(1) Zijn fundament.-Dit abrupte begin met een bijzin zonder werkwoord heeft geleid tot de veronderstelling dat er een regel is weggevallen. Maar dit is onnodig als we de accenten verwaarlozen, en de poorten van Sion in verbinding nemen met Zijn fundament:
Zijn fundament op de heilige heuvel
Lief Jehovah, (zelfs) de poorten van Sion,
Meer dan al Jakobs woningen.
Hier staat Zijn fundament gelijk aan dat wat Hij heeft gesticht, en de poorten worden door metonymie voor de stad zelf gezet. (Vergelijk Jeremia 14:2.)
Met betrekking tot het meervoud, bergen, is het waarschijnlijk alleen poëtisch, hoewel het geografisch juist is om te spreken over Jeruzalem als gelegen op heuvels. Deken Stanley spreekt van “de veelheid van de eminenties” die de stad “deelt, hoewel in een kleinere omtrek, met Rome en Constantinopel” (Sinai and Palestine, p. 177).
Psalm 87:1. Zijn fundament – Namelijk het fundament van de stad, of tempel van God, waarover hij spreekt in de volgende verzen. We mogen aannemen dat de gedachten van de psalmist sterk waren gefixeerd op de tempel en de stad van God; hij had ze volledig in het vizier en overdacht de heerlijkheden ervan, en uiteindelijk breekt hij uit in deze abrupte uitdrukking, die weliswaar niet verwijst naar wat hij eerder had geschreven, maar toch naar wat hij diep had overdacht; noch was zijn betekenis onduidelijk voor iemand die wist wat het onderwerp van zijn meditatie was geweest. Aldus Dr. Horne: “De psalmist heeft nagedacht over de kracht, de schoonheid en de heerlijkheid van de heilige stad, en beeldt zich in dat de gedachten van zijn toehoorders of lezers met hetzelfde onderwerp bezig zijn geweest, en breekt dan meteen op deze abrupte manier door.” Is in de heilige bergen – Hebreeuws, בהררי קדשׁ, beharree kodesh, de bergen der heiligheid; daarmee bedoelt hij die bergen, of “heuvels van Judea, die God had uitgekozen en voor zichzelf had afgezonderd van alle anderen, om daarop de zeer bevoorrechte stad en tempel te bouwen, namelijk de berg Sion, de berg Moria, en andere mindere heuvels. Zij worden heilige bergen of bergen van heiligheid genoemd, omdat de stad en de tempel in bijzondere zin aan God waren gewijd, en omdat God er op een bijzondere wijze woonde, omdat de ark van Zijn tegenwoordigheid daar was vastgemaakt. De leer, de verdiensten en de wetten van Christus zijn de heilige bergen waarop zijn kerk, hier getypeerd door de stad en de tempel van Jeruzalem, is gebouwd; want zij is gebouwd op Christus, onze profeet, priester en koning, en een ander fundament dan dit kan geen mens leggen. Het is gegrondvest in en op heiligheid; Christus is een heilige Profeet, een heilige Priester, en een heilige Koning; zijn leer, en verdiensten en wetten zijn alle heilig. En heiligheid is de kracht en stabiliteit van zijn kerk; dat, en dat alleen, zal haar ondersteunen en behoeden om te zinken: Niet zozeer,” zegt Henry, “dat zij op bergen gebouwd is, maar dat zij op heilige bergen gebouwd is;” op het woord en de belofte van de heilige God, voor de bevestiging waarvan Hij gezworen heeft door Zijn heiligheid; op de bemiddeling van Zijn heilige Zoon, die geopenbaard werd om onze zonden weg te nemen, en Zichzelf gaf voor Zijn kerk, opdat Hij haar zou heiligen en reinigen; en op de heiligende invloed van Zijn heilige Geest en heilige wetten, die allen tezamen zowel de heiligheid als het geluk van haar leden verzekeren.
87:1-3 Christus zelf is het fundament van de kerk, dat God gelegd heeft. Heiligheid is de kracht en de vastheid van de kerk. Laten wij ons niet schamen voor de kerk van Christus in haar gemeenste toestand, noch voor hen die daartoe behoren, daar er zulke heerlijke dingen over haar gesproken worden. Niemand kan een ander fundament leggen dan het fundament dat is gelegd, namelijk Jezus Christus. De heerlijke dingen die door de Geest over Sion gesproken werden, waren alle typerend voor Christus, en Zijn werk en ambten; voor de evangeliegemeente, haar voorrechten en leden; voor de hemel, haar heerlijkheid en volmaakte gelukzaligheid.Zijn fundament – Dit is een abrupt begin van de psalm. Het bijvoeglijk naamwoord “zijn” is door sommigen verondersteld te verwijzen naar de psalm zelf, en deze uitdrukking is beschouwd als een deel van de titel van de psalm, wat betekent dat de grondslag van de psalm de heilige berg is waar de lofprijzingen van God werden gevierd; dat is Sion. Dit is echter een geforceerde en onnatuurlijke interpretatie. De meest voor de hand liggende uitleg is om het naar God te verwijzen, en de betekenis is, dat zijn “fundament”, of datgene wat hij had gesticht en opgericht, d.w.z. de plaats voor zijn eredienst, of voor de instellingen van de godsdienst, zich in de heilige bergen van Jeruzalem bevond. Het lijkt erop dat de psalmist de stad overwoog – kijkend naar haar muren en haar paleizen, en in het bijzonder naar de plaats die was opgericht voor de aanbidding van God, en dat hij op deze abrupte manier uitbreekt door te zeggen dat dit was wat God had gesticht; dat hij hier zijn huis had gevestigd; dat dit de plaats was waar hij werd aanbeden en waar hij woonde; dat dit de plaats was die hij meer liefhad dan alle andere plaatsen waar de nakomelingen van Jakob woonden.
Is in de heilige bergen – De bergen van Jeruzalem. Jeruzalem is omgeven door heuvels, en in de stad zelf waren er de heuvels van Sion, Moriah, Acra, en Bezethah; Zie de aantekeningen bij Mattheüs 2:1. Deze heilige heuvels had God uitgekozen als de plaats van Zijn plechtige aanbidding – van Zijn eigen verblijf. Vergelijk de aantekeningen bij Psalm 48:1-2.
PSALM 87
Ps 87:1-7. Dit triomflied werd waarschijnlijk door dezelfde gebeurtenis veroorzaakt als de zesenveertigste Psalm 46:1, titel]. De schrijver viert de heerlijkheid van de Kerk, als het middel tot geestelijke zegen voor de natie.
1. Zijn – dat is, Gods
stichting – of, wat Hij heeft gesticht, dat is, Sion (Jes. 14:32).
is in de heilige bergen-de plaats van Sion, in de ruime zin, want de hoofdstad, of Jeruzalem, is op verscheidene heuvels.
1 Zijn fundament is in de heilige bergen.
2 De Here heeft de poorten van Sion lief, meer dan al de woningen van Jakob.
3 Glorieuze dingen zijn van u gesproken, o stad van God. Selah.
4 Ik zal Rachab en Babylon noemen aan hen, die Mij kennen; zie Filistië, en Tyrus, met Ethiopië; deze man is daar geboren.
5 En van Sion zal gezegd worden: Deze en die man is in haar geboren; en de Allerhoogste Zelf zal haar oprichten.
6 De Here zal rekenen, als Hij het volk opschrijft, dat deze man daar geboren is. Selah.
7 Zowel de zangers als de spelers op instrumenten zullen daar zijn; al mijn bronnen zijn in U.
Palm 87:1
“Zijn fundament is in de heilige bergen.” De Psalm begint abrupt, het hart van de dichter was vol, en het kreeg plotseling lucht.
“Gods fundament staat voor altijd
Op de heilige bergtorens;
Sions poorten begunstigt Jehovah
Meer dan Jakobs duizend bogen.”
Opvliegende hartstocht is slecht, maar uitbarstingen van heilige vreugde zijn het kostbaarst. God heeft verkozen Zijn aardse tempel op de bergen te stichten; Hij had andere plaatsen kunnen kiezen, maar het was Zijn welbehagen Zijn uitverkoren verblijfplaats op Sion te hebben. Zijn verkiezing maakte de bergen heilig, zij waren door Zijn bepaling verordend en apart gezet voor het gebruik des Heren.
voortgezet…HET ARGUMENT
Deze Psalm is ongetwijfeld gecomponeerd na de bouw van de tempel; en, zoals geleerden denken, en het waarschijnlijk lijkt, toen het volk pas uit Babylon was teruggekeerd, en gebukt ging onder vele ontmoedigingen over de terugkeer van de meesten van hun broeders, en de moeilijkheden die zij ondervonden bij de herbouw van hun tempel en stad.
De profeet spreekt over de aard en heerlijkheid van het endure en Gods liefde daartoe, Psalm 87:1-3; over de vermeerdering, de eer en de troost van de leden daarvan, Psalm 87:4-7.
Zijn fundament: wiens fundament? Ofwel,
1. Het fundament, d.w.z. het argument of de zaak, van deze Psalm of dit Lied. Men meent dus dat deze woorden een deel van de titel zijn; de woorden liggen aldus in de Hebreeuwse tekst:
Voor de zonen van Korach, een Psalm of Lied, waarvan het
fundament in de Heilige bergen is. Maar,
1. Het Hebreeuwse woord voor fundament wordt nergens in die zin gebruikt.
2. Er is geen voorbeeld van een dergelijke titel in het Boek der Psalmen. Of liever,
2. Van de stad of tempel van God, waarover hij spreekt in de volgende verzen. En hoewel het begin enigszins abrupt is, wat de enige grond schijnt te zijn van de voorgaande uiteenzetting, is dat niet ongewoon in de Schrift, en het betrekkelijk voornaamwoord, zoals dit is, wordt dikwijls geplaatst zonder enig voorafgaand antecedent, en het antecedent moet worden gehaald uit de volgende woorden of verzen, zoals Numeri 24:17, ik zal hem zien, of het, d.w.z. de ster, die daarna volgt; Psalm 105:19, zijn woord, d.w.z. van de Here; Profeze 24:18, de stad of tempel van God, waarvan hij in de volgende verzen spreekt.Spreuken 7:8, naar haar huis, d.w.z. dat van de hoer, Spreuken 7:10; en vooral Hooglied van Salomo 1:2, laat hem kussen, d.w.z. mijn geliefde, die daar wordt verstaan, maar pas in Spreuken 7:14 tot uitdrukking komt. En de grond van die abrupte en onvolmaakte toespraak daar schijnt dezelfde te zijn als hier; want zoals de gemeente daar in diepe meditatie en grote hartstocht was over haar geliefde, wat die abrupte toespraak veroorzaakte, die gebruikelijk is in zulke gevallen, zo waren de gedachten van de psalmist sterk gefixeerd op de tempel en de stad van God; en daarom had dit betrekkelijke van hem een zeker antecedent in zijn gedachten, hoewel niet in zijn woorden. Het woord fundamenten kan nadrukkelijk zijn, omdat deze Psalm waarschijnlijk is gecomponeerd toen de fundamenten van de tweede tempel pas waren gelegd, en de oude mannen die de heerlijkheid van het vorige huis hadden gezien, neerslachtig waren bij het zien van dit huis, waarover zie Ezra 3:11,12. En zo kan de betekenis van deze passage zijn: Wees niet ontmoedigd, o Joden, dat uw tempel nog niet is opgericht en gebouwd, maar alleen de fundamenten ervan zijn gelegd, en ook die zijn gemeen en onduidelijk in vergelijking met de grootsheid van uw vorige tempel; Maar troost u hierin, dat uw tempel zijn fundamenten heeft gelegd, en die zijn zeker en vast; zeker op zichzelf, omdat ze niet in het zand zijn gelegd, noch in drassige of veenachtige grond, maar in de bergen; en zeker door Goddelijke oprichting, omdat die bergen heilig zijn, aan God gewijd, en daarom door Hem onderhouden en vastgesteld. Of hij kan dit woord fundamenten gebruiken in tegenstelling tot de tabernakel, die verplaatsbaar was, en zonder fundamenten, om de stabiliteit en bestendigheid van dit gebouw aan te geven.
In de heilige bergen; of, tussen of in de heilige bergen, te weten in Jeruzalem, dat omgeven was door bergen, Psalm 125:2, en waarin twee beroemde bergen waren, te weten Sion en Moria. Of het meervoud wordt hier gezet voor het enkelvoud, waarvan we eerder voorbeelden hebben gezien; en bergen worden gezet voor de berg; hetzij voor de berg Moria, waarop de tempel stond, hetzij voor de berg Sion, die in het volgende vers wordt genoemd; die vaak in een grote en alomvattende betekenis wordt opgevat, zodat Moria er ook onder valt, in welke betekenis de tempel in Sion wordt gezegd te zijn, Psalm 74:2 76:2 Jesaja 8:18.
Zijn fundament is in de heilige bergen. De Joodse schrijvers verbinden deze woorden met de titel van de psalm, en maken er de volgende betekenis van: “het fundament” of argument “daarvan”, de psalm, “is op de heilige bergen” van Sion en Jeruzalem; zo Aben Ezra, Jarchi, en Kimchi; en de Targum verbindt ze aldus,
“door de handen van de zonen van Korach is een lied gezegd, dat gegrondvest is door de mond der vaderen, die van oudsher geweest zijn:”
maar de woorden zijn een deel van het lied of de psalm, die op een abrupte manier begint, net als Sol 1:2 en kan worden weergegeven ofwel “haar fundament”, ofwel “zijn fundament”, en verwijzen ofwel naar de kerk, ofwel naar de Heer, en de betekenis is dezelfde beide manieren; want het fundament van de kerk is ook het fundament van de Heer, een fundament van zijn leggen; zie Jesaja 14:32 en is gelegd “op de heilige bergen”; zinspelend op de bergen van Sion en Moria, waar de tempel stond, een type van de kerk; of op de bergen rondom Jeruzalem, waarmee ook de kerk dikwijls wordt aangeduid; en met die, in mystieke en geestelijke zin, kunnen de doeleinden en verordeningen van God worden bedoeld, die zijn als bergen van koper, Zacharia 6:1; zij zijn als de oude bergen vanwege hun ouderdom, en zij zijn hoog, en niet te bereiken en te doorzoeken, en zij zijn vast, solide en onbeweeglijk; en zij zijn ook heilig, in het bijzonder het besluit van de uitverkiezing, die bron van alle ware heiligheid, die heiligmaking tot doel en middel heeft; en zij zijn het fundament van de kerk, die haar ondersteunt en beveiligt, en zeker staat, 2 Timotheüs 2:19; ook het verbond der genade, dat zeker en onveranderlijk is, en waarin bepalingen zijn voor de heiligheid, inwendig en uitwendig; en dat het fundament en de zekerheid is van de kerk en alle gelovigen; maar in het bijzonder wordt Jezus Christus bedoeld, de Rots der eeuwen, de Heilige Israëls, het vaste fundament dat in Sion is gelegd: Sommigen interpreteren deze heilige bergen van de heilige apostelen, die in een hoge en eminente positie in de kerk waren, en doctrinair fundamenten waren, zoals zij ministerieel Christus legden, als het enige fundament; zie Efeziërs 2:20, kan het worden weergegeven als: “onder de heilige bergen” (w); en zo kan het, zoals Cocceius het uitlegt, de verschillende koninkrijken en provincies van de wereld beschouwen waarin het Evangelie gepredikt zal worden; en de kerk zal in de laatste dag gevestigd en gevestigd worden zelfs op de toppen van de bergen, die heilig voor de Here zullen worden, Jesaja 2:2.
(w) “inter montes sanctitatis”, Junius & Tremellius; zo Ainsworth.
of Lied voor de zonen van Korach.>> Zijn {a}fundament is in de heilige bergen.
(a) God koos die plaats tussen de heuvels uit om Jeruzalem en zijn tempel te vestigen.