Welkom bij mijn laatste haatartikel voor dit vervloekte jaar (maak je geen zorgen, dit is het voorlaatste haatartikel voor het seizoen 20/21, volgende week ben ik terug voor Bama). Ik heb mijn vizier gericht op een bekende lastpost. Een universiteit uit de staat Ohio staat in de weg van mijn Tigers en de Crimson Tide, en ik kan niet gelukkiger zijn. Dit is het lichte werk spel dat ik wilde in de halve finale. Als je een saaie wedstrijd speelt voor de TV kijkcijfers, kan het net zo goed tegen het 11de beste team van het land zijn. Begrijp me niet verkeerd, alles moet verdiend worden, maar als de college football-mogendheden besluiten dat Clemson een walkover in de halve finale waard is, wie ben ik dan, een nederige sportblogger, om bezwaar te maken?
Als je deze wedstrijd tot de essentie terugbrengt, is het een wedstrijd van privileges tegen hard werken.
Je hebt een “blauwbloed” uit het midwesten tegen een beginnend programma uit het platteland van South Carolina. Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat Ohio State beduidend beter was dan Clemson tijdens het lederhelm tijdperk van college football. Als je van stoffige overblijfselen uit het verleden houdt, dan zijn de Buckeyes jouw team. Ze hebben COLLEGE FOOTBALL ICON WOODY HAYES wegkwijnen in hun annalen. In een tijdperk dat beledigende, opvliegende, idiote hoofdcoaches aanbad, stak Woody met kop en schouders boven de rest uit voordat Clemson een einde maakte aan zijn misbruikrelatie met college football met één Charlie Bauman-interceptie.
Natuurlijk was Woody Hayes niet de enige Ohio State coachinglegende die Clemson heeft ontmaskerd als een over-the-hill fraude. De heilige Urban the Forgetful kreeg een pak slaag zo zwaar in de 2016 Fiesta Bowl dat je alleen maar kunt hopen dat de “significante geheugenproblemen” die zijn opgedoken door dat onvermijdelijke Ohio State-onderzoek (het traditionele einde van elke Ohio State-coachbaan) naar de Zach Smith-saga de heer Meyer heeft geholpen om verder te gaan dan het 31-0 pak slaag toegediend door Dabo en de Tigers.
Over de Zach Smith-saga gesproken, dat brengt me terug naar mijn hoofdthema: privilege versus hard werken en opoffering. Ryan Day werd niet ingehuurd omdat hij een geweldige coach was, hij werd ingehuurd door Ohio State omdat ze Kevin Wilson niet konden inhuren (omdat hij zijn spelers misbruikte bij Indiana en vervolgens werd ontslagen) en Day was ver genoeg verwijderd om onwetendheid te claimen. Day kreeg een top 5 rooster, klopte op zijn slappe borst, en verklaarde zichzelf de grootste coach in de geschiedenis van het football. Ik neem aan dat Ryan Zach elk jaar een kerstkaart stuurt, want zonder Zach zou Coach Day Urban nog steeds helpen de afstandsbediening te vinden in de coaches lounge.
Mensen, ik heb een 6-jarige. Ik heb mijn deel gezien van voetstampende, “het is niet eerlijk” woede-uitbarstingen, maar mijn dochter, zelfs met haar grootste slaaptekort, kan niet op tegen Day’s medelijdenfeestje na de Fiesta Bowl. Het is wel begrijpelijk. Ik neem aan dat Coach Day dacht dat het winnen van de Fiesta Bowl op een of andere manier aan hem te danken was. Hij kreeg de Ohio State baan, waarom zouden ze hem geen plaats geven in de National Championship game?
Het was niet eerlijk dat zijn Buckeyes uitliepen naar een 16-0 voorsprong en vervolgens werden overscored 29-7 voor de rest van de wedstrijd, en het was zeker niet zijn schuld.
De refs waren verantwoordelijk voor Ohio State’s 2 eerste helft field goals binnen de 10-yard lijn.
Als Shaun Wade niet was uitgeworpen, zou Ohio State niet een 4-speler, 94-yard drive hebben gegeven om de leiding te verliezen met nog 2 minuten in de wedstrijd. Hoe zou je Clemson kunnen verdedigen als je je slot corner mist? Met Wade uit het spel, hadden ze slechts 2 eerste ronde cornerbacks en de nummer 2 keuze in de draft tussen Trevor, Travis, Amari en de eindzone, en dat is gewoon niet eerlijk.
Als Chris Olave de juiste route liep, zou Justin Fields die interceptie niet hebben gegooid, en een Ohio State University zou hebben doorgetrokken ondanks het verprutsen van een 16-punten voorsprong.
Ryan Day is de eerste om toe te geven dat het de schuld van iemand anders is, maar als je naar zijn “mentor” kijkt, is het duidelijk dat de appel niet ver van de rottende boom valt.
Dat brengt me bij het seizoen 2020. Laten we eerlijk zijn, dit hele jaar is een treinwrak geweest. Als ik heel eerlijk ben, denk ik nog steeds dat college football dit jaar geen goed idee was. Maar, weet je wat? Het is gebeurd. Teams kwamen samen en, voor het grootste deel, lieten dingen werken. Clemson vocht tegen ziekte, blessures en de tegenpartij om een 11-wedstrijden seizoen neer te zetten. Zeker, ze verloren een wedstrijd aan Notre Dame, maar ze maakten dat verlies meer dan goed in het ACC kampioenschap.
Ohio State, aan de andere kant, staken hun baby poeder zachte handen uit als de blauwbloedigen die ze zijn en eisten dat de regels in hun voordeel werden veranderd. Ze hadden de Big10 in een wurggreep en wisten dat die zou toegeven aan hun eisen. Indiana had, terecht, moeten spelen in de Big10 Championship game, maar Indiana football betaalt de Big10 rekeningen niet. Clemson won hun weg naar een kans op verlossing in de ACC Championship game. Ohio State heeft zich een weg gebaand naar de Big10 Championship game en de Big10 boog de knie en kuste de ring. Dat is het verschil tussen Clemson en Ohio State. Dabo erfde een kwijnend Tommy Bowden programma en bouwde het uit tot een dynastie. Ryan Day erfde een college football dynastie en wil krediet omdat hij op het juiste moment op de juiste plaats was. Als je wilt weten waarom Dabo de Buckeye-fans tegen de borst stuit, zoek dan niet verder.
Hij weigert de ring te kussen.
Het kleine Clemson in het verre South Carolina heeft het lef om een “blauw bloed” uit te dagen. Je ziet de terugslag omdat college football gebaseerd is op “blauw bloed.” Alabama, Michigan, Ohio State, USC, Notre Dame, Texas, en Oklahoma denken allemaal dat ze het verdienen om dingen te krijgen in het heden omdat ze goed waren in het verleden. Nu, ik ga vooruit en neem Alabama uit die groep, omdat ze leven door wat ze doen op het veld vandaag, en niet wat ze deden 50 jaar geleden. Maar de rest… verwende rijke kinderen die hun trustfonds opmaken en zich afvragen waarom de armen zoals Clemson hun feestje mogen bijwonen. Dabo is staatsvijand nummer één omdat Clemson niet verondersteld wordt zo goed te zijn. Een coach buiten de inteelt, syfilitische college football aristocratie wordt niet geacht op te staan en te eisen dat een team als Ohio State hun plek in de College Football Playoff verdient, omdat elke andere coach bang is voor Ohio State.
Dat brengt me bij het mondademende conglomeraat bekend als Ohio State fans. Als Ohio State football een deel van de aristocratie is, dan zijn hun fans duidelijk vuile boeren horigen. Als je je afvraagt waarom South Carolina’s trashiest stranden worden overspoeld door uitgezakte gewapende, slappe buiken, harige ruggen van Ohio State grads en hun echtgenoten, het antwoord is simpel:
Je woont niet in Ohio, je komt vast te zitten in Ohio.
Je gedijt niet in Ohio, in het beste geval overleef je tot je ontsnapt.
Als je afstudeert aan een Ohio State University, is het eerste wat je doet, zo ver mogelijk weggaan van Columbus. Het Grand Strand is bezaaid met Ohio State MBA’s die zwempakken van 5 dollar verkopen en dode heremietkreeften aan nietsvermoedende basisschoolkinderen verpanden, want alles is beter dan in Columbus wonen. Een slechte dag in een Myrtle Beach trailer park is beter dan de beste dag in een Ohio herenhuis.
Denk daar even over na.
Ik eindig dit artikel meestal met een soort van “rah, rah, we gaan komen en schoppen ze onder hun kont” paragraaf, en ik heb bijna altijd gelijk, maar ik dacht dat ik Coach Batson deze mee naar huis zou laten nemen.
Clemson gaat New Orleans binnenrollen met versplinterde, gebroken nagels en 2-inch dikke eeltplekken. Het is een gevecht geweest om zover te komen in een seizoen dat allesbehalve normaal was, maar ze hebben er hard voor gewerkt. Ohio State komt de stad binnen met een verse manicure, en Coach Day heeft zelfs wat extra’s gegeven voor wat Franse tips. Ze zetten geen kampioensringen op gladde handen, en Ryan Day en Ohio State gaan dat morgenavond zelf ondervinden.
Ik zie jullie allemaal volgende week.