Gecompliceerd. Zo omschrijven we vaak onze relatie met eten.
We vieren feest op bijeenkomsten met decadente chocoladetaart. We krullen op de bank met mint-chocolade-chip ijs om over een slechte break-up te komen. We gaan op koolhydraatarme diëten en sap reinigt als we ons traag. En velen van ons proberen misschien een gezonde levensstijl te leiden door dagelijks appels, salades en groenten te eten.
Is eten iets om van te genieten of om te beheersen? Hoe vinden we balans, en hoe verklaren we het allemaal?
Het eerste wat we moeten begrijpen, zegt universitair hoofddocent psychologie Leslie Frazier, is dat eten een fenomeen is waarbij je geest, lichaam en omgeving betrokken zijn.
Genetica is natuurlijk diep betrokken bij hoe snel ons metabolisme werkt, hoeveel vet ons lichaam opslaat en hoeveel voedsel we consumeren en aan welke soorten voedsel we de voorkeur geven.
“Hongercycli worden in overleg geregeld door de darmen en de hersenen,” legt Frazier uit.
Zo wordt een hormoon dat in de darmen wordt geproduceerd, genaamd ghreline, “het hongerhormoon”, afgescheiden wanneer de maag leeg is, waarbij signalen naar de hersenen worden gestuurd. Dit is het signaal dat wij herkennen als honger. Als we eten, komen andere hormonen vrij, en onze hersenen sturen een signaal dat onze honger is verzadigd.
“Dat is de manier waarop onze systemen werken,” zegt ze. “Maar door onze opvoeding, sociale en culturele achtergronden en zelfs de hoeveelheid vet die we in ons lichaam opslaan, worden deze cycli door elkaar gegooid.”
Het resultaat?
Volgens Frazier zijn er vier grote soorten eters.
Interne eters grijpen naar wat voedsel als we blij zijn, iets te vieren hebben, gestrest of verdrietig zijn. Dit betekent dat we niet volledig aandacht besteden aan wanneer ons lichaam ons vertelt dat we honger hebben. We eten vaak wanneer ons verstand en onze emoties ons vertellen dat we moeten eten.
Externe eters zijn degenen onder ons die eten in reactie op wat we zien in onze omgeving. Als we rijden en we zien een billboard advertentie van een verfrissende frisdrank borrelen in een glazen beker, dan hebben we zin om frisdrank te drinken. Als onze significante andere whips uit de roomijs voor een late-night snack, plotseling willen we een ijsje, ook.
Restrained eters zijn gericht op wat en hoeveel we eten. Dit kunnen degenen van ons zijn die voedselgroepen uit ons dieet snijden om snel gewicht te verliezen of die kritisch kijken naar de calorieën die we consumeren. Dit type eter hecht meer waarde aan een lage calorie-inname dan aan een goede voeding en, zegt Frazier, dat kan leiden tot slechte gezondheidsresultaten. Dit is eten in reactie op zelfopgelegde criteria in plaats van fysiologische signalen.
Intuïtieve eters zijn de mensen die van voedsel genieten, maar voornamelijk eten op basis van de signalen die we van ons lichaam krijgen. We eten als we honger hebben en eten niet als we geen honger hebben. We worden niet zo beïnvloed door onze omgeving of onze emoties. We eten in sync met ons lichaam.
Klinkt een van deze als jou? Of klinkt u als een combinatie van een aantal van deze? Deze categorieën zijn bedoeld om ons losse ideeën te geven over de houding ten opzichte van eten, legt Frazier uit.
En, voegt ze eraan toe, de gemiddelde gezonde volwassene zou ernaar moeten streven om meer een intuïtieve eter te zijn, waarbij we aandacht besteden aan de signalen die we van ons lichaam krijgen om te beslissen hoeveel we eten.
“Mensen moeten proberen om zich bewust te zijn van zowel hoe het lichaam zich voelt in termen van honger en verzadiging, maar ook hoe ze zich emotioneel voelen,” zegt Frazier.
Catherine Coccia, een diëtiste en universitair hoofddocent aan het Robert Stempel College of Public Health & Social Work, zegt dat kindergewoonten een enorme impact hebben op hoe we als volwassenen tegen voedsel aankijken.
“Sommigen van ons zijn opgegroeid met ouders die zeiden dat we de eettafel niet mogen verlaten totdat we alles op ons bord hebben opgegeten,” zegt Coccia. “Of we raakten gewend aan het eten van een bepaald voedsel als beloning, zoals uit eten gaan voor pizza. Nadat we opgroeien, kan iemand met die ervaring het gevoel hebben dat nadat hij goed werk heeft geleverd op het werk, hij moet gaan eten om het te vieren.”
Dus hoe kunnen we voorkomen dat we te veel eten als we geen honger hebben?
“We moeten onze kinderen niet aanmoedigen om deel uit te maken van de clean-plate club,” zegt Coccia, die gespecialiseerd is in gezins- en gemeenschapsvoeding. “Dat is een groot deel van de reden waarom we ons overeten. We beginnen al jong met overeten als kinderen, en dan opeens vertellen mensen ons dat we moeten afvallen.”
En voor degenen die eten om te vieren of te verwennen als ze gestrest zijn, is de sleutel om jezelf te belonen met iets anders dan eten, zegt Frazier. Zoek uit wat je kan helpen om met stress om te gaan of te vieren. Een paar opties: Oefenen, een goed boek lezen, ontspannen in de spa, een film gaan kijken, een wandeling maken bij uw favoriete winkel of een vriend bezoeken.
Maar waarom? Waarom wordt eten emotioneel? Welke boodschappen zendt de maatschappij uit over voedsel en hoe beïnvloedt dit onze keuzes?
Kijk morgen naar FIU Nieuws voor het tweede deel van deze driedelige verkenning naar de psychologie van voedsel.