Gemeenschappelijke tests die worden gebruikt om pericardiaal mesothelioom te diagnosticeren, omvatten:
Echocardiogram: Een diagnostische test waarbij gebruik wordt gemaakt van geluidsgolven om de hartfunctie te volgen. Symptomen zoals een verdikking van het hartzakje kunnen de normale functies van het hart belemmeren. Een echocardiogram kan tekenen van abnormaal functioneren detecteren en helpen bij de diagnose van mesothelioom van het hart.
Effusiecytologie: Een patholoog onderzoekt een verdacht vochtmonster op sporen van mesothelioom. Artsen halen het vocht uit de ophopingen rond het hart, een procedure die bekend staat als pericardiocentese. Deze procedure heeft een succespercentage van 20 procent bij het bevestigen van mesothelioom.
Prognose
Patiënten bij wie pericardiaal mesothelioom wordt vastgesteld, hebben een minder gunstige prognose dan patiënten met pleura- of peritoneaal mesothelioom. Aangezien pericardiaal mesothelioom zeldzaam is, wordt het niet zo vaak gezien als de andere typen. Er wordt minder onderzoek gedaan naar pericardiaal mesothelioom, waardoor de methoden voor diagnose en behandeling minder verfijnd zijn.
De gemiddelde levensverwachting voor de meeste pericardiale patiënten is minder dan een jaar.
Maar er zijn aanwijzingen dat patiënten langer leven dan ooit tevoren. Mensen die klinische trials volgen, krijgen een ruimere keuze aan behandelingsmogelijkheden en een betere kans op een betere prognose.
Lees meer over klinische trials en andere behandelingsmogelijkheden door contact op te nemen met ons Patiëntenhelpteam.