Sarojini Naidu-De Nachtegaal van India aka “Bharatiya Kokila” wordt alom herinnerd om haar prachtige geschriften, gedichten, haar onbaatzuchtige bijdrage aan de vrijheidsstrijd en het campagne voeren voor vrouwenrechten.
Corbis Bettman
Een wonderkind, leider en strijder voor de rechten van de vrouw. Ze was een bekwaam redenaar en bestuurder. Ze streed niet alleen voor de vrijheid van het land, ze streed ook voor vrouwen van alle klassen en rassen. Haar literaire bijdragen worden nog steeds bestudeerd door studenten in alle scholen in India.
Sarojini Naidu was een groot politica en een voorbeeldig dichteres. Haar literaire werken hebben over de hele wereld populariteit verworven. Ze ging op jonge leeftijd naar Londen voor verdere studies, Ze werd de eerste vrouwelijke gouverneur van India. In haar kindertijd schreef ze een toneelstuk genaamd ‘Maher Munner’ en daardoor kreeg ze een beurs en ging ze in het buitenland studeren. Ze werd herinnerd als een groot leider en was ook een van de leden van de grondwetgevende vergadering.
Kinderjaren van Sarojini Naidu:
Sarojini Naidu werd geboren in een Bengaalse familie. Haar vader Aghorenath Chattopadhyay was een Bengaalse Brahim die directeur was van het Nizam’s College in Hyderabad. Sarojini’s ouderlijk huis was in Brahmangaon in Bikrampur (het huidige Bangladesh). Haar vader, Aghorenath Chattopadhyay was doctor in de wetenschappen aan de Universiteit van Edinburgh en hij was gevestigd in Hyderabad. Haar moeder Barada Sundari Devi Chattopadhyay was dichteres en schreef gedichten in het Bengaals.
Intressante feiten over Sarojini Naidu:
Wikipedia
Op de jonge leeftijd van 12 jaar begon ze een carrière in de literatuur. Ze schreef een toneelstuk met de naam “Maher Muneer” en kreeg erkenning van over de hele wereld. Al op jonge leeftijd ging ze hoger onderwijs volgen in Londen en Cambridge. Het stuk maakte ook indruk op de Nawab van Hyderabad en won aan populariteit.
Zij werd een wonderkind genoemd omdat zij op 12-jarige leeftijd haar matriculatie-examen aan de universiteit van Madras met succes aflegde.
Ze had ook een lang gedicht van 1200 regels geschreven met de naam “De dame van het meer.” Toen haar vader zich haar literaire bekwaamheid realiseerde, moedigde hij haar aan om door te gaan met schrijven, ook al wilde hij dat ze wetenschapper of wiskundige zou worden.
Zij had op 16-jarige leeftijd een beurs gekregen van de Nizam van Hyderabad en ging naar het Londense King’s college. In poëzie behandelde zij het Indiase hedendaagse leven en gebeurtenissen. Zij was een briljant dichteres van de 20ste eeuw en was voorbeeldig in het uitdrukken van haar gevoelens en ervaringen door middel van gedichten.
In Londen, tijdens haar studententijd, werd ze verliefd op Padipati Govindarajulu Naidu, een niet-Brahmaan en van beroep arts. Ze trouwde op de jonge leeftijd van 19 jaar in 1898. Ze heeft vier kinderen, Jayasurya, Padmaja, Randheer, Leilaman.
De Britse regering kende Sarojini Naidu ook de ‘Kaisar-i-Hind’-medaille toe voor haar werk ten tijde van de epidemie in India. Zij speelde een belangrijke rol in de Quit India Beweging. Tijdens deze periode arresteerde de Britse regering ook haar en zette haar in de gevangenis.
In het jaar 1905 werd de eerste bundel van haar gedichten gepubliceerd, genaamd ‘The Golden Threshold’.
In het jaar 1961 publiceerde Padmaja Naidu, de dochter van Sarojini, haar tweede dichtbundel genaamd ‘The Feather of the Dawn’ die zij in 1927 had geschreven.
Sarojini Naidu werd de eerste vrouwelijke gouverneur van een Indiase deelstaat en diende als gouverneur van de Verenigde provincie van Agra en Awadh van het jaar 1946 tot 1949.
wikipedia
Zij overleed op 2 maart 1949 aan een hartstilstand in het Government House in Lucknow. Zij was ook een aanhanger van Mahatma Gandhi en zijn ideologie om India te bevrijden van de Britse overheersing.
Indiase wevers door Sarojini Naidu
WEVERS, weven bij het aanbreken van de dag,
Waarom weef je zo’n vrolijk kledingstuk? . .
Blauw als de vleugel van een halcyon wild,
Wij weven de gewaden van een pasgeboren kind.
Weefsters, weven bij het vallen van de nacht,
Waarom weven jullie een kleed zo helder?
Zoals de pluimen van een pauw, purper en groen,
weven wij de huwelijksluiers van een koningin.
Wevers, weven plechtig en stil,
Wat weeft gij in het kille maanlicht?
Wit als een veer en wit als een wolk,
Wij weven de lijkwade van een dode.