De proximale tibia is het bovenste deel van het scheenbeen dat aansluit op het kniegewricht. Proximale scheenbeenbreuken zijn vrij vaak voorkomende onderbeenblessures. Ze kunnen het gevolg zijn van letsels met weinig of veel energie, variërend van uitglijden en vallen tot ernstige auto-ongelukken.
Omdat bloedvaten, ligamenten, spieren, zenuwen en huid tegelijkertijd gewond kunnen raken bij dit type breuk, is het van cruciaal belang dat een orthopedisch specialist eventuele schade aan het zachte weefsel beoordeelt om de breuk goed te behandelen. Proximale tibia fracturen moeten goed worden geïdentificeerd en gediagnosticeerd om het letsel te beheersen en de ledematen hun normale bewegingsbereik, stabiliteit en kracht terug te geven. Een juiste, gelijktijdige behandeling van dergelijke fracturen en eventuele bijbehorende weke delen letsels kan ook de kans op artritis in de toekomst verminderen.
Anatomie van de proximale tibia
Omdat de knie meer gewicht draagt dan enig ander gewricht en verantwoordelijk is voor een breed scala aan bewegingen, kunnen letsels aan eventuele verbindende botten en ligamenten vrij ernstig zijn. Spieren, ligamenten en andere zachte weefsels spelen een belangrijke rol in de stabiliteit van het kniegewricht, maar niet zo belangrijk als de botten van de onderste ledematen, met name het bot dat het tibiale plateau vormt. De proximale tibia is niet zo dik als de tibiale schacht, dus raakt hij gemakkelijker gewond.
Er zijn twee verschillende inwendige gebieden van de proximale tibia: de mediale condylus en de laterale condylus. Er zijn ook twee gladde articulaire facetten in het bovenoppervlak van de proximale tibia, die articuleren met de condylen van het dijbeen in het centrale gedeelte en de meniscus van het kniegewricht ondersteunen in het perifere gedeelte.
- Mediaal facet-Een ovaalvormig facet dat lichtjes concaveert van achter naar voor en van links naar rechts.
- Lateraal facet -Een bijna rond facet dat enigszins convex is van achter naar voren, maar concaaf van opzij.
De wervelkolom van het scheenbeen, ook bekend als de intercondylaire eminentie, wordt gevonden tussen de articulaire facetten. Deze wordt aan weerszijden door een knobbel afgeschermd, en wordt gemarkeerd door depressies waar de menisci en de achterste kruisbanden aan de voor- en achterzijde aansluiten. Er zijn verschillende oppervlakken van de proximale tibia:
- Anterieure oppervlakken-De doorlopende oppervlakte van de condylen die een vlak, glad gebied vormt met een bijna driehoekige vorm.
- Posterieure oppervlakken-De condylen worden uit elkaar gehouden door ondiepe inzinkingen waar de achterste kruisbanden van het kniegewricht aanhechten.
- Mediaal oppervlak – een bol, opvallend en ruw oppervlak waar het tibiale collaterale ligament aanhecht.
- Lateraal oppervlak – een bol, opvallend en ruw oppervlak met een duidelijk gebied waar de iliotibiale band aanhecht.