De woorden die David in dit prachtige gebed uitspreekt, zijn woorden die in ons hart en op onze lippen zouden moeten zijn – ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. God had David op zovele manieren gezegend, dat hij vroeg: Wie ben ik, o Here GOD, dat Gij mij op deze wijze zegent. En wat is mijn huis, dat Gij mij zo ver hebt gebracht en mij zo genadig zijt geweest?
David was door God uitverkoren om koning van Israël te worden, en hij wenste een tempel voor de Here te bouwen, maar omdat hij een man van de oorlog was, was hem dat niet toegestaan. God had echter in Zijn genade het voornemen om het huis van David op te bouwen, en om deze verbazingwekkende informatie te delen, over het eeuwige aspect van zijn troon, en zijn koningslijn. God beloofde zijn nageslacht tot in de verre toekomst te zegenen en de genealogische afstamming van koning David en zijn koninklijke erfenis tot in alle eeuwigheid in stand te houden.
De Here Jezus zou de ultieme en laatste Koning der koningen zijn, Die op Davids troon zou zitten, maar dit zou alleen gebeuren op Gods tijd en uitgevoerd worden om Gods volmaakte plan en doeleinden voor de verlossing van de hele wereld te vervullen. Dit beloofde nageslacht, zou geboren worden in het menselijk geslacht – als Gods laatste Profeet en Priester en Hij zou gekroond worden tot Koning van Israël door Zijn volk – en de Here Jezus zou ook Verlosser zijn van de hele wereld.
Het was niet vanwege Davids voorbeeldige leven of militaire successen dat hem deze grote eer te beurt viel, want hij raakte verwikkeld in vele indiscreties, goddeloze daden en zondige handelingen tegen de Here. Maar hij vertrouwde God in zijn hart en geloofde dat Zijn Woorden standvastig en zeker waren – en zo verkoos God David tot één man, door wie Zijn eigen naam en wezen geopenbaard zouden worden, aan een verloren wereld, die verlossing nodig had.
De Messias zou geboren worden door het huis en geslacht van David, en God verkoos zijn knecht dit verbazingwekkende nieuws te vertellen. Geen verrassing dat we lezen hoe David zijn eigen ontzag, verwondering, dankzegging en lofprijzing vertaalde in dit prachtige gebed tot de Heer.
De belofte van een blijvende koninklijke lijn, zou culmineren in de troonsbestijging van de Messias, Die het Zaad van de vrouw zou zijn, en het beloofde Zaad van Abraham. Deze Man zou geboren worden in Davids eigen lijn. Hij was de Vredevorst, Die zou zitten op de koninklijke troon van David – niet vanwege Davids grootheid, maar omwille van Gods heilige naam, en naar Gods genadig hart.
David was nederig toen hij zich realiseerde dat de grote Schepper van het heelal zijn bijzondere volk Israël had uitgekozen, om Gods uitverkoren volk te zijn, uit alle volken van de aarde. En tot Davids nederige verbazing had God zijn eigen stam Juda en zijn eigen koninklijke lijn uitgekozen om uiteindelijk Zijn eeuwige plannen en almachtige doel te vervullen.
De Here had al deze grote dingen gemakkelijk kunnen doen, zonder David daarvan op de hoogte te stellen – maar in Zijn genade en liefde, en volgens Zijn kennis en wijsheid, deelde de Here deze informatie met de herderskoning van Israël – die de liefdevolle goedheid van zijn Schepper erkende – door hem deze informatie te geven.
Geen wonder dat David bewogen was om te zeggen: U bent groot, o Heer GOD. Er is niemand zoals U. Er is geen God buiten U, naar alles wat wij met onze oren hebben gehoord. U hebt geweldige dingen gedaan voor Uw land en Uw volk, dat U voor Uzelf hebt verlost.
Geen wonder dat hij zich verder verblijdde met de woorden: Nu dan, HERE God, het woord dat U gesproken hebt over Uw knecht David en zijn huis – bevestig het voor altijd, en doe zoals U gesproken hebt, zodat het huis van Uw knecht David voor Uw aangezicht gevestigd wordt – opdat Uw naam voor altijd groot gemaakt wordt – en zodat de volken zullen zeggen: ‘De HERE der heerscharen is God over Israël’.
De woorden die David in dit prachtige gebed sprak, zouden ook in ons eigen hart en op onze lippen moeten liggen. De God van de schepping, gaf een verbazingwekkende openbaring aan Zijn knecht David… dat Hij hem een huis zou bouwen. David vond moed om zijn gebed te bidden tot de almachtige God, Die trouw en trouw was gebleken, door de vorige generaties heen. Nu, o Here GOD, ging David voort, Gij zijt God, en Uw woorden zijn waarheid, en Gij hebt dit goede beloofd aan Uw knecht.
De belofte die de Here aan David deed, is inderdaad, wonderbaarlijk, en zal vervuld worden bij Christus’ wederkomst op aarde om Zijn koninkrijk op te richten – maar de vele kostbare beloften die Hij aan u en aan mij heeft gegeven, zijn niet minder wonderbaarlijk. Laten we onze redding nooit als vanzelfsprekend beschouwen en onze eeuwige positie in Christus, onze toekomstige erfenis, de vergeving van zonden en het eeuwige leven nooit als onbeduidend behandelen – want wat God heeft gezegd, zal Hij vervullen – niet om wie wij zijn, maar tot eer van Zijn heilige naam en tot eer van Jezus Christus – onze God en Redder.