Zuid-Amerika/Afrika/Europa Review Series:
- United Polaris 767-300 New Polaris Washington naar Sao Paulo
- South African Airways A330-200 Business Class Sao Paulo naar Johannesburg
- Kulula Boeing 737-800 Economy Class Johannesburg naar Kaapstad
- Air Namibia Airbus A319 Economy Class Kaapstad naar Windhoek via Walvis Bay
- South African Airways Airbus A320 Economy Class Windhoek naar Johannesburg
- South African Airways Airbus A330-300 Business Class Johannesburg naar Accra
- KLM Boeing 777-300ER Economy Comfort Accra naar Amsterdam
- Aer Lingus Airbus A330-200 Business Class Dublin naar Washington
De vlucht in een oogopslag:
| Vliegtuig: | Boeing 737-800 |
| Origin: | Accra Kotoka International Airport |
| Destination: | Amsterdam Schiphol Airport |
| Vluchttijd: | 6u 15m |
| Datum: | 5 juli 2019 |
| Klasse: | Economy Comfort |
| Airline: | KLM |
| Vlucht Score: | 73/100 |
| Vlucht Nummer: | KL590 |
| Stoelnummer: | 11K |
| Tijdstip van vertrek: | 10:00 PM GMT |
| Tijd van aankomst: | 6:25 AM CEST |
| Departure Terminal: | Terminal 3 |
Voorvlucht:
Voordat ik in deze review stap, ga ik zeggen dat ik deze review relatief kort zal houden aangezien ik eigenlijk geen enkele maaltijd aan boord heb genuttigd omdat ik de hoeveelheid slaap die ik kreeg wilde maximaliseren. Toch vond ik dat dit verslag de moeite waard was om te publiceren vanwege Accra’s nieuwe luchthaventerminal en omdat ik toch de Economy Comfort cabine van KLM heb kunnen ervaren. Voor het geval je het je afvraagt, mijn ouders en ik boekten deze vlucht voor 23.500 KLM-mijlen per persoon die we overmaakten van Chase Ultimate Rewards-punten en kochten vervolgens Economy Comfort voor iets meer dan $ 100 voor ons drieën.
We kwamen rond 18:30 uur aan op de luchthaven – ongeveer 3,5 uur voor onze geplande vertrektijd. In tegenstelling tot de meeste andere vluchten, keek ik eigenlijk niet uit naar deze vlucht. Ik haat korte rode ogen, vooral in economy class. Het eerste wat me opviel was hoe modern de luchthaven was. De nieuwe Terminal 3, die alle internationale vluchten huisvest, is ongeveer een jaar geleden gebouwd en voelt nog steeds fris en modern aan – veel meer dan sommige oudere Amerikaanse luchthavens. Terminal 2, de oude hoofdterminal, is de thuisbasis van de zeer weinige binnenlandse vluchten die er op de luchthaven zijn.
Het voelde echter slecht ontworpen aan, zoals dat de enige manier om van de parkeerplaats en het lagere niveau naar de vertrekterminal te gaan via twee piepkleine liften aan de zijkanten van de terminal was. De KLM balie was al open, en we checkten daar onze ene tas in. We informeerden naar upgrades, maar kregen te horen dat de enige manier om ons ticket te upgraden was om naar de ticketbalie te gaan. Aangezien de vlucht 6 uur duurde en upgrades meer dan $500 per persoon kostten toen we online keken, besloten we het niet te doen.
Later, gingen we naar de beveiliging en de immigratie, die naadloos verliepen, afgezien van het feit dat de computer van de immigratiebeambte die ons behandelde tijdelijk kapot was. Vervolgens nam ik de gelegenheid te baat om in de luchthaventerminal rond te lopen. De terminal was zeer aangenaam om in te vertoeven en vrij modern. Het ontbrak echter aan voorzieningen zoals restaurants en er leek niet meer dan één, piepkleine lounge te zijn. Het nieuwe Kotoka Airport heeft zes jetway gates, die voor de meeste vluchten worden gebruikt. Er zijn echter een paar afgelegen gates die voornamelijk worden gebruikt door lokale luchtvaartmaatschappijen samen met een paar internationale luchtvaartmaatschappijen. Het meeste lange-afstandsverkeer op Kotoka Airport gaat naar Europa – KLM, British Airways, TAP Portugal, Air Italy, Air France en Brussels Airlines vliegen allemaal naar Accra. Naast de vluchten naar Europa vliegt Delta een paar dagen per week naar Accra vanaf New York JFK en South African Airways heeft een dagelijkse vlucht van Accra naar Washington Dulles, met Johannesburg als vertrekpunt. Daarna zochten we een rustig plekje bij onze gate, C4 en wachtten de komende uren af.
Gelukkig genoeg, Aangezien we een award-ticket hadden geboekt en geen van ons een Skyteam-status heeft, zaten we vast in groep vijf, wat helaas betekende dat ik geen goede foto’s van de cabine zou kunnen maken, aangezien ik meestal probeer om als een van de eersten in het vliegtuig te zijn. Het instappen begon een beetje laat, om ongeveer 21.30 uur, vanwege de late inkomende vlucht, en ik zat om 21.50 uur in het vliegtuig. In tegenstelling tot sommige andere vluchten die ik heb genomen, was mijn hoofddoel op deze vlucht slapen, dus mijn (relatief succesvolle) plan was om van het opstijgen tot het landen te slapen, zodat ik niet in staat was om de maaltijdservice uit te testen.
De vlucht:
Ik werd bij de deur begroet door de vriendelijke (Nederlandse) stewardessen, wat waarschijnlijk mijn enige interactie met de bemanning op deze vlucht was. Ik ging vervolgens langs de ene rij business class (met Rockwell Collins Diamond-stoelen) achter deur L2 naar het vier rijen tellende gedeelte van Economy Comfort. Ik moet zeggen, KLM echt packs een ton van economy class zetels in hun 777-300ERS – om precies te zijn 334 van hen samen met 40 Economy Comfort zetels en slechts 34 business class zetels. Ter referentie, United heeft bijna het dubbele aantal business class stoelen op hun 777-300ERs, samen met premium economy. Ik dan maakte mijn weg naar mijn stoel 11K.
Bij KLM is Economy Comfort zowat het equivalent van Economy Plus bij United. Er zijn eigenlijk maar twee verschillen tussen de gewone Economy Class en Economy Comfort: De hoeveelheid beenruimte – het had 34 inch van pitch in plaats van 31 – en de recline van de stoel. Ik denk eigenlijk niet dat ik ooit heb gezien een standaard economy class stoel met dat veel recline – het moet zijn gegaan terug 7 of 8 centimeter (ik heb niet echt een gevoel van hoeveel – ik ben gewoon gissen). Helaas is economy class en economy comfort op KLM’s 777’s in een 3-4-3 configuratie die nu de norm is op 777’s. Ik zou echt willen dat luchtvaartmaatschappijen op zijn minst hun extra-legroom economy class secties in een 3-3-3 configuratie (zoals de meeste luchtvaartmaatschappijen gebruikt om te hebben in alle economy class secties) en niet in een 3-4-3 configuratie als de stoelen waren echt krap – slechts 17.
De stoelen hadden ook een hoofdsteun, die op en neer kon worden bewogen en de kwaliteit van de slaap aanzienlijk verbeterde. Bovendien had elke stoel een stopcontact en een USB-poort. De stoel had ook een dienbladtafel die uit de stoel voor je kon worden geklapt en vervolgens kon worden verdubbeld. De beenruimte was geweldig, zelfs voor relatief lange mensen zoals ik die in de zes-voet bereik. Helaas, er waren geen overhead sproeiers, dat is vrij zeldzaam in economy class, hoewel de cabine werd gehouden op een redelijke temperatuur tijdens de vlucht. Elke stoel had ook een kussen en een deken, die beide vrij standaard waren voor economy class.
KLM heeft een vrij goedeentertainment selectie, waaronder veel verschillende films, tv-programma’s en spelletjes. Uiteindelijk heb ik Rango tijdens het boarden nog een keer gekeken en was ik nog net klaar voordat ik landde. Het entertainment scherm is vrij standaard en kan worden gevonden op vele andere luchtvaartmaatschappijen, met inbegrip van United en Delta – het was zeer responsief. Het vliegtuig was ook uitgerust met WiFi, hoewel ik het niet op deze korte red-eye gekocht. De bemanning uitgedeeld oordopjes kort na het opstijgen, hoewel ik gewoon mijn eigen gebruikt.
We gingen om ongeveer 10.20 uur achteruit:20 en begonnen naar baan 21 te taxiën en draaiden bij de landingsbaan om. De gezagvoerder kwam toen op de PA en kondigde aan dat we een vliegtijd van iets minder dan 6 uur zouden hebben. We stegen op om ongeveer 10:30 en begonnen onze weg te zoeken over de Sahara en de Middellandse Zee richting Amsterdam.
Daarna heb ik ongeveer 15 minuten naar de film gekeken en toen besloot ik te gaan slapen. Ik slaap meestal niet zo goed in economy class in vliegtuigen, dus ik rekende niet op meer dan een paar uur slaap tijdens deze vlucht. Maar uiteindelijk sliep ik 4 uur tijdens de vlucht, wat ik best goed vond voor een zes uur durende red-eye in economy class, vooral voor iemand die moeite heeft met slapen. Ik denk dat mijn lichaam besloten moet hebben dat economy class zo oncomfortabel is dat mijn lichaam besloten heeft dat het beter is om de tijd bewusteloos door te brengen dan bij bewustzijn te zijn 😀. Uiteindelijk werd ik ongeveer 1 uur voor de landing wakker en wachtte ik op de ontbijtservice. Het bleek dat ze 1,5 uur voor de landing het ontbijt serveerden en dat ik er doorheen geslapen was, waar ik een beetje teleurgesteld over was. Daarna maakte ik een wandeling door de cabine en bezocht ik het toilet, dat redelijk schoon maar eenvoudig was.
De gezagvoerder kondigde toen aan dat we over ongeveer 20 minuten om 6:40 uur zouden landen. Ik hou altijd van de nadering van Schiphol, waar je over de Noordzee en het prachtige Nederlandse landschap vliegt. Uiteindelijk landden we zoals verwacht stipt om 6:40 uur, hoewel we, zoals het geluk wilde, landden op de Polderbaan – A.K.A startbaan 18R.
Voor degenen onder u die het niet weten, de Polderbaan is de buitenste en meest gebruikte landingsbaan van Amsterdam Schiphol. De baan ligt een paar kilometer van de eigenlijke luchthaven en vanaf de luchthaventerminal is een taxi van 15-20 minuten nodig. Als je op de Polderbaan landt, lijkt het net alsof je in een Nederlands veld landt, zo ver weg van de terminal van de luchthaven. De Polderbaan heeft zelfs een eigen verkeerstoren en de taxi erheen gaat over een kanaal (alleen in Nederland gaat een taxiroute over een kanaal)! De taxi naar de eigenlijke terminal duurde ongeveer 15 minuten, wat aan de korte kant was omdat we over Baan 18C konden taxiën in plaats van er omheen, zoals vliegtuigen vaak moeten doen.
Conclusie
Over het geheel genomen was het belangrijkste doel van deze vlucht slapen, en ik heb beter geslapen dan ik had verwacht. De cabine was modern, de IFE was goed, en de stoelen leunden meer achterover dan ik had verwacht, hoewel de stoelen extreem smal waren. De luchthaven van Accra overtrof mijn verwachtingen en was beter dan vele luchthavens in de ontwikkelde wereld. Nogmaals, het spijt me dat ik het eten niet heb kunnen uitproberen, maar een uurtje of twee extra slapen was belangrijker dan het middelmatige economy class eten uit te proberen. De vlucht had 30 minuten vertraging, maar dat stoorde me niet echt omdat ik geen haast had om ergens in Amsterdam te komen. Ik heb niet echt klachten over deze vlucht en zou zeggen dat KLM een solide economy class product heeft.
