Dit profiel is een uittreksel uit het rapport uit 2014, “Encroaching Tides: How Sea Level Rise and Tidal Flooding Threaten U.S. East and Gulf Coast Communities over the next 30 Years.”
Diligente bewoners volgen de getijden en verplaatsen hun auto’s naar hoger gelegen grond tijdens volle manen – soms straten verwijderd van waar ze wonen – en velen ontwijken zoute plassen om bij hun huizen en bedrijven te komen. Wanneer de getijden op hun hevigst zijn, worden sommige straten onbegaanbaar door overstromingswater. En de parken aan het water worden te zompig en te zout om er gras te laten groeien.
Om de chronische overstromingen aan te pakken, is de stad bezig met het herstel van wetlands, waarbij de zee deze gebieden in feite weer kan innemen. Richmond Crescent – een park aan de waterkant ten noorden van het centrum – is een moerasgebied geworden, en de stad heeft zwembaden aangelegd om zowel de overstromingen als het afvloeiende stormwater op te vangen. Het uitgebreide wegen- en tunnelnet dat de stad met het omliggende gebied verbindt, sluit tegenwoordig meestal alleen tijdens zware regenval en andere stormen. Er zijn echter maar weinig alternatieve routes beschikbaar, waardoor lange omwegen nodig zijn. Overstroming van tunnels en toegangswegen tot bruggen belemmert een veilige evacuatie en nooddiensten, en schuilmogelijkheden in een dergelijk laaggelegen gebied zijn beperkt. De voortdurende stijging van de zeespiegel zal deze problemen alleen maar verergeren. James Redick, directeur van het Department of Emergency Preparedness and Response van de stad, zegt hierover: “Naarmate de zeespiegel stijgt, nemen de gebieden die geëvacueerd moeten worden toe en wordt de ruimte om te schuilen kleiner.”
Het aantal overstromingen in Norfolk per jaar is sinds de jaren zeventig verdrievoudigd, en getijdenoverstromingen komen nu ongeveer één keer per maand voor. Verwacht wordt dat het zeeniveau in Norfolk tegen 2030 met minstens 15 cm zal zijn gestegen. Tegen die tijd zou de stad bijna 40 overstromingen per jaar kunnen meemaken – ongeveer een verviervoudiging ten opzichte van vandaag. Bij zulke frequente overstromingen zou de stad waarschijnlijk doorgaan met het verlies van kustparken aan wetlands of ze op een andere manier aan de zee afstaan.
Wat dat zou betekenen voor overstromingsgevoelige buurten hangt af van de tolerantie van de bewoners voor herhaalde verstoringen en van het beleid dat wordt gevoerd om hen bij te staan. Overstromingen door getijden hebben het voor sommige bewoners al moeilijker gemaakt om hun huizen te verkopen en hebben geleid tot dalende huizenwaarden in buurten die belangrijk zijn voor de belastinginkomsten van de stad.
Over 30 jaar – de duur van een typische hypotheek – zou de stad 180 overstromingen per jaar kunnen meemaken door regelmatig hoogwater. Hogere zeeën zouden hoogwater ook in staat stellen verder landinwaarts door te dringen, waardoor veel meer mensen en plaatsen in het grootstedelijk gebied, waar 1,5 miljoen mensen wonen, zouden worden getroffen.
Aanpak
Als een van de eerste Amerikaanse steden die plannen maakt voor zeespiegelstijging, overweegt Norfolk grootschalige, stadsbrede maatregelen om bewoners en kritieke infrastructuur te beschermen. De stad eist nu al van projectontwikkelaars dat zij nieuwe gebouwen drie meter boven het 100-jarig overstromingspeil laten uitsteken. En Fugro Atlantic, een Nederlands energie-infrastructuurbedrijf, heeft een reeks opties aanbevolen, zoals vloedmuren, vloedpoorten, verhoogde wegen en pompstations, waarvan de kosten ten minste 1 miljard dollar bedragen.
Met bijna 30.000 werknemers die werkzaam zijn op de marinescheepswerf, is de bereikbaarheid van cruciaal belang als het marinestation wil blijven functioneren, en de leiders van het station werken samen met de gemeenschap om toekomstige zeespiegelstijging het hoofd te bieden. Het station is bijvoorbeeld bezig met het vervangen van een aantal van zijn 14 pieren – voor een bedrag van 60 miljoen dollar per stuk – om ze minder kwetsbaar te maken voor overstromingen door getijden en stormen.
Net als andere plaatsen in Virginia heeft Norfolk beperkte begeleiding gekregen van de staat, die pas onlangs een Climate Change Commission heeft ingesteld. Maar nu het Ministerie van Defensie (DOD), een belangrijke bron van financiering in Virginia, en andere federale agentschappen de stijging van de zeespiegel als een veiligheidsrisico beginnen te zien, zijn er tekenen van verandering op staatsniveau. De gouverneur heeft een taskforce voor klimaatbestendigheid opgericht, een subpanel voor terugkerende kustoverstromingen en een proefproject om de inspanningen tussen het DOD en lokale, federale, staats- en industriële ambtenaren te coördineren.
Burgemeester Paul Fraim van Norfolk meldt dat overstromingen nu maandelijks voorkomen, en de stad heeft zich aangesloten bij de Rockefeller 100 Resilient Cities Challenge, een programma dat steden over de hele wereld aanmoedigt om deze eeuw veerkrachtiger te worden in het licht van fysieke, sociale en economische uitdagingen. Maar ondanks de inspanningen van Norfolk om de gevolgen van de stijging van de zeespiegel aan te pakken, heeft de burgemeester erkend dat de bewoners zich uiteindelijk misschien zullen moeten terugtrekken uit gebieden die herhaaldelijk overstromen als gevolg van zowel getijden als regen.
Als meer en meer Amerikaanse steden regelmatig te maken krijgen met overstromingen door getijden, zullen ze naar Norfolk kijken als een gemeenschap die doorgewinterd is in het harde werk van het volhouden te midden van oprukkende zeeën.