In 1902 opende Charlotte Brown Hawkins een instituut voor Afro-Amerikaanse tieners in North Carolina. Ze vestigde het instituut in een omgebouwde smederij en noemde het naar haar mentor, Alice Freeman Palmer. Hawkins schreef Palmer, de eerste vrouwelijke presidente van het Wellesley College, een groot deel van haar vroege opleiding toe. Palmer hielp Hawkins financieel zodat ze naar de Salem State Normal School kon gaan, waar ze zich voorbereidde om lerares te worden.
In de loop der jaren breidde het Palmer Institute zich uit tot een campus van 350 hectare en een boerderij om voedsel te produceren voor de studenten en leraren. Het Alice Freeman Palmer Building, voltooid in 1922 als het eerste volledig bakstenen gebouw op de campus, bevatte administratieve kantoren, klaslokalen, het Wellesley Auditorium en een bibliotheek met reproducties van ’s werelds grootste kunstwerken.
In de beginjaren volgde het curriculum van de school dat van Booker T. Washington’s Tuskegee Institute, een landbouw- en handvaardigheidstraining faciliteit. In de loop van Hawkins’ 50-jarige onderwijscarrière werd het accent echter verlegd van de technische richting naar academische en culturele vorming. De school werd een nationaal geaccrediteerde voorbereidende school door de Southern Association of College Secondary Schools voordat zij in 1971 werd gesloten. In de 70 jaar van zijn bestaan heeft het Palmer Institute meer dan 1000 Afro-Amerikaanse studenten opgeleid.
In 1971, nadat het instituut door een brand was verwoest, kocht het nabijgelegen Bennett College het terrein. De campus werd vervolgens door verschillende eigenaars beheerd tot 1987, toen de staat North Carolina het Charlotte Brown Hawkins Museum oprichtte. Het museum, dat werd opgericht om de bijdragen van Hawkins aan het Afro-Amerikaanse onderwijs te erkennen, werd de eerste historische plaats van de Afro-Amerikaanse staat in North Carolina. Tegenwoordig biedt het museum tentoonstellingen, rondleidingen door historische structuren en audiovisuele presentaties.