijl.
Lin Biao speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de militaire tactiek van guerrillaoorlogvoering. Zodra de Japanners zich overgaven, begonnen de communistische strijdkrachten een oorlog tegen de nationalisten onder leiding van Chiang Kai-Shek. Hij raakte ernstig gewond in 1938 en kreeg medische behandeling in de Sovjet Unie.
Lin Biao werd commandant van het Noord Westen Volksbevrijdingsleger in 1945. Lin Biao’s strategie was om de steden aan de Nationalisten over te laten en zich te concentreren op het winnen van de steun van de boeren op het platteland. Hij isoleerde de nationalistische troepen in hun garnizoenen en dwong geleidelijk de ene eenheid na de andere tot overgave. Tegen 1948 hadden zijn soldaten heel Mantsjoerije veroverd.
Lin’s Biao’s leger speelde ook een belangrijke rol bij de inname van Peking, Wuhan, Guangzhou en het eiland Hainan. Het Volksbevrijdingsleger kreeg geleidelijk de controle over het hele land en op 1 oktober 1949 kondigde Mao Zedong de oprichting van de Volksrepubliek China aan.
Lin Biao was verantwoordelijk voor de Chinese strijdkrachten tijdens de Koreaanse Oorlog (1950-53) en werd in 1955 bevorderd tot de rang van maarschalk. Als minister van Defensie werkte hij nauw samen met Mao Zedong tijdens de Culturele Revolutie. Op 3 september 1966 hield Lin Biao een toespraak waarin hij leerlingen op scholen en hogescholen aanspoorde kritiek te leveren op die partijfunctionarissen die beïnvloed waren door de ideeën van Nikita Chroesjtsjov.
Mao en Lin Biao waren bezorgd over die partijleiders zoals Liu Shaoqi, die voorstander waren van de invoering van stukloon, grotere loonverschillen en maatregelen die de collectieve boerderijen en fabrieken trachtten te ondermijnen. In een poging om de machthebbers die het Sovjetmodel van het communisme aanhingen te verdrijven, zette Mao studenten en jonge arbeiders in als zijn Rode Gardisten om de revisionisten in de partij aan te vallen. Mao vertelde hen dat de revolutie in gevaar was en dat zij alles in het werk moesten stellen om het ontstaan van een bevoorrechte klasse in China te stoppen. Hij stelde dat dit was gebeurd in de Sovjet-Unie onder Jozef Stalin en Nikita Chroesjtsjov.
Het was Lin Biao die een aantal van Mao’s geschriften bundelde in het handboek, De Citaten van Voorzitter Mao, en ervoor zorgde dat iedere Chinese burger een exemplaar kreeg van wat bekend werd als het Rode Boekje.
Zhou Enlai gaf aanvankelijk zijn steun aan de campagne, maar werd bezorgd toen er gevechten uitbraken tussen de Rode Garde en de revisionisten. Om vrede te bereiken riep hij eind 1966 op tot beëindiging van deze aanvallen op partijfunctionarissen. Mao Zedong bleef de controle houden over de Culturele Revolutie en met steun van het leger was hij in staat de revisionisten te verdrijven.
De Culturele Revolutie kwam tot een einde toen Liu Shaoqi op 13 oktober 1968 ontslag nam uit al zijn functies. Lin Biao werd nu Mao’s aangewezen opvolger. Hij was ook een aanhanger van de Bende van Vier.
In september 1971 kwam Lin Biao om het leven bij een vliegtuigongeluk in Mongolië. De officiële verklaring die toen werd gegeven was dat hij betrokken was geweest bij een mislukt complot om Mao Zedong te vermoorden en om het leven was gekomen toen hij naar de Sovjet-Unie vluchtte.
