“Zijt gij een Screecher?” vraagt de ceremoniemeester. U antwoordt: “Dat ben ik, ouwe lul, en lang moge uw grote kluiver trekken!” (U zei net: “Inderdaad, dat ben ik, mijn oude vriend, en moge er altijd wind in je zeilen zijn!”) Dan eet je een stuk bologna, kust een bevroren kabeljauw, en neemt een shot Screech.
Gefeliciteerd, u bent nu een ere-Newfoundlander.
Dit ritueel, een Screech-in genoemd, is een satirisch eerbetoon aan de geschiedenis van Newfoundland en Labrador. Tijdens de driehoekshandel ruilde de regio gezouten kabeljauw, ooit haar belangrijkste exportproduct, tegen rum uit West-Indië. De amberkleurige drank, die later de naam “Screech” kreeg, raakte verweven met de plaatselijke cultuur. Een schrijver beschreef de geschiedenis van Newfoundland als “een lange strijd tussen rum en religie”. Tegenwoordig is Screech 80-proof, lokaal gebottelde Jamaicaanse rum, en speelt het een belangrijke rol bij het inwijden van bezoekers in de cultuur van Newfoundland.
Critici zeggen dat het ritueel negatieve ideeën over Newfoundlanders versterkt, maar Screech-ins stellen de plaatselijke bevolking in staat om verouderde stereotypen aan de kaak te stellen. De meeste Newfies zijn geen kabeljauwvissers meer, maar ze laten bezoekers graag kennismaken met hun gevoel voor humor, hun geschiedenis en hun drank. De beste manier om een ere-Newfie te worden? Lach om jezelf. Van Screech leren houden zou ook geen kwaad kunnen.
Nu, als je gewoon niet kunt wachten om Screeched-in te worden, kun je beginnen met het oefenen van de geloofsbelijdenis die iedereen samen opzegt:
Van de wateren van de Avalon, tot de kusten van Labrador,
We zijn altijd bij elkaar gebleven, met een tirade en een gebrul.
Aan degenen die er nog nooit zijn geweest, zullen ze het snel begrijpen.
Van kust tot kust, heffen we een toost, we houden van u Newfoundland!