Als de eerste groep die een extreem metal album op nummer 1 in de BIllboard 200 plaatste, werd Pantera de fakkeldragers van het genre, en maakte de weg vrij voor een lange en succesvolle regeerperiode die geen tekenen van vertraging vertoont. In 2013 kwamen de frontman van Pantera, Phil Anselmo, en de bassist, Rex Brown, weer bij elkaar en voegden zich bij Anthrax op het podium tijdens de Revolver Golden God Awards show. Met “This Love” van hun album “Vulgar Display of Power” uit 1992, herinnerde Anselmo’s stem de fans aan de ongebreidelde brutaliteit waartoe de band in staat was in zijn hoogtijdagen. De energie die Pantera in hun live-act propt, is met geen enkel aards middel te meten. De versnipperende licks van Dimebag Darrel, ondersteund door de stevige, wereldschokkende drums van Vinnie Paul, maakten een concert vol power compleet dat alles was wat Amerikaanse metal zou moeten zijn. De band trakteerde kaarthouders op speed metal van een werkelijk hoog kaliber, terwijl hele arena’s leken uit te barsten in stortvloeden van high-speed thrashing op een uit Texas afkomstige kakofonie die allesbehalve gewoon was.
Toen Anselmo in 1987 bij de band kwam, en de band hun doorbraakalbum 1990’s “Cowboys From Hell” uitbracht, bleef er weinig over van hun glam en hair metal oorsprong, en daarvoor in de plaats kwam een geheel frisse, rauwe aanwezigheid die zijn gelijke niet kende. Na het uitbrengen van “Vulgar Display of Power” in 1992, toerde Pantera met enorm succes. De schokkende moord op Dimebag Darrell in 2004 maakte helaas een einde aan alle hoop op een reünie, maar de herinnering leeft voort in singles als “Mouth for War” en “Walk”, beide afkomstig van “Vulgar Display of Power”. Vulgar’s opvolger, “Far Beyond Driven,” overtrof zijn voorganger met nog meer rauwe donder. Pantera zal herinnerd worden als een band die de nieuwe thrash inluidde, want niets was meer hetzelfde nadat zij waren gearriveerd. Ze mogen dan wel de vaders van de moderne metal zijn, ze waren echt groter dan de som van hun delen.